1988
BIBLIOBUS WEG UIT HAASWIJK? De proefperiode van de bibliobus is voorbij en heeft negatief uitgepakt. Jammer, want de bus heeft toch wel het een en ander te bieden voor de Haaswijkers. Dit weten ze ook, want in de drie uurtjes per week dat de bus er staat komen er heel wat klanten. Het feit dat er nog zo'n vierhonderd mensen ook gebruik blijft maken van de Openbare Bibliotheek aan de Homeruslaan wordt niet gewaardeerd. Dit zou hetzelfde zijn als de Kennedylaan opnieuw asfalteren en stellen dat men niet meer gebruik mag maken van de Lange Voort! Het vloeroppervlak van de bus is nu eenmaal kleiner dan van de Bibliotheek, logisch dat men daar meer banden kan vinden. Het tijdschriftenaanbod is daar ook groter en actueler dan in de bus, als je daar ook gebruik van maakt moet je wet naar de Homeruslaan. Boeken opvragen is in de bus gratis terwijl men bij de bibliotheek er voor moet betalen, die mogelijkheid houdt dus ook op, jammer. Als nu vierhonderd mensen van beide faciliteiten gebruik maken en wie weet hoeveel alleen van de bus, hoe druk moet het dan worden in die drie uurtjes dat de bus open is? Zoveel kan je er toch met verwerken in die korte tijd op z'n klein vloeroppervlak? Ook zullen er genoeg mensen zijn die op zaterdag niet in staat zijn om naar de bus te komen. Deze mensen hebben dus geen gelegenheid gehad om de bus uit te proberen en eventueel positief te reageren. Indien nu alleen die vijftienduizend gulden een probleem zijn, stel dan het weghalen van de Kennedylaan kronkel uit of vernieuwing van het gemeentehuis, dan is er vast wet een gaatje te vinden. Indien men jaren geleden in was gegaan op de negatieve geluiden van een paar Oegstgeestenaren, dan was er nu geen Haaswijk geweest. Met dit voor ogen is het misschien zinvol om alsnog de bus nog een kans te geven met verlenging van nog een jaar met eventueel wisselende openingstijden.
Wil van Elk
1988
Kleur bekennen of bekende kleuren?
De Kempenaerstraat is veel in het nieuws de laatste tijd. Wel of niet in kleur, recht of schuin parkeren, het moet toch boeiend zijn want veel mensen houden zich bezig met het probleem Kempenaerstraat. De paar extra parkeervakken wegen blijkbaar zo zwaar dat men bereid is nogmaals de ellende van herbestrating te ondergaan. Ook de kleurstelling levert blijkbaar problemen op. Zo is in de Oegstgeester Courant van 14 september te lezen, in de ingezonden brief van E. Stranders, dat een kleurloze winkelstraat met veel loopruimte de voorkeur geniet. Dus als het aan de inzender lag; Geen 'vrolijke' kleuren, ongeschilderde fietsklemmen i.p.v. de gekleurde en geen variatie in de bestrating. Maar wel glasbakken, afvalbakken voor selectief weggooien en een telefooncel. Dat is op zich een loffelijk streven, maar ach, deze bakken zijn wel geel en groen! Daar gaan we ons dan zeker ook groen en geel aan ergeren? Laten we ons fraaie Oegstgeest dan liever vrij houden van obstakels en ... zet eens een andere bril op!
Wil
van Elk
1989
'Doorgaande beweging'
Het kunstwerk 'doorgaande beweging' is weg en hiervoor in de plaats is een rotonde gekomen. Hiermee blijkt alweer de vooruitziende blik van de kunstenaar. Rij maar eens een rondje en je hebt 'm door! De eerste dag dat de rotonde open was voor verkeer ging een kennis van me in zijn auto drie maal in de rondte in één 'doorgaande beweging' en maakte die naam waar. Misschien een raar gezicht, maar hij had wél voorrang! Het kunstwerk mag dan weg zijn, de naam blijft achter als een soort "eerbetoon". Als het kunstwerk zelf niet past op de rotonde, zou de naam toch aan de rotonde gegeven kunnen worden of zou dat misplaatst zijn? In de Oegstgeester Courant stond toch dat men waarschijnlijk een nieuwe bestemming had? Wie weet is dat wel de rotonde! Of willen ze hem dwars op het Oegstgeester kanaal zetten als doorgaande beweging naar oud Oegstgeest? Of in de noordoosthoek van Haaswijk richting Warmond laten wijzen hopende dat daar ooit een brug geslagen wordt? Ik weet het niet, maar ik ben wel benieuwd! Als er nu maar snel een 'doorgaande beweging' komt in een beslissing, weten we het snel genoeg.
Wil
van Elk
1989
Geestigheid genoeg in Oegstgeest, volgens velen ligt dat zelfs op straat. Daar worden zelfs vergaderingen over belegd en hele verhalen over geschreven. Maanden gaan er voorbij zonder dat je er last van hebt, en dan ineens ..... een vaag glibberig gevoel onder je schoen bewijst dat het er nog steeds ligt. Vast van een hond die uren heeft liggen wachten op baas of bazin die nauwelijks de tijd neemt om hondjelief fatsoenlijk uit te laten. Mag het beest eindelijk naar buiten, heeft hoge nood, wordt hij ook nog eens tegen gehouden door een lap leer wat wurgend om zijn nek gesnoerd zit. Aan de andere kant van die riem loopt een norse baas die scheldend de hond in zijn macht probeert te houden. Want de hond moet luisteren naar de baas! Maar de hond wil naar een beschut plekje om zijn behoefte te kunnen doen en als het even kan; "snel". Dan zal niemand raar staan te kijken als het beest bij zijn eigen denkt; "dan niet!", en het spontaan op de stoep deponeert. Dezelfde stoep waarop U dan zo nodig ook moest lopen, helaas later dan de hond. Luid scheldend op die ..... hond wordt dan de schoen schoongeveegd op allerlei obstakels die in de buurt zijn. Ook op palen die aan het begin van sommige voetpaden in het midden staan. Op palen waar sommige kinderen bokje springen. U raadt het al, zelfs poep aan de handen! Het mag dan hondenpoep zijn, maar een of andere grote "K" heeft het aan die paal gesmeerd en niet de hond. De kreet "Oegstgeest vrij van obstakels" zou uitgebreid moeten worden met; "en houdt ze schoon!"
Wil
van Elk
3 januari 1990
Toch nog even over hondenpoep, maar dit is echt de laatste keer; een aantal hondenbezitters hebben het verhaal van de vorige keer met gemengde gevoelens gelezen. Een paar gehoorde opmerkingen; 'er zijn flatbewoners die klagen dat er honden bij hun onder het balkon komen en daar ...., dat is toch logisch!, die mensen gooien etensresten zomaar van het balkon. Dat is waarschijnlijk voor de vogels, maar dan moeten ze niet raar opkijken als er ook nog andere dieren op afkomen.' 'Als een hond altijd netjes zijn behoefte in de goot wil doen moet het wel kunnen, soms staan auto's gewoon op de stoep geparkeerd. Als zo'n keurig opgevoede hond zijn behoefte naast de auto doet, en de auto rijdt later weg, ja dan ligt de hoop midden op de stoep.' 'Honden mogen zelfs in het park bij de molen niet meer los lopen, dus daar kunnen ze niet meer op het gras of in de bosjes terecht, dan maar op of vlak naast de voetpaden zeker?' 'De hond van .... doet het altijd bij ons voor de deur omdat ze nog te lui zijn om naar het park te gaan, als ik het nog één keer zie, schuif ik die hoop zo bij hun door de brievenbus!' 'Mensen als .... bezorgen honden een slechte naam, 's morgens snel even de straat op, niet verder dan één huis naar links en naar rechts, zo'n hond moet het wel op straat doen, leuk als jij later op de dag uit je auto stapt en er wéér in trapt!'
Dit was echt de laatste keer over hondenpoep, ik trap er niet meer in! ....
Wil
van Elk
24 januari 1990
Een brug te ver
Sinds de nieuwe kruising bij de postbrug in gebruik genomen is en de stoplichten in werking zijn, is het de meest ongunstige ontsnapping uit Oegstgeest geworden. De paar keer dat ik er met de fiets geweest ben moest ik constateren dat er van een 'groene golf' voor fietsers totaal géén sprake is. Of de route nou Oegstgeest Voorhout is of andersom, het maakt niet uit, de regeling is duidelijk ontworpen door een fietshater. Alle lichten zie je voor je neus rood worden, stoppen, stoppen en nog eens stoppen. Voor de grote groepen school gaande jeugd wordt op deze manier een zeer gevaarlijke situatie geschapen. Het door het rode licht rijden wordt door een slechte regeling min of meer in de hand gewerkt. De lichten beter op elkaar af stemmen zou het voor de fietsers een stuk veiliger maken. Voor automobilisten is het trouwens ook een bron van ergernis. Vooral het personeel van het MEOB heeft tijdens het spitsuur problemen. Invoegen in de lange rij auto's komende vanuit Leiden, is zonder brutaal opdringen vrijwel niet mogelijk. Op de rijbaan staan van het verkeer Voorhout richting Leiden kan niet, en als dat verkeer weg is krijg je nauwelijks de gelegenheid om links af te slaan omdat de rij stilstaat, oorzaak; 'licht op rood'. Dus wat gebeurt er nu?, de moeizaam ontsloten Dorpsstraat wordt nu weer drukker. De automobilisten die richting Den Haag moeten nemen liever de moeite om via de Rhijngeesterstraatweg te gaan dan dat ze in de rij gaan staan wachten tot Sint Juttemus. Welke gemeente verantwoordelijk is voor de verkeersregeling bij de Postbrug weet ik niet, wat ik wel weet is dat het niet goed geregeld is. Er staan momenteel verkeerslichten die verkeerd lichten!
Wil
van Elk
31 januari 1990
WGeen doorgaand verkeer
Als je via de Eysingabrug Haaswijk binnen rijdt is het eerste wat je opvalt het bord met de mededeling: 'Geen doorgaand verkeer'. Al een hele tijd is de Haaswijklaan opengesteld voor het verkeer, zelfs lijn 60 van de NZH maakt er tegenwoordig gebruik van. Als de busdiensten 42 en 60 geen doorgaand verkeer zijn weet ik het niet meer. En toch maar stug volhouden dat het niet kan, of is het soms de bedoeling dat het doorgaande verkeer weer via de Dorpsstraat gaat? Vroeger toen het kunstwerk er nog stond, toen kon je tenminste in één 'doorgaande beweging' doorrijden. Dat kan nu alleen nog maar via de rotonde, pas wel op voor de fietsers alsjeblieft, zij hebben ook voorrang! voorzichtig anders komen zij er rot onder.
Eindelijk voorrang
De Irislaan heeft eindelijk voorrangskruisingen gekregen. Het heeft lang geduurd voordat men met borden en haaientanden bevestigde wat eigenlijk al jaren zo was. Niemand stopte toch voor verkeer van rechts?, als je het wel deed keken ze je ongelooflijk aan en kreeg je alsnog voorrang. Nu de Kleyn Proffijtlaan nog! Zijn de borden daarvoor al ontworpen? Neerzetten dan, weet iedereen tenminste waar hij of zij aan toe is, wie weet hoeveel blikschade daarmee bespaard wordt.
Wil
van Elk
14 februari 1990
Verantwoordelijk
Als er ergens in de wereld een moordaanslag,bomaanslag, ontvoering of iets dergelijks plaats heeft gevonden, is er altijd wel iemand die de schuld opeist. Maar dat iemand dat doet na een hevige storm die flinke schade heeft aangericht, is geheel nieuw. Vorige week heeft u in de Oegstgeester Courant de verontschuldigen kunnen lezen van de winkeliersvereniging Lange Voort over stormschade. Zouden zij verantwoordelijk geweest zijn voor die storm?
Geen ijs
De Oegstgeester ijsbaan is nog steeds een en al water. Veel schaatsliefhebbers zullen daar niet echt blij mee zijn, maar zullen er in moeten berusten. Reigers hebben er geen enkele moeite mee. Ze zoeken elkaar daar blijkbaar op, er stonden er wel vijf, misschien in afwachting op de komende lente? De veel te hard voorbij razende automobilisten hebben daar echter geen weet van, zij zien alleen het wegdek in een flits onder de auto doorgaan.
Omruilen
Gauw even het bord bij de brug weghalen, leuk hoor. Maar er staat alweer een nieuwe, waarschijnlijk tijdelijk i.v.m. werkzaamheden aan de Haarlemmerstraatweg. Misschien kunnen ze gelijk een nieuwe lamp in de lantaarnpaal doen bij de oversteekplaats. Juist op die plaats moet de Haaswijklaan goed verlicht zijn. Daar steken de mensen over, dus daar moet je ze oplichten, op ze lichten bedoel ik.
Wil
van Elk
21 februari 1990
Doorgaande beweging
Alweer, is het nou nog niet afgelopen met dat omstreden kunstwerk? Nee, want nog steeds wordt er over gedebatteerd. Nu Haaswijk het kunstwerk niet meer kan plaatsen is een strook gras uitgezocht aan de Hofdijck. De bewoners in die omgeving zijn niet erg enthousiast over de voorgenomen plaats. Men staat in die omgeving al jaren een beetje stil ten opzichte van vroeger. In de dertiger jaren was het daar nog bloembollenland, pas later is men daar gaan bouwen. Flats zijn er gekomen, fraaie huizen (twee onder één kap) die aardig wat kosten, bejaardenwoningen, benzine¬station, noem maar op. Waar ik heen wil is dit; alles wat daar is neergezet heeft iemand wel bezwaar tegen gemaakt. Deze traditie wordt uiteraard voortgezet nu er een kunstwerk geplaatst moet worden. Een stuk kunst uit deze tijd waar men uiteraard aan moet wennen. Even geduld nog, binnenkort komt er een uitspraak. Intussen gewoon doorgaan met bewegen.
Wil
van Elk
7 maart 1990
Openbaar vervoer
De regering probeert ons te stimuleren om wat meer van het openbaar vervoer gebruik te gaan maken. Bent u wel eens openbaar vervoerd? nou ik wel. Het is best te doen, als je maar weet hoe laat je van huis moet om de bus te halen. De bus rijdt namelijk op een bepaald schema. Op wie of waarop dat schema is afgesteld weet bijna niemand, maar toch een schema. Meestal komen verschillende lijnen vlak achter elkaar of het liefst tegelijkertijd, alsof ze een competitie houden om u mee te nemen. Dit betekent wel dat na zo'n golf er bijna een half uur lang geen bus meer komt! leuk als het slecht weer is. Bij voorbeeld met openbaar vervoer naar Beverwijk, met de auto een ritje van ongeveer een half uur. Met de bus naar het station, dan de trein naar Beverwijk. Een uur na vertrek (ongeveer) staan we in Beverwijk op het station. Tijd; tien over heel of tien over half, geen bus te zien. Na twintig minuten (al) komen de bussen tegelijk aan, vlug uitzoeken want ze zijn zo weer weg en dan moet je weer een half uur wachten. Op de terugweg moet je in Leiden maar weer zien dat je verbinding krijgt naar Oegstgeest, vaak komen de drie lijnen vlak achter elkaar dus lange wachttijden. Een klein beetje meer spreiding en je hoeft nooit langer dan tien minuten te wachten. Het is soms om je groen en geel aan te ergeren als je staat te wachten, blauw van de kou, op een ..... paarse bus. Nou ja, beter openbaar vervoerd, dan prive beroerd!
Wil
van Elk
21
maart 1990
Eén stem te weinig
Woensdag 21 maart 1990, we mogen weer naar de stembus. Dit maal weer voor de gemeenteraadsverkiezingen. In Oegstgeest is de stemming er weer helemaal in, er verrijzen tenten en kramen waar ballonnen, maar vooral folders, grif van de hand gaan. Op deze ballonnen en folders staat uitdrukkelijk de naam van de partij vermeld, want daar gaat het om ... naambekendheid. Afgelopen zaterdag was het op de Haarlemmerstraat in Leiden dan ook een straat vol folders. Dat daarmee het milieu vervuild wordt mag de pret niet drukken, het staat toch in de folder, dat ze daar wat aan willen doen!? Daar kunnen ze dan gelijk mee beginnen, hun eigen folders opruimen. Maar goed, we gaan stemmen en kunnen gelukkig zelf uit maken op wie we stemmen. Huis aan huis verspreide folders, al of niet op kringlooppapier, proberen uw keuze te beïnvloeden. Als straks in de gemeenteraad over het milieu, uitgaven, zwembad, verkeer, enz., beslist wordt naar uw inzicht, heeft u goed gestemd. Stemt u niet dan is er één stem te weinig. Dat is niet de bedoeling, want een gemeenteraad moet zijn als een piano ... goed gestemd.
Wil
van Elk
1 augustus 1990
Het zit in de bosjes en het snuift
Maandagavond rond de klok van tien was het Meijerspad in Haaswijk het toneel van verwarring, verbazing, maar ook van een beetje spanning. Aan de overkant van de sloot was een snuivend geluid te horen wat leek op het hijgen van een hond die met half dicht geknepen keel aan een boom vastgebonden zit. Of het hijgen van een kat die moeizaam twaalf jongen ter wereld probeert te krijgen. Het klonk in ieder geval erg hard en er werd behoorlijk op los gefantaseerd wat dat geluid zou kunnen zijn. Gewapend met lantaarn en bezem gingen we met z'n drieën de bosjes in om het 'beest' te zoeken. Terwijl het hijgende geluid voortdurende werd voorzichtig het riet opzijgeschoven. Er was niets te zien en het geluid kwam steeds weer terug. Een telefoontje naar de dierenambulance kreeg het antwoord dat het vermoedelijk egels waren. Nieuwsgierig bleven we kijken en luisteren, maar er was niets te ontdekken. Nogmaals de dierenambulance gebeld, waarop de man dan toch maar kwam kijken met de vaste overtuiging dat het om een egel ging. Mompelend dat de mens vervreemd van de natuur, ging hij gewapend met lantaarn op het geluid af met ons er nieuws¬gierig achteraan. Ondanks zijn korte broek stapte hij zo tussen de brandnetels om te bewijzen dat hij gelijk had. Het bleek inderdaad om een egel te gaan want tussen het riet lag een opgerolde bol met naalden waarin ¬zijn grappig neusje nog net te zien was. Voorzichtig werd hij weer teruggezet en keerde de rust weer terug.
Het is maar goed dat er nog mensen zijn die, zoals de man van de dierenambulance, ons af en toe wijzen op nuttige dieren die vlak bij ons in de buurt rondsnuffelen op zoek naar voedsel.
Wil
van Elk
24 oktober 1990
In de Oegstgeester Courant van woensdag 17 oktober werd veel aandacht besteed aan het milieu. Het gemeentebestuur heeft in de nieuwe begroting de nadruk gelegd op de zorg voor een beter milieu. In de milieu top 8 viel mijn oog op punt 4. Onkruidbestrijding waarbij chemische onkruidbestrijdingsmiddelen nagenoeg niet meer nodig zijn. Heel fijn, kunnen ze gelijk gaan oefenen in de Cleveringalaan. Naast de flat van de Woningbouwvereniging Buitenlust staat een afvalcontainer. Blijkbaar staat deze container op een stukje niemandsland, want zowel de gemeentewerken als de woningbouwvereniging stellen dat de ander voor schoonhouden moet zorgen. Dit touwtrekken ontaardt in een onaanvaardbare situatie van metershoog onkruid en grof vuil.
Zorg voor een beter milieu, prima, maar zorg dan wel voor een goede taakverdeling!
Wil
van Elk
13 maart 1991
Te koop
Na al het nieuws over de Golf activiteiten begint het lokale nieuws langzaam weer op gang te komen. Het meest opvallende is toch wel het bericht over het niet door kunnen gaan van de Haaswijkse kwart triatlon van 1991. De reden zou zijn dat de Gemeente Oegstgeest er geen geld voor heeft. Dit jaarlijks terugkerende sportgebeuren is één van de meest opzienbarende evenementen in Oegstgeest en moet gewoon doorgaan. Reclame van de Oegstgeester middenstand zou eigenlijk genoeg op moeten brengen om financieel rond te komen. Indien de Gemeente toch tegen een financieel tekort aan blijft hikken, hier een tip om aan geld te komen: Plaats een bord "Grond te koop" naast de flat van de woningbouwvereniging Buitenlust aan de Cleveringalaan. Verkoop of verhuur het b.v. aan een tuincentrum die daar dan reclame mag maken voor zijn bedrijf en er een modeltuin(-tje) van moet maken. Nu wordt de grond rond de vuilcontainer door niemand onderhouden en is het een doorn in het oog van de omwonenden, het ontaard soms (meestal) zelfs in een vuilstortplaats. Vangen we een boel vliegen in één klap; geld voor een gigantisch sportgebeuren en verfraaiing van een buurt die het verdient om er netjes bij te liggen!
Wil
van Elk
17 april 1991
Van bovenaf bekeken
Afgelopen zaterdag 13 april had ik het geluk dat ik mee mocht met een KLM "Cityhopper", een Fokker F50, voor een rondvlucht over Oegstgeest. Voor het mooie gaat het eigenlijk te snel. Je vliegt met een snelheid van zo'n driehonderd kilometer per uur over Oegstgeest waardoor je details snel over het hoofd ziet. Wat wel opviel is dat tussen woonwijken veel groen te zien is en dat is goed. Groen van bomen, tuinen, maar ook van stroken gras en plantsoenen. Waterpartijen zoals vijvers en sloten zorgen voor de nodige afwisseling in het landschap. In de omgeving van de Emmalaan is ten opzichte van Haaswijk weinig groen te bespeuren. Het Emmapark probeert dat op te vangen maar is door achterstallig onderhoud nodig aan renovatie toe. Als een groene rotonde ligt het parkje midden in de woonwijk en vormt het begin van een aantal straten. Aan de buitenrand staan wat rozenstruiken langs een grasstrook. Over het geheel staan een paar grote struiken verspreid. In het ovale parkje is een tweede ovaal op een lager niveau, afgeschermd door een muurtje. Binnen dit ovaal loopt over de gehele lengte een vijver die ook weer door een muurtje wordt afgeschermd. Aan de koppen van de vijver staan koppen van een waterman op een muurtje gemetseld en lijkt het alsof het water onder de muren door loopt. Door de lage waterstand in de vijver gaat deze illusie niet meer op. De muurtjes in dit park verkeren in een niet al te beste staat en moeten eigenlijk vervangen worden. De vijver is waarschijnlijk lek, er staat nog maar voor de helft water in. In de "sloot" is een eigen ecosysteem aanwezig. Al sinds jaren komen daar kikkers en salamanders voor die er hun broedplaats hebben. Allerlei waterplanten zorgen voor een prima afzetgebied voor de eieren van deze door uitsterven bedreigde dieren.
Handleiding vijver opknappen
Er zijn boeken genoeg waarin staat hoe een vijver opgeknapt moet worden. De vijver in het Emmapark verdient het om opgeknapt te worden. Het hoeft niet in een keer te gebeuren, als het in delen gedaan wordt blijft het leven in de vijver gewoon in stand. De riolering in Oegstgeest wordt toch ook niet in een keer vervangen? Kijk maar in de Emmalaan, dat wordt ook in delen gedaan terwijl het leven gewoon door gaat.
We moeten zuinig zijn op de natuur, ook in kleine parkjes!
Wil
van Elk
29 oktober 1991
Als er ergens een kunstwerk wordt geplaatst zijn, behalve de trotse maker en sommige echte kenners, alleen de vogels er blij mee. Aan de Haaswijklaan staat voor het scholencomplex een kunstwerk waar zelfs de vogels geen vat op hebben. Dit kunstwerk is zelfreinigend door een waterfontein wat uit de sokkel opwelt en mocht er iets opvallen wordt het direct weggespoeld. De twee witte vleugels (het kunstwerk stelt een vlinder voor) wijzen als twee open armen uitnodigend naar het publiek, alsof ze zeggen willen: "kom d'r bij." En dat gebeurt dan ook, het leerlingaantal groeit gestadig en de school is eigenlijk al weer te klein.
Springplank bestaat 20 jaar
Alleen het gebouw en het kunstwerk zijn nieuw, in het gebouw is o.a. de openbare lagere school "de Springplank" gevestigd die al 20 jaar bestaat. Dit feit werd op 24 en 25 oktober opgeluisterd door de tragikomedie "de dubbele Sultan" opgevoerd door de leerkrachten van de springplank. Er werd zelfs gesproken van een première en een slotavond. Het fraaie oosters uitziende decor, ontworpen door Marja Veen, liet geen twijfel bestaan over de omgeving waarin het verhaal zich afspeelde. Er zijn twee opvoeringen geweest voor de ouders en een voor de leerlingen van de Springplank. Er was vooraf al bekend dat niet alle spelers de tekst uit het hoofd konden leren en werd de rol van souffleuse als belangrijkste aangekondigd. En inderdaad, Marijke Eegdeman werd regelmatig betrokken in het spel en ontlokte regelmatig lachpartijen.
Het verhaal in het kort
De goudsmit Armoen (Frans Faassen), tot dubbelganger van de Sultan Omijn Poen XI (Henny Verlind) gebombardeerd door de hofnar Kreziemal (Letty Vreeken), werd al snel de gulle genoemd. Hij smeet dan ook erg gemakkelijk met het goud van de sultan die alleen maar tijd had voor boeken. De boekhandelaar Boektor (Charles Affourtit) had niet genoeg aan de winst van de boekenverkoop en kidnapte de dochter van de Sultan. Op Olijfje (Gerda Kamsteeg) was de hofdichter Oman Zoen (Bob van Bohemen) verliefd. Samen met haar twee hofdames Ahmina (Trees Ouwerkerk) en Ahtroela (Hella Noort) en de apotheker Sulfijn (Rick Kramer), werd gespeurd naar Olijfje. De ondertiteling van het verhaal werd door vertelster Jacqueline Lepelaar verzorgd.
Leuke voorstelling
Het was een leuke voorstelling waarbij sommigen de klem in de kaken hadden van het lachen. Sommige spelers hebben duidelijk hun roeping gemist en kunnen zich zo bij een toneelgezelschap in laten schrijven. Rick Kramer ging geheel op in zijn rol, alsof hij al jaren apotheker speelde. Bob van Bohemen moet weer van het rijmen af zien te komen, hij liep al dagenlang te rijmen in de klas, dit tot vermaak van zijn leerlingen. Charles Affourtit is duidelijk een kettingroker geworden, als hij hier maar weer vanaf komt.
Jammer dat er geen echte kamelen bij waren.
Wil
van Elk
19 februari 1992
Een fraai uitzicht
Al wandelend door Haaswijk valt het op dat sommige mensen op een fraai plekje wonen. Voor sommigen is dat omdat ze hun eigen woonomgeving bijzonder fraai aangekleed hebben. Voor anderen omdat ze daar hun uitzicht op hebben. Er zijn tuinen bij die zo aan een wedstrijd mee kunnen doen. Misschien moet er een prijs in het leven geroepen worden voor de mooiste tuin in Haaswijk. Deze prijs zou dan jaarlijks uitgereikt kunnen worden door een commissie (vereniging Haaswijk?) die over een bepaalde periode tuinen een aantal keren beoordeelt. Uiteraard de tuinen van mensen die daar aan mee willen doen.
Voor iemand die tegenover een modeltuin woont is iedere dag een fraai uitzicht verzekerd. Niet alle tuinen worden door particulieren verzorgt. Er zijn veel tuinen, eigenlijk plantsoenen, die door de Gemeente onderhouden worden. Het uitzicht daarop kan ook fraai zijn. De afgelopen week is de plantsoenendienst in de Cleveringalaan bezig geweest. Netjes geschoffeld, opgeruimd en de kantjes recht afgestoken langs de stoepranden. Ook de stoepranden naast de flat van de woningbouwvereniging Buitenlust. Verder dan de stoeprand gaan ze blijkbaar niet, in tegenstelling tot de andere kant van de stoep waar wel alles netjes is gemaakt. Als dat stukje grond nou eens "geschonken" wordt aan de Gemeente, dan kan het voortaan "meegenomen" worden met de rest van de plantsoenen. Ik heb het er al vaker over gehad, maar er gebeurt nog steeds niets. Dus Gemeente en Woningbouwvereniging, zoek elkaar eens op, praat er eens over en bezorg de bewoners van de Cleveringalaan ook een fraai uitzicht.
Wil
van Elk
26 februari 1992
Dichtstbijzijnde postkantoor
Het was toch maar makkelijk, een postkantoor zo dicht in de buurt. Sinds 1 februari 1992 is daar radicaal een einde aan gekomen. Men heeft besloten om het postagentschap in Haaswijk op te heffen. Het zal wel in het kader zijn van de o zo moderne bezuinigingen die ons land momenteel teisteren. Want logisch lijkt het niet te zijn. Ga maar na; Haaswijk is al een redelijk grote wijk waar heel wat mensen wonen. Men heeft ooit besloten om daar een agentschap te openen. In de jaren dat het opereerde vanuit de Apotheek is de wijk alleen nog maar gegroeid. Momenteel groeit de wijk nog steeds en wordt er volop gebouwd. Nog meer mogelijke klanten dus. De wijk is ook zeer kinderrijk. Kinderen worden groot en openen al heel jong een girorekening. Nog meer klanten dus. Als je dat allemaal eens op een rijtje zet dan moet je tot de slotsom komen dat er steeds meer klanten komen. Wat doe je daar dan aan als moderne Postbank zijnde? Juist, je heft het agentschap op! Logisch toch?
Het bezoek aan de apotheek zal nooit meer hetzelfde zijn zonder het postagentschap. De rijen mensen voor het loket staan er niet meer. Sterker nog, het loket is er ook niet meer.
We gaan er niet een stapje op achteruit, nee, een heleboel, ga ze maar eens tellen. Vanuit Haaswijk naar de Lange Voort zijn nog heel wat stappen. Voor oudere mensen toch een probleem om zoveel stappen meer te zetten. En de rijen wachtenden voor de loketten worden er daar ook niet korter op.
Er staat nog steeds op de melding van nieuwe cheques: u kunt de cheques ophalen bij het dichtstbijzijnde postkantoor.
Wil
van Elk
4 maart 1992
Mooi hè, schoon!
Het is leuk om ook eens wat positiefs te kunnen schrijven. Na jarenlang zeuren over de verwildering van een stukje grond aan de Cleveringalaan, u weet wel naast de woningbouwflat, is er eindelijk wat aan gedaan. Een complete metamorfose: op één dag compleet schoon gemaakt, en op de volgende dag van groen voorzien. Je weet niet wat je ziet.
Mooi hè, schoon!
Eenzaam
Op een dag kwam Marian, mijn vrouw, nogal laat terug van boodschappen doen. Zij bleek opgehouden te zijn omdat ze in gesprek kwam met een oude heer. Deze heer bleek duidelijk de behoefte te hebben om te praten. Hij blijkt één van de zovele eenzame mensen te zijn die, ook al zijn ze omgeven door andere mensen, te veel met rust worden gelaten. Zijn vrouw is rond Kerstmis aangereden op het zebrapad bij AH aan de Irislaan en is daardoor overleden. Zelf heeft hij twee maal een hartinfarct gehad en is na de tweede aanval aan zijn hart geopereerd. Van zijn vrouw heeft hij altijd zeer veel steun gehad, steun die hij nu moet missen. Steun kan je ook van anderen krijgen. Maar dat is nou net het probleem; ze laten hem teveel met rust! Mensen die vroeger regelmatig op bezoek kwamen toen zijn vrouw nog leefde, die komen nu niet meer. Buren die hoge coniferen om hun tuin heen zetten, voor hun privacy, sluiten hem daarbij ook af. Terwijl hij zelf een boom omgezaagd heeft voor een beter uitzicht op het molentje. Omdat hij altijd heeft gevaren had hij veel bewondering voor zijn vrouw omdat zij alles alleen moest doen. De kinderen hebben allemaal een goede opleiding gehad en zijn allen het huis uit. In de tijd dat hij thuis was, toen hij gestopt was met werken, heeft hij veel van zijn vrouw geleerd. Gelukkig maar, want hij staat nu overal alleen voor. Wekelijks gaat hij een keer in Noordwijk eten, dat deden ze vroeger samen, en bij 'tafeltje dek je' in het gemeentecentrum is hij ook regelmatig te vinden.
Dagelijks maakt hij zijn wandeling naar het winkelcentrum, koopt daar zijn krant en misschien komt hij er iemand tegen. Iemand waarmee hij een praatje kan maken.
Wil
van Elk
29 april 1992
Rommelmarkt
Vrijdag 24 april werd een rommelmarkt gehouden bij de Haaswijkse Openbare Lagere School "De Springplank". In tegenstelling tot een vorige melding over bezuinigingen binnen het onderwijs, eind maart werd vermeld dat men na 31 maart zelf voor wc-papier moest zorgen voor de kinderen, was het deze keer geen 1 aprilgrap. Om toch de speelplaats opnieuw te kunnen inrichten werd besloten om een rommelmarkt te houden.
Artikelen voor de rommelmarkt konden vanaf 7 maart ingeleverd worden. Aan het aantal artikelen te zien, die tijdens de rommelmarkt voor spotprijzen te koop werden aangeboden, hebben veel mensen van de gelegenheid gebruik gemaakt om thuis op te ruimen en van hun oude spullen af te komen.
De ouders hebben zich op een ander gebied ook nuttig gemaakt. Tijdens de rommelmarkt kon men de inwendige mens versterken door tegen vergoeding allerlei hapjes en drankjes te nuttigen. Die hapjes zijn door vele mensen thuis bereid en zagen er lekker uit.
Ook de geest werd niet vergeten. Voor een kwartje kon men zich de toekomst laten voorspellen door een waarzegger.
Verder kon men buttons maken, T-shirts laten bedrukken, tekenfilms op video bekijken, gewicht raden van kaas (niet geraden, kaas betalen), loterij en nog veel meer. De heer Van Bohemen liet zien dat hij een echt kopstuk is. Hij kopte met een bal 121 keer en daarmee wonnen J. van Kampen en R. Wielink 25 gulden door het juiste aantal te raden (Als je een gulden inzette mocht je een keer raden).
De school wordt op deze manier met z'n allen ingericht, dat is goed voor de saamhorigheid. Nu maar te hopen dat van de opbrengst van deze actie nieuwe spullen worden gekocht en niet van een rommelmarkt. Goedkoop zou het wel zijn, in ieder geval wel voor het Ministerie van Onderwijs die komt er in ieder geval weer goedkoop vanaf.
Wil
van Elk
6 mei 1992
Koninginnedag 1992
De Oranje Vereniging Oegstgeest heeft ook dit jaar weer een gevarieerd programma georganiseerd. Een huis aan huis bezorgd blad maakte dat een ieder het programma goed kon volgen. Behalve de jaarlijks terugkerende kermis is er altijd veel te doen. Hierover kunt u vast en zeker meer lezen in deze uitgave van de Oegstgeester Courant. Wat mij persoonlijk opviel was ten eerste het tonknuppelen. Na een tip van mijn neef John ben ik daar voor het eerst eens gaan kijken. Ik kwam aanlopen en werd meteen ingeschreven om mee te doen. Als je er aan meegedaan hebt, weet je gelijk hoe het in zijn werk gaat. Het negentien man tellende team van ons, met klinkende namen als Hogewoning, Boom, Hoogduin en v. Elk (en nog een paar), stond borg voor een snelle vernietiging van de vijf tonnen. De scheidsrechter kwam dus regelmatig langs om premies uit te betalen. Met wat geluk kreeg je het inleggeld (10,00 gulden) terug of een hogere premie voor een volgende ton. Door het snelle werken van ons team kregen we nog een extra ton. Met de inleg van 5,00 gulden per man en 25,00 gulden van de Oranjevereniging stond er een premie van 120,00 gulden op de ton. Deze premie werd gewonnen door Ben Hoogduin.
Touwtrekken
Na de kermis was er nog genoeg tijd over voor het trottoirtekenen voor de kinderen en de demonstratie schoonspringen aan de Irislaan. Wat je ook nooit mag overslaan is het touwtrekken. Dat spektakel werd aan elkaar gepraat door Jan Turk (als die ooit nog eens meedoet, die krijg je niet omver!). Leo v.d. Luit was weer de scheidsrechter die ervoor zorgde dat alles eerlijk verliep. Gelet op de toespraak van Henk Heemskerk, hij is de grote stimulator van het touwtrekken in Oegstgeest, was het moeilijk om teams bijelkaar te krijgen. Hij was niet erg te spreken over Oegstgeest. Het moet mogelijk zijn om meer teams bijeen te brengen, nu werd de medewerking gevonden van een autosloperij uit Leiden en een garagebedrijf uit Warmond. Zonder hun medewerking was er geen touwtrekwedstrijd geweest! Hopelijk wordt het volgend jaar beter, misschien moet er eerder reclame gemaakt worden of zelfs oefenwedstrijden?, anders trekt Henk Heemskerk letterlijk en figuurlijk aan het kortste eind.
Wil
van Elk
27 mei 1992
Informatieve bijeenkomst bij Openbare Basis School De Springplank.
Uit een door de ouderraad uitgeschreven enquête bleek dat er behoefte bestond naar informatie over linkshandigheid bij kinderen. Ook wilde men graag weten wat de invloed is van de televisie op het leesgedrag van kinderen. Deze behoefte heeft geresulteerd in een bijeenkomst op donderdag 21 mei jl. waarbij drs. C.M. Koolstra en F. Faassen een lezing hielden over deze onderwerpen.
Invloed televisie
Cees M. Koolstra, van de Rijksuniversiteit Leiden (Sectie kind & media), hield een uiteenzetting over de invloed van de televisie op het leesgedrag van kinderen.
Er hebben sinds de introductie van de televisie in de vijftiger jaren vele onderzoeken plaatsgevonden. De TV zou agressie opwekken en het lezen zou niet alleen minder worden, maar ook slechter. In bepaalde onderzoeken werd bij een aantal mensen 6 weken lang de TV weggehaald. In het begin was dat een gemis. Later ging men meer spelletjes doen en werd er meer gelezen. Best aardig zo'n onderzoek, je hield er een nieuwe TV aan over en later werd er zelfs een TV met video cadeau gegeven. De studie van de RU Leiden ging niet zo ver dat er van alles cadeau werd gedaan. Gedurende 3 jaar heeft men kinderen van verschillende basisscholen, in de groepen 4 t/m 6, gevolgd in het kijkgedrag en het gedrag op school. Daarbij lette men op de leesfrequentie, kijkfrequentie, leesvaardigheid, de houding tegenover het schoolgaan, de leesconcentratie en de leesvaardigheid. Voorlopige resultaten wijzen uit dat TV-kijken een negatieve invloed heeft op het lezen. Er is geen invloed ontdekt op het lezen van stripboeken. Bij het begrijpend lezen was een geringe negatieve invloed te merken en bij het technisch lezen een geringe positieve invloed.
Mag men dan helemaal niet meer TV-kijken? Dat mag best, maar dan wel selectief. Amusementsprogramma's en drama hebben een negatieve invloed. Verder heeft TV zeker mogelijkheden, denk vooral aan educatieve programma's. Lezen moet, TV-kijken moet selectief.
De ouders kunnen jonge kinderen sturen door TV-kijken te doseren. De school moet het lezen bevorderen door de leesvaardigheid te vergroten. Door veel te lezen gaat men niet beter lezen. Wel gaat men door beter te leren lezen meer lezen, denk daar maar eens over na.
Links is waar je duim rechts zit
Na de pauze gaf het hoofd van de school, Frans Faassen, een lezing over schrijfmotoriek en linkshandigheid. De enge verhalen over vroegere methodes om linkshandigen rechts te leren schrijven zijn tegenwoordig niet meer aan de orde, gelukkig maar. Vanaf de eerste jaren op de basisschool wordt er bewust toegewerkt naar een juiste schrijfmethode. Aan de kinderen wordt stap voor stap geleerd wat de begrippen zijn. Hier moet men denken aan lichaamskennis; als de leerkracht het heeft over "je pols" of "je elleboog", dan moet het kind weten wat daarmee bedoeld wordt. Verder wordt aandacht besteed aan motoriek en welke voorkeur de kinderen hebben aangaande links of rechts. Indien het enigszins kan wordt de nadruk gelegd op rechtshandigheid. Indien het linkshandigheid zijn zeer sterk naar voren komt, wordt het kind daarbij goed begeleid.
Frans werd bij het begin van zijn relaas nogal luidruchtig onderbroken door de herrie van omvallende koffiebekers. Dat was omdat hij bij de opening van de lezing van de heer Koolstra zelf ook een stapel bekers omgooide. Maar dat had niets te maken met links- of rechtshandigheid, dat was gewoon onhandigheid.
Wil
van Elk
17 juni 1992
Hobbelpad
Het fietspad langs de Haaswijklaan, aan beide kanten van de weg, ging steeds meer op een hobbelpad lijken. In de bocht bij de Morsebellaan zat tussen sommige tegels al zoveel ruimte dat een smalle band ertussen klem kon blijven zitten. Dat hierbij op een gegeven moment ongelukken zouden kunnen gebeuren was niet ondenkbaar. De gemeentewerken is zelf debet aan de verzakking. Een van de voertuigen waarmee het nodige straatvuil vervoerd wordt is namelijk langzaamverkeer. Dat de berijder over het fietspad rijdt is hem niet eens kwalijk te nemen. Het snelverkeer gaat soms zo hard over de Haaswijklaan dat het niet verantwoord zou zijn om op deze weg te gaan rijden. Dus verzakt het fietspad steeds meer onder het gewicht van deze 'bakfiets'.
Eerste klas stratenmakers
Gelukkig lopen er in Haaswijk nog steeds eerste klas stratenmakers rond en wordt momenteel hard aan het fietspad gewerkt. Met opnieuw gelegde tegels, en een extra laag zand eronder, kan het fietspad er voorlopig weer tegen. Totdat het opnieuw verandert in een hobbelpad.
Wil
van Elk
24 juni 1992
Een frisse duik
Oegstgeest is een gemeente met een ruime groenvoorziening. In diverse wijken zijn daarin ook fraaie waterpartijen te vinden. Sommigen zijn er al heel lang en bepalen sinds jaar en dag het aangezicht van de wijk waarin ze liggen. Wie kent niet de wipwatermolen bij het winkelcentrum aan de Lange Voort? Vroeger liep daar een zandsloot die uitkwam in het Oegstgeesterkanaal. Heel wat Oegstgeestenaren hebben in die omgeving hun jeugd doorgebracht en hebben menig nat voetje gehaald bij het slootjespringen.
Of de pas opgeknapte vijver op het Emmaplein. Deze geeft, heel verdienstelijk, een heel andere kijk op dat gedeelte van Oegstgeest, (Zijn er al weer salamanders in te vinden?).
Toen men in de schildersbuurt huizen aan het bouwen was, kwam heel wat bouwmateriaal in de vijvers terecht. De jeugd deed daar uiteraard aan mee en er werden veel vlotten gebouwd. In die tijd kon je zonder gevaar zwemmen in die vijvers. Tegenwoordig is dat niet meer zo vanzelfsprekend. Met die bouwmaterialen, mooi weer en vishengels was je toch maar de hele zomervakantie zoet!
Het is te hopen dat het zwembad Poelmeer zodanig wordt gemoderniseerd, het wordt in ieder geval kleiner, dat de jeugd daar weer zoveel afleiding vindt dat ze een hele zomervakantie lang zoet is. Niet alleen voor een frisse duik, maar ook voor de zo nodige afleiding.
Mooi hè, schoon!
De sportduikclubs in Nederland hebben het afgelopen weekend besloten om landelijk wat aan de vervuiling van het water te doen. Op de bodem in vrijwel iedere plas ligt een gigantische berg afval, en dat wilden ze op ruimen. Als het water weer schoon is, misschien, kunnen we er weer in voor een frisse duik!
Wil
van Elk
1 juli 1992
Een frisse duik (2)
Vorige week woensdag (24 juni) hing er over het Oegstgeesterkanaal een touw, strak gespannen door twee sjofels van de firma Merwe Combinatie. Doordat het touw schuin over het kanaal hing was het een heel eind. Dit konden de deelnemers aan de touwklimwedstrijd aan den lijve ondervinden. Het was namelijk de bedoeling om in een zo kort mogelijke tijd naar de overkant te klimmen.
Deze touwklimwedstrijd is, evenals twee jaar geleden, door Henk Heemskerk georganiseerd. Zijn vast touwtrekteam stond hem bij: Discoshow Free Time zorgde voor muzikale begeleiding, Jan Turk gaf commentaar en in de boot met stuurman hield Leo van der Luyt een toeziend oog op het geheel. Aan de overkant werd de tijd bijgehouden.
Het touw, ooit nog eens op het strand gevonden tijdens het hardlopen, bleek voor velen een onoverkomelijke hindernis. Door het doorbuigen kwam menigeen in het water te hangen en er viel regelmatig iemand in het water. Voor het publiek, wat aan beide kanten van het kanaal stond te kijken, was het vallen toch wel het mooiste.
Niels Scheffelaar, ook niet meer een van de jongste, presteerde het om met zijn voeten naar voren naar de overkant te kruipen. Hij haalde de overkant in 10 minuten, niet gek als je bedenkt dat er maar 8 de overkant bereikte!
Opvallend was dat er veel melkboeren mee deden, concurrentiestrijd? Henk Heemskerk ging als laatste over het touw. Hij moest bijna aan het eind het touw loslaten, hij greep mis of zo, en haalde het niet. Jammer, hij had heel wat kunnen verdienen. Tijdens zijn barre tocht lang het touw werd een premie geboden die alsmaar hoger werd naarmate Henk vorderde. Het mocht niet baten, ook Henk kwam in het kanaal terecht. Volgens Jan Turk was het toch niet zo moeilijk, hij zei dat hij het de avond ervoor 4 keer had gedaan. Hij zei er alleen niet bij wat hij had gedaan, het touw zou zijn gewicht namelijk nooit kunnen dragen!
De happening werd afgesloten met een prijsuitreiking door Henk Heemskerk. De meisjes Didi Heskes en Marloes van Kampen moesten een beker samen delen. Zij waren de enigste meisjes die de overkant haalden, en nog wel gezamenlijk ook. De derde prijs ging naar Tom Meyeraan. Freek Ottenhof kon zijn titel niet prolongeren en werd tweede. De eerste prijs was voor Alexander v.d. Velden die als een speer over het touw klom.
Didi en Marloes hebben bewezen dat kracht, speciale hulpmiddelen zoals handschoenen en oliepakken niet opkunnen tegen behendigheid en goede techniek.
Het was een uurtje plezier aan het kanaal, iets meer leven dan normaal maar wel gezellig. Veel lol, vooral als er weer eens iemand naast greep en eindigde in een frisse duik.
Wil
van Elk
8 juli 1992
Een frisse duik(3)
Iedere wijk heeft zijn eigen tradities, gewoontes en eigenaardigheden. Haaswijk is nog jong, maar heeft inmiddels een behoorlijke reputatie opgebouwd. Als er iets wordt georganiseerd, dan wordt het een succes en het wordt ieder jaar herhaald. Niet alleen de buurtvereniging Haaswijk of de jongerenvereniging SJJO is goed in het organiseren. Ook Henk Heemskerk is daar een kei in. De spierpijn van het touwklimmen, over het kanaal, is bij sommigen nog maar net over of Henk heeft al weer een poldercross uitgezet. Hij heeft het weer voor elkaar gekregen dat bijna 150 mensen als een waanzinnige door de polder renden, zwommen, sprongen, klauterden en ploeterden.
Een vreselijke smeerboel
Om mee te doen moet je niet vies zijn van een baggersloot. Je gaat er schoon in aan de ene kant, maar je komt er zwart uit aan de andere kant. En er zit een luchtje aan! Vele deelnemers waren al bij de eerste sloot een schoen kwijt aan de gretige bagger, sommigen zelfs alle twee hun schoenen, en moesten op hun sokken verder. Dat dat niet lekker loopt kunt u van mij aannemen. Langs het traject verspreid lagen dan ook de afgedankte schoenen en sokken. De eigenaren hiervan waren van narigheid op blote voeten verder gegaan. Behalve wat kleine blessures schijnt niemand er wat ernstigs aan over gehouden te hebben.
Een vrolijke happening
Langs het Oegstgeester kanaal liepen de koeien en een paard zenuwachtig door het weiland. Ze waren al die drukte duidelijk niet gewend en sprongen opgewonden weg als er weer een groepje onherkenbare mensen de sloot in sprong.
De molen langs de dijk heeft nog even gedraaid en zorgde voor een passende achtergrond bij dit poldergebeuren. Voor de ongetrainden zal dit alles ontgaan zijn, zij waren zichtbaar uitgeput door de voor hen toch wel lange en barre tocht door de polder die eindigde in het Oegstgeester kanaal voor een frisse duik. Ze waren er snel overheen en kijken nu terug op een gezellige dag. Voor hen was de lol om mee te doen het belangrijkste.
Fantastische afsluiting
Vele poldercrossers stonden 's avonds al weer vrolijk te dansen op de muziek van de Pub band. Het koopcentrum Haaswijk bestaat inmiddels 5 jaar en dat werd gevierd. Op het Haaswijkplein stond een podium opgesteld waarop de Pub band fantastische muziek ten gehore gaf. Vooral de oudere jongeren hebben hiervan zichtbaar genoten en gingen helemaal uit hun dak. Een drukbezochte biertent maakte dat de dorst op tijd gelest kon worden.
Wil
van Elk
26 augustus 1992
Weer thuis
De vakantie is voor velen weer voorbij. De scholen zijn weer begonnen en de meesten zijn alweer aan het werk. Het eerste wat opvalt, als je Oegstgeest weer binnen rijdt (na een heerlijke vakantie) via de afslag "Oegstgeest Noord", zijn de stoplichten bij het viaduct. Kom je vanuit Noordwijk dan moet je al gauw weer stoppen onder het viaduct, want als er meer dan vier auto's linksaf moeten richting Amsterdam staat het verkeer vast.
Voor fietsen is het nog steeds moeizaam oversteken, velen maken zich dan ook schuldig aan het door het rode licht rijden. Door verkeerslichten die verkeerd lichten zijn al vaker gevaarlijke situaties ontstaan!
Nog gevaarlijker
Een klein stukje verder kan je al de stress die je bij de stoplichten opdoet kwijt bij de Klinkenbergerplas. Je kan er goed vissen en bij een beetje wind valt er heerlijk te surfen. De meeste surfers komen regelmatig in het water terecht, soms zelf als ze een behoorlijke gang hebben. Water alleen zullen ze wel overleven. In deze plas is echter een plek waar je maar beter niet in het water terecht kan komen. Op die zeer gevaarlijke plek staat namelijk een betonnen paal die maar 40 centimeter onder water is. Een prima rustplek om even op te gaan staan, je moet er echter niet aan denken wat er kan gebeuren als iemand op die plek in het water terecht komt!
Foutje . . . .
Wat nou weer?
Aan het einde van de Terweeweg, richting Kempenaerstraat, staat twee kruisingen voor de Kempenaerstraat een nieuw verkeersbord. Wat betekent dat nou weer? Een rond bord met een pijl omhoog, het heeft wel wat weg van éénrijrichting aangeven, het geldt niet - of juist wel - voor fietsers en bromfietsers.
Misschien wat voor een TV-spotje: u wilt hier met de fiets van de andere kant inrijden, mag dat?
Wil
van Elk
9 september 1992
Verkeer(d)
Het is droevig gesteld met het verkeer. Het gaat nog eens verkeerd als we zo door blijven gaan. Vorige week gaf ik voorrang aan een paar voetgangers bij de oversteekplaats op de Irislaan nabij Albert Heyn. Die mensen gaven te kennen dat zij wilden oversteken. Het nieuwe verkeersreglement geeft aan dat zij dan voorrang hebben. Twee automobilisten die uit de richting van de Lange Voort kwamen dachten daar duidelijk anders over. Die reden gewoon door en de tweede auto reed rakelings langs de overstekende mensen. Claxonneren van mij mocht niet baten, die "PIEP" reed gewoon door, zonder ook maar even naar links te kijken. Die moet wel erg veel haast gehad hebben, of hij keek gewoon ergens anders naar! Ze moeten nodig zeggen: "geef je verstand eens voorrang." (Voetgangers krijgen het in ieder geval niet!)
TV-spotje
Het antwoord van vorige week: "Ja, je mag hier met de fiets van de andere kant inrijden. Het ronde blauwe bord met een witte pijl omhoog betekent: "gebod tot het volgen van de rijrichting die op het bord is aangegeven. "Op deze plaats aangebracht, we hebben het nog steeds over de Terweeweg, mag je dus niet rechtsaf, fietsers en bromfietsers uitgezonderd (apart aangegeven). Aan het begin van de zijstraat is dit aangegeven met een rond bord met een witte balk op rode achtergrond. Aan de overkant had dus ook zoiets moeten staan om aan te geven dat men niet links af mag slaan. Een eindje terug staat net voor de Louise de Colignylaan het oude bord voor verboden rechtsaf te slaan. Daar zou dus ook een rond blauw bord kunnen staan met een pijl omhoog en een pijl naar links, want links mag men daar wel in.
Volgens mevrouw F. Coomans van de Gemeente Oegstgeest steekt daar het volgende achter: "Een gebodsbord komt vriendelijker over dan een verbodsbord. Een verbod komt onsympathieker over dan een gebod. M.a.w.; je mag hier alleen maar rechtdoor, klinkt beter dan; verboden rechtsaf te slaan. De nieuwe spelregels van 1 november 1991 zouden alles duidelijker moeten maken. Er wordt meer aan de weggebruiker zelf overgelaten in het verkeer. Dus; geef je verstand eens voorrang."
Een gebod tot het volgen van een aangegeven rijrichting, in welke richting dan ook, mag vanaf nu geen problemen meer geven.
Het wordt pas echt leuk als die verplichte rijrichting ook nog eens een eenrichtingsweg is; Een vierkant en een rond blauw bord met een witte pijl erop, samen aan één paal. Gewoon doorrijden en net doen of je allemaal begrepen hebt.
Wil
van Elk
16 september 1992
Ouderavond OBS De Springplank
Haaswijk wordt steeds groter en de plannen voor de Morsebelpolder bewijzen dat dat groeien voorlopig nog wel even door gaat. Gelukkig heeft men het Postkantoor op tijd weggehaald en kunnen al die mensen in de rij gaan staan op de Lange Voort. Vooruitzien is een vak apart en dat bewijst de Gemeente Oegstgeest keer op keer. Zo ook bij het bouwen van scholen in Haaswijk. Een pracht van een scholencomplex in het centrum van Haaswijk bewijst dat twee scholen prima naast elkaar kunnen bestaan. De Joris de Witte en de Springplank kunnen het prima vinden samen. Alleen jammer genoeg in een te klein jasje. Men heeft bij de bouw al gezegd dat men rekening hield met uitbreiding. Daar komt echter niets van terecht en zoekt men de oplossing in het plaatsen van noodlokalen op het schoolplein. Tijdens de onlangs gehouden ouderavond kwam duidelijk naar voren dat ook dat niet genoeg is. Misschien moet er in het toekomstige "Oegstgeester Hout" een noodoplossing gezocht worden. Een feit is dat er steeds meer leerlingen komen en die moeten in een lokaal gestopt worden. Ook moeten die leerlingen bezig gehouden worden, niet alleen met leren, maar ook met creatieve dingen. Om dat te kunnen doen heeft men geld nodig. Nu kan de vrijwillige ouderbijdrage daar prima voor zorgen. Jammer, het aantal leerlingen stijgt, maar de bijdrage wordt helaas minder, raar maar waar. "Het is ook in het belang van uw kind dat u die vrijwillige bijdrage betaalt", was een regelmatig te horen opmerking tijdens de ouderavond.
De tijdens de ouderavond gehouden "open huis" heeft voor voldoende belangstelling van de ouders gezorgd. De leerkrachten moesten zich presenteren en lieten op hun eigen wijze zien wat ze de leerlingen dachten bij te brengen in het lopende schooljaar.
Geen schoolreisje?
"Komt er dit jaar weer een schoolreisje?" Deze vraag komt ieder jaar weer naar voren. Het schoolteam vindt dat een schoolreisje niet perse een noodzaak is. Vroeger was dit voor veel kinderen een bijzondere dag omdat de meeste kinderen nooit ergens kwamen.
De springplank heeft een Springplankdag in het leven geroepen. Op die dag zou best een schoolreisje kunnen plaatsvinden. Het heeft in ieder geval een onderwerp, een themadag dus. Een ieder kan zich het onderwerp Indonesië herinneren wat een prima geslaagde Springplankdag tot stand heeft gebracht.
Zwemmen
Een keer per week naar het zwembad. Dat is toch zo geregeld? Nou, nee. Je moet toch maar 20 tot 30 kinderen naar het zwembad vervoeren. Omdat met zo'n grote groep kinderen het met de fiets gaan uitgesloten is, worden de ouders ingeschakeld. Met hun eigen auto rijden ze de kinderen naar het zwembad en terug. Dat is steeds een hele organisatie en altijd zijn er auto's te kort. Kinderen onder de twaalf mogen niet voorin dus zijn er heel wat auto's nodig. Een bus huren is niet te betalen dus lijkt het erop dat de kinderen hiervan de dupe worden.
Als je ziet hoeveel bussen er dagelijks door Oegstgeest rijden, soms zit er nauwelijks iemand in, dan komen er heel wat vraagtekens naar voren.
-Kan de gemeente proberen om een contract af te sluiten met de NZH?
-Kan de NZH de school sponsoren?
-Er zijn toch altijd een aantal bussen en chauffeurs in reserve?
-Die kunnen toch wel even op en neer naar het zwembad?
-Het is maar een klein stukje naar het zwembad, dat kost toch niet zoveel?
-Goeie reclame toch? Bijvoorbeeld in zo'n paarse bus, is dat geen goeie reclame voor chocoladerepen?
Bij de schoolkinderen zitten ook toekomstige chocoladefabrikanten en buschauffeurs, dus investeer in de toekomst en draag ook wat bij!
Wil
van Elk
14 oktober 1992
Opgelucht
Vorige week werd Oegstgeest Noord opgeschrikt door een vreemd geluid. Het leek wel het geluid van een helikopter, maar dan wel een hele grote. Overdag zou daar niemand veel aandacht aan schenken. Het was echter al na 11 uur 's-avonds en dan klinkt het allemaal heel anders. Veel mensen blijken de straat op gegaan te zijn om zich te oriënteren waar dat geluid vandaan kwam. Vlak na een zo nabije vliegramp zijn veel mensen toch een beetje gespannen en worden ze gauw opgeschrikt. Ook ik dacht aan een helikopter, maar dan i.v.m. de naderende open dag op het MEOB. Achteraf blijkt het een ontluchting geweest te zijn van een gasleiding aan de Vinkenweg. De druk in de leiding liep te hoog op. Alles is weer ontlucht en kunnen we weer opgelucht ademhalen.
Open dag MEOB en ETMAG
De marinebedrijven aan de Haarlemmerstraatweg hielden afgelopen zaterdag 10 oktober een open dag voor werknemers en oud-werknemers. De familieleden van de MEOB-werknemers kregen de gelegenheid om te zien wat er zoal plaats vindt op het MEOB.
Voor de oud-medewerkers is er in de loop der jaren heel wat veranderd. Het gebouw "A", wat nog stamde uit de tweede wereldoorlog, is gesloopt en de sky-line wordt nu gevormd door gebouw Huygens. Dit nieuwe gebouw is vrijwel geheel gevuld met werkplaatsen die overgekomen zijn van het filiaal uit Wassenaar. De hoofdzakelijk optische technieken, zoals glasslijpen, nachtkijkers, warmtebeeldcamera's en richtkijkers blijken het meest interessant voor de nieuwsgierige bezoekers.
Het bedrijf heeft nog heel wat meer technische hoogstandjes in huis en wil daar graag voor uitkomen. In de overige werkplaatsen lieten personeelsleden dan ook enthousiast zien wat er allemaal mogelijk is met de moderne elektronica.
De Koninklijke Landmacht presenteerde zich als klant van het MEOB door een Leopard II tank en een Houwitser M114 te demonstreren. Ook de Marineluchtvaartdienst was aanwezig, en demonstreerde enkele reddingsacties die met een Lynx-helikopter uitgevoerd kunnen worden. Enkele Haaswijkbewoners hadden geschrokken gebeld om te vragen wat daar aan de hand was. Niets aan de hand dus!, gewoon een geslaagde open dag. Een dag waarop een van de grootste werkgevers van Oegstgeest liet zien wat hij allemaal in huis heeft.
Wil
van Elk
16 december 1992
Uitgezet
Langs de Haaswijklaan in het weiland is met paaltjes een gebied uitgezet waar straks gebouwd moet gaan worden. Hiermee worden de huidige bewoners van de polder hun 'woongebied' uitgezet. Hazen, konijnen, egels, kievieten, ganzen en wie weet wat voor dieren nog meer, zijn hiermee definitief 't haasje en moeten wijken voor nieuwe wijken. Wijken waar straks kinderen volop kunnen gaan genieten van pleintjesfeesten en andere Haaswijk-festiviteiten. De uitgeweken dieren zijn dan al lang weer vergeten.
Inzameling
Wat nu niet vergeten mag worden is de nood van de bewoners van Bosnië en Somalië. Om de winter voor deze mensen dragelijk te maken wordt overal geld ingezameld. De nationale actie "Gaarkeukens voor Somalië en voedselpakketten voor Bosnië" heeft ook in Oegstgeest de kinderen, van de Springplank en andere scholen, de straat op gestuurd. Door kerstboodschappen voor oudere mensen te doen, auto's wassen, bladeren harken, kerstkaarten in de buurt rondbrengen (geld voor postzegels kan dan in de envelop) en het doen van nog veel meer klusjes, hopen de kinderen veel geld in te zamelen voor o.a. voedselpakketten. Veel mensen geven spontaan geld en hoeven de kinderen er niets voor te doen en kunnen dus vlug verder naar het volgende adres.
Kerstmusical
Op de Springplank wordt door de kinderen van groep zeven een kerstmusical opgevoerd op vrijdag 18 december a.s. Dus naast het geld inzamelen moeten ze zich niet alleen inleven in de honger van hele volken, maar ook nog een rol leren voor de musical. De kinderen zijn daar allemaal heel serieus mee bezig en ik ben dan ook benieuwd wat ze de ouders a.s. vrijdag te bieden hebben.
Wil
van Elk
31 maart 1993
Het is weer lente
Het kunstwerk aan de Haaswijklaan is weer compleet want er komt weer water uit de fundatie. De eenden zitten weer achter elkaar aan en het zonnetje komt voorzichtig om een hoekje kijken. De aankondiging dat de Morsebelpolder uit 50% groen en water zal komen te bestaan klink daarbij heel aardig, maar geeft je wel te denken. Tot voor kort bestond deze polder uit 100% groen en water en dat is toch twee keer zoveel!? Het enige verschil is dat we er straks ook kunnen wandelen (als de plannen voor voetpaden tenminste goed uitpakken). Of we er ooit nog kieviten zullen aantreffen lijkt te betwijfelen, ik denk van niet. Wat dat laatste betreft is het een lente die een beetje kreupel aankomt in Oegstgeest. Wat dacht u van de kikkers, die moeten toch behoorlijk gestoord zijn in hun winterslaap. Een onprettig ontwaken als je met bagger en al opgepakt wordt en met je hele familie ergens anders neergekwakt wordt.
Het Oegstgeester Hout krijgt in ieder geval flinke waterpartijen waarin het goed vissen zal zijn. Als er ooit nog eens een flinke vorstperiode mocht komen zal er veel ijspret kunnen zijn. De wegen die de wijk komen te doorkruisen zullen daarbij wel spelbreker zijn en veel klunen beteken, maar dat mag de pret niet drukken. In vergelijk met het Leidse Hout, waar de slootjes nog nauwelijks die naam verdienen, komen we er goed vanaf.
Poelmeer
We moeten trouwens goed op onze omgeving blijven letten, voordat je het weet ziet het er anders uit. Kijk maar naar het zwembad Poelmeer. Ooit is dat begonnen bij het Warmonderhek in open water en later verplaatst naar de Warmonderweg met een buiten- en binnenbad. Het was daarbij een tijdlang het zwembad voor menig Oegstgeestenaar. Momenteel kan je er niet eens meer een jaarabonnement nemen en wordt het een stuk kleiner van omvang.
Lange Voort
En wat dacht u van de Lange Voort en de Lijtweg. De plannen die er voor dat gedeelte van Oegstgeest gemaakt worden liegen er niet om. Een flinke bezem er doorheen lijkt hard nodig en het gemeentehuis, bibliotheek en weet ik veel welke dienstverlening nog meer, komen dan ook binnen handbereik voor de bewoners van Haaswijk.
Pub Band
Haaswijk is een bruisende wijk die bol staat van vernieuwing en andere activiteiten, waarbij de andere wijken van Oegstgeest toch een beetje achter lijken te blijven. Welke wijk kan zich een optreden van de Pub Band veroorloven? Juist, Haaswijk. Een hoop herrie? Ja, best wel, maar de 'oudere jongeren' die er waren vonden dat niet erg!
Wil
van Elk
7 april 1993
Omgeving
We leven in een democratisch land en een ieder doet maar wat hij zelf wil. Bier blikje leeg, gooi hem maar in de sloot. De eendjes brood gegeven, plastic zak in de sloot. Oh, je had meerdere zakken bij je die in een plastic boodschappentas zaten. Wat dacht je, ik gebruik milieuvriendelijk plastic dus dat kan ik met een gerust aan het milieu toevertrouwen? Nee toch zeker! Ja hoor, ze doen maar alsof het de gewoonste zaak van de wereld is. Groep zeven van de OBS 'De Springplank', uit Haaswijk, viste in twintig minuten tijd zoveel troep uit de sloot, dat ze er zes vuilniszakken mee konden vullen. Als dat geen bewijs is hoe slordig wij met het milieu omspringen, dan weet ik het niet meer!
Misschien wordt het morgen beter
Dit alles doet mij denken aan een liedje van Cornelis Vreeswijk: "Ik zit hier op een vuilnishoop en kijk droevig om mij heen. Ik zie vodden en oude flessen, ach mensen waar moet dat heen. Maar misschien wordt het morgen beter, al wordt het toch nooit goed."
Het is al een oud liedje, maar de bedoeling van de woorden zal u niet zijn ontgaan, hoop ik.
Geef je verstand eens voorrang
Heeft u het artikel van A.K. in de Oegstgeester Courant van 24 maart 1993 gelezen over het nieuwe Reglement Verkeersregels van Verkeerstekens (RVV)? De heer Koch stelde dat het nog enige tijd zal duren eer alle verkeersdeelnemers zich aan deze nieuwe regels zullen houden. Hij slaat hiermee de spijker op zijn kop. Het reglement is ingegaan op 1 november 1991 en zou dus nu bekend moeten zijn bij iedereen. We zijn nu anderhalf jaar verder en de heer Koch moet nu nog waarschuwen omdat er mensen zijn die de neiging hebben om door te rijden bij zebrapaden. De neiging? Welnee, ze rijden gewoon door! Niet altijd stoppen? Wat dacht u van vrijwel altijd niet? dat zit dichter bij de waarheid. Gelooft u het niet? Ga maar eens een poosje kijken bij een oversteekplaats, als er iemand stopt dan staan de voetgangers met open mond te kijken: "Daar heb je er een die stopt, ze bestaan echt!"
Wil
van Elk
14 april 1993
DPost na Pasen depressie
Pasen is weer achter de rug, evenals de eerste Haaswijkloop van het jaar. Tot mijn spijt heb ik het moeten missen en laat de goede conditie maar aan anderen over.
De vereniging Haaswijk heeft de jaarlijkse triatlon laten vervallen en omgezet naar een run-bike-run, lopen-fietsen-lopen dus. Het altijd een hele organisatie om ieder jaar maar weer dit smaakvolle evenement op te zetten. Maar als het eenmaal draaide was het geweldig om meet te doen en fantastisch om te zien. Een hele opgave waar heel wat trainingsuurtjes in gingen zitten. Dat het onderdeel zwemmen is komen te vervallen neemt wel wat weg van de romantiek, maar menig deelnemer zal er niet om treuren. Zwemmen was voor velen het zwakste onderdeel en de slechte kwaliteit van het oppervlaktewater komt ze goed uit. Ze hoeven nu alleen nog maar voor de onderdelen lopen en fietsen te trainen. Dit lijkt een eenvoudige zaak maar het mag zeker niet onderschat worden. De overgang van fietsen naar lopen, maar ook andersom, is iets dat goed geoefend moet worden. Als je je eigen een slag in de rondte fietst, dan loop je daarna geen meter meer. In ieder geval wordt het dan een pijnlijke zaak en dat is niet de bedoeling. Dus verdeel je tijd goed en ga af en toe trainen, je hebt de tijd tot augustus, misschien niet voor een wereldtijd maar wel voor een sportieve prestatie.
Als het mee zit wordt het voor de deelnemers en voor de toeschouwers weer zo'n fantastische dag, een dag die voor herhaling vatbaar blijft.
Het touwtrekken met Koninginnedag moeten we al missen, laat al de andere activiteiten blijven bestaan, als het even kan. Mensen als Henk Heemskerk en de animators van de activiteiten van de vereniging Haaswijk (maar ook van de buurtvereniging Buitenlust en Oranjevereniging e.d.) zijn schaars, dus waar mogelijk moeten we ze een handje helpen. Of dat nu een touwtrektoernooi is, touwklimmen over het kanaal, een poldercross, een Haaswijkloop of een run-bike-run, ze kunnen het niet alleen en hebben uw hulp hard nodig.
Wil
van Elk
21 april 1993
Verknipt
Op de infobalie in de hal van het gemeentehuis zag ik een 'knipselkrant' liggen. Deze knipselkrant wordt verspreid over zo'n 18 afdelingen binnen het gemeentehuis, waaronder de buitenposten het zwembad en de gemeentewerf. Daaraan kan men afleiden dat het ambtenarenbestand zodanig is dat men huisvestingsproblemen heeft. Het is des te verwonderlijker dat er ook nog knipsels in staan over andere onderwerpen, buiten de artikelen over de problemen rond de huisvesting van de ambtenaren.
Wat ik dan ook verknipt vindt is de kwaliteit van het oppervlaktewater. Dat we in het Oegstgeesterkanaal niet kunnen zwemmen omdat Leiden de boel vervuilt, daar kan ik echt ziek van worden. Daarbij is het zwembad Poelmeer ook nog eens gekrompen zodat o.a. een evenement als de kwart triatlon van Haaswijk daarop niet kan terugvallen.
Maar genoeg daarover, de centrumplannen houden de gemoederen al behoorlijk bezig. In ieder geval genoeg voor twee raadsleden om op te stappen. De raad wordt, naast het vertrek van de gemeentesecretaris en de wethouder van financiën, nog eens extra verzwakt, mede omdat één van de opstappers de wethouder van financiën zou opvolgen. De discussie schijnt binnen de CDA zo hoog te zijn opgelopen, dat de neuzen binnen deze partij niet meer één kant op wijzen. Voor de twee opstapper voldoende reden om af te stappen. Als de problemen nu werkelijk zo groot zijn, zouden ze beter bijeen kunnen blijven en gezamenlijk de schouders er onder moeten zetten om het probleem op te lossen. Maar goed, dat is achteraf gesproken, men moet de raad nu weer gaan lijmen. De brokstukken bijeen vegen en
zorgen dat de drie jaar geleden goed gestemde raad weer goed gestemd wordt. Of, zoals Guus van Elzen zo mooi kan zeggen: "Zorgen dat de schaapjes weer op het droge komen", maar dat is weer een ander probleem. Een pracht van een hok, daar onder de hoogspanningskabels, maar te klein als gemeentehuis.
Wil
van Elk
28 april 1993
Oegstgeest moet langer mee dan 2002
Als je het opbouwen van de kermis ziet dan weet je al dat het weer een gezellige dag wordt, straks op 30 april. De rommel die daarna weer moet worden opgeruimd laten we aan anderen over. Waarschijnlijk dezelfde anderen die ons huisvuil tegenwoordig gescheiden ophalen. Dit gescheiden ophalen van huisvuil is een groot succes voor het gemeentebestuur. Het kost minder als dat gepland was en het kost minder moeite dan verwacht. Alleen jammer dat flatbewoners nog niet mee kunnen doen.
Ik weet niet of u al uw afval apart houdt, wij in ieder geval wel. Het eerste wat ons opvalt is dat de 240 liter groene bak bijna niet meer gebruikt hoeft te worden. Als je een klein beetje moeite doet kan alles apart: papier, blik, glas, plastic en GFT-afval (Groente, Fruit en Tuin). Als nu net als chemisch afval de lege melkpakken zouden worden opgehaald, dan blijft er bijna niets meer over om in de groene bak te gooien. Dan zou het wat mij betreft één keer in de maand voldoende zijn om die te komen legen. Een klein beetje extra moeite is nodig om het verzamelde plastic, glas, papier, kleding en blik kwijt te raken, dat wel, maar voor een schoner milieu moet je dat er maar voor over hebben.
Alternatieve brandstof
De bruine bak voor GFT-afval, dat is een ander verhaal. Het is heel opvallend dat het meeste afval dat wij produceren in die bak terecht komt. Voor het gemeentebestuur is het wegwerken van GFT-afval nog even zoeken. Het kost ook heel wat en bij elkaar produceren wij een hoop afval, dat moet allemaal worden weggewerkt. Er moet een manier worden gezocht om het verwerken van huisvuil rendabel te maken. Straks moeten we er wel brandstof van maken, alle andere bronnen raken langzamerhand leeg. De nutsbedrijven bijvoorbeeld zouden zo snel mogelijk KiloWatjes moeten gaan produceren die met deze alternatieve brandstof zijn opgewekt. Zodat gemeentebesturen de boer op kunnen gaan om alsnog makelaar in vuil te worden. Eigenlijk zou het andersom moeten zijn. De nutsbedrijven zouden aan moeten kloppen bij de gemeentes of ze alsjeblieft het huisvuil mogen hebben.
Het heeft bij aardolie ook even geduurd voordat we er van alles uit konden halen. Met het huisvuil zal dat ook wel zo gaan. Een strijd tegen windmolens? Welnee, dit moet een zij-aan-zij strijd worden, een gezamenlijke strijd voor een beter en schoner milieu.
Reinigingsrechten omhoog? Nee, zo weinig mogelijk kosten zien te maken en zoveel mogelijk nut uit vuil zien te halen, dat is wat er moet gebeuren. Of, om te beginnen, meer compost maken van GFT-afval. Komt daar soms de kreet GUP vandaan? Groen Uit Prut.
Of een nieuwe leuze: Oegstgeest moet langer mee dan 2002.
Wil
van Elk
19 mei 1993
Jubileum
Een jubileum is altijd leuk om te behalen. Het betekent dat er bestaansrecht is. De Oegstgeester Courant wordt door veel mensen gewaardeerd en goed gelezen. Zelfs deze kolom wordt gelezen. Voor mij is dat reden genoeg om ook een steentje bij te dragen aan de zo gewaardeerde Oegstgeester Courant.
Ook al staat deze kolom er niet iedere week in, toch is 5 jaar Oegstgeestigheid een feit.
Het begon eigenlijk met een reactie op "Oegstgeester Kanttekening" van Mariska in 1985 of eerder. Na een paar voorzichtige artikelen over het kunstwerk "Doorgaande beweging", vuilcontainers, satelliettelevisie, hondenpoep en stoplichten, ontstond "Oegstgeestigheid". Soms werd op mijn 'gezeur' gereageerd: Stoplichten werden beter afgesteld, gemeente- (of woningbouwverenings-) tuinen werden beter onderhouden en de nieuwe verkeersregels werden onderzocht. Men dacht in eerste instantie dat ik overdreef en dat het allemaal wel mee viel. Jammer, oversteken is zelfs nu nog een hachelijke onderneming!
De leukste artikelen zijn die over evenementen die georganiseerd worden door o.a. de vereniging Haaswijk en Henk Heemskerk. Ik verheug me nu al op de komende poldercross, maar vooral op het optreden van de Leidse Pub Band. Voor Oegstgeest is het te hopen dat dergelijke evenementen nog lang georganiseerd mogen worden.
Momenteel is het milieu een gewild onderwerp om over te schrijven. Bijna overal staan groene en gele bakken om afval gescheiden in weg te gooien. Daar moet je als vervuiler je niet groen en geel aan ergeren, nee, daar moet je aan meewerken. Een schoon milieu begint bij jezelf. Het zou leuk zijn als één van de rijkste gemeentes ook nog eens één van de schoonste zou worden. Of zijn we dat al?
Voor de Oegstgeester Courant: gefeliciteerd met het jubileum en ga zo door!
Wil
van Elk
6 oktober 1993
Idioot
Dinsdag 5 oktober 1993. Het 3 oktober feest van Leiden is weer achter de rug en menig kater moet nog verwerkt worden. Waar ik weer een kater van kreeg was weer zo'n automobilist die het .... om te stoppen voor iemand die al halverwege het zebrapad is. Dat is toch idioot? Waar zijn we nou mee bezig?
En dan het grootwinkelbedrijf op de hoek. Zoals gewoonlijk hartstikke druk. Je hebt niets gekocht en wil weer zo snel mogelijk naar buiten. "Mag ik hierdoor?" Nee, gaat u maar door de kassa!" Je hebt je nog niet omgedraaid of een personeelslid maakt het deurtje open om er zelf door te gaan. Hoezo klantvriendelijk?! Of de mevrouw die een wagentje van iemand anders wil inleveren: "Heeft u twee wagentjes mevrouw?, dat kan zomaar niet, hier die gulden, die gaat in het personeelsfonds!, bent u nou helemaal!" Ja, ja, ze blijven op de kleintjes letten.
Natuur
Een mooi bord in de toekomstige nieuwbouwwijk de Morsebel. "Wonen naast de natuur." Er wordt wel even voorbijgegaan aan het feit dat er eerst tweederde van die natuur moet verdwijnen. Die kan je mooi na turen. Momenteel kan je eigenlijk allen maar spreken van menig nat uur, want droog is het bijna nog niet geweest. En dat past eigenlijk wel bij die polder, waar de ganzen nog maar weinig ruimte hebben. Volhouders zijn het wel, ze zitten er nog steeds. Over volhouders gesproken. De plannen voor nieuwe huisvesting van de gemeenteambtenaren zijn nog niet afgerond. Terwijl een hele tijd terug in de Oegstgeester Courant toch een heel mooi centrumplan stond afgebeeld. Ja, dat ging wel ten koste van het marktplein, de school enzo, maar het was toch een heel modern plan. Een flinke bezem door het centrum kan in ieder geval geen kwaad, gaat het saaie er misschien een beetje vanaf.
Wil
van Elk
13 oktober 1993
Goed gelezen
De Oegstgeester Courant wordt goed gelezen. Vorige week stond in deze column te lezen dat een gulden uit een wagentje bestemd zou zijn voor het personeelsfonds. Dit is niet waar: het potje is bestemd voor de klanten! Er zijn namelijk klanten die, als ze zich maar even omdraaien, hun karretje kwijt zijn, dus ook hun gulden. Als ze daar over klagen, krijgen ze uit dat potje hun gulden terug, mooi toch! (Ze letten dus inderdaad op de kleintjes!) En dat bewuste deurtje blijkt uitsluitend voor personeel te zijn, het zal er wel in kleine lettertjes opgestaan hebben.
Maar ik blijf wel boos over het feit dat iemand die van mij voorrang kreeg op het zebrapad, voor datzelfde grootwinkelbedrijf, halverwege het oversteken bijna overhoop werd gereden. En daar begon mijn opwinding mee! Maar ondanks dat, u blijft toch wel goed op de titel van deze column letten, of niet soms?
Vijftig
"Oegstgeest de jaren vijftig", staat te lezen op een groene folder die waarschijnlijk bij iedereen in de bus viel. Dit is ook de titel van een boek dat het leven in Oegstgeest in de jaren vijftig beschrijft. Als het boek werkelijk zo mooi wordt als de folder beschrijft, krijg je voor veertig gulden een fraai stukje Oegstgeester geschiedenis op 128 pagina's aangeboden.
Geschiedenis
Nu we het toch hebben over geschiedenis, de Willibrordschool viert haar honderdjarig bestaan. Deze school, naast de kerk bij de Leidsche buurt, is voor vele Oegstgeestenaren zes jaar lang deel geweest van hun jeugd. Daarom wordt een reünie gehouden. Op zaterdag 12 maart 1994 worden de leerlingen verwacht uit de periode 1893 t/m 1965. Op zaterdag 19 maart 1994 zijn de leerlingen uit de periode 1966 t/m 1993 welkom.
Volgens Cor Smit zijn er reeds vele aanmeldingen binnen, waaronder die van leerlingen uit de jaren '30 en '40. Volgens Marjan Hillebrand bestellen veel mensen een lunch, zij zijn dus van plan om er een dagje uit van te maken. En waarom ook niet? Het kost met lunch (soep, 2 broodjes, een krentenbol en een stuk fruit) maar 25,00 gulden, zonder lunch kost het 17,50 gulden.
Velen zullen zich het strenge bewind van toen herinneren en ook van de catechismusles zal nog menig oud-leerling 's nachts gillend wakker worden. Toch lijkt het mij leuk om oud-klasgenoten te ontmoeten, oude schoolfoto's te bekijken en nog iets van de sfeer van vroeger te proeven. Op de dag zelf krijgt u 4 consumptiebonnen, een bon voor de foto en ook nog een badge. Met de lunch erbij inderdaad een dagje uit.
Bij Cor Smit (174573) kunt u informatie inwinnen of inschrijfformulieren aanvragen. Wel voor eind februari 1994 om een en ander organisatorisch op een rijtje te kunnen zetten.
Misschien tot ziens op 12 maart 1994, ja zo oud ben ik al, jullie toch ook?!
Wil
van Elk
20 oktober 1993
Buckler Bill
Kent u het verhaal van Buckler Bill? Vast niet. Waarschijnlijk wel iemand met dezelfde voornaam, de achternaam eindigt ook met een l. Een komiek brengt een 'leuke' term op het scherm en een paar jaar later dreigt het bekende malt bier uit de handel te worden genomen. Hoe zou het gegaan zijn als er een scene was geweest met een stoere kerel in de hoofdrol. Een western achtig sfeertje kan niet, dat heeft een ander merk al gedaan. Een café uit deze tijd zou wel kunnen, maar dan zonder die fantastische meid op de bar. Nee, voor die tijd had het er al moeten zijn. Zie je het voor je? Man aan de bar. Bier (Buckler) in de aanslag. Schaduw op de muur. En dan .... actie: (Lucky Luck is er niets bij!) Buckler Bill, de man die sneller drinkt dan zijn schaduw! Dan had het waarschijnlijk anders gelopen met dit toch wel bekende malt bier.
Een duister zaakje
Nu we het toch hebben over schaduw. In de Polaklaan is ter hoogte van de brandgang de straatlantaarn al een tijdje kapot. Daar is dus duidelijk geen schaduw meer te bekennen. Een paar telefoontjes naar de gemeentewerken helpt niet. Wat inmiddels wel bekend is geworden, de man die de lampen moet vervangen is ziek. Het is te hopen dat hij snel weer beter wordt voordat heel Oegstgeest een duistere gemeente wordt, zou voor hem zelf ook wel leuk zijn.
Polder cross
Het vertrek van de Leidse wethouder De La Mar heeft voor veel opwinding gezorgd. Daarbij heeft de "GEVULEI" geen voorzitter meer en blijft Ton Kohlbeck als vice-voorzitter eenzaam achter. Ach, beter een half bestuurd Gevul-ei dan een lege dop, zullen we maar zeggen. Volgend jaar gaat Ton Kohlbeck ook weg en stelt hij zijn functie in het college en in de raad vacant. Dan heeft hij in ieder geval meer tijd over om te trainen voor de polder cross. Hoezo? Hij heeft namelijk bij de laatste cross beloofd dat hij de volgende keer meedoet. Dat beloofde hij namelijk toen Jan Turk, u weet wel die man uit de Buitenlust met die geweldige omvang. Het leek mij namelijk wel leuk als hij een keer meedeed aan de polder cross. "Alleen als Ton Kohlbeck meedoet!" riep hij in zijn drift. "Dat staat!" zei Ton, en zitten ze er allebei aan vast. Ik help ze wel door ze eraan te herinneren.
Wil
van Elk
27 oktober 1993
Buis-poolen
Je wilt, net als de rest van voetbalminnend Nederland, gaan genieten van een life-uitzending van een wedstrijd met het Nederlands elftal. Helaas blijkt deze wedstrijd onbereikbaar voor je als je RTL5 niet kunt ontvangen. Wat doe je dan? Juist, je gaat bij iemand anders kijken. Achteraf blijkt dat heel gezellig te zijn. Men komt eigenlijk veel te weinig bij elkaar op visite. Voor de sociale contacten is dat geen goede zaak. Als daar RTL5 ineens positief aan meewerkt, is dat heel aardig van ze. Hun doelstelling zal helaas anders zijn. Zij willen waarschijnlijk zoveel mogelijk aansluitingen. De kabel-exploitant in ieder geval. Als naast de goede opvang Nederland ook nog eens wint, dan kan zo'n avond toch niet meer stuk? Misschien moeten we wat vaker gaan buis-poolen?
Vorige week kon men lezen over het aantal kanalen op de kabel. Het schijnen er 22 te zijn terwijl men er 30 zou kunnen ontvangen. Nu zijn er ook mensen die op eigen verzoek een beperkt pakket hebben met maar zes kanalen. Voor die mensen, voor hun kinderen wel te verstaan, was het een hele opluchting toen het kindernet weer op het Belgiëkanaal werd uitgezonden.
Wantoestanden
Lokaal nieuws: In de Polaklaan, ter hoogte van de brandgang tussen de Cleveringalaan en het Meijerspad, is de straatlantaarn op onverklaarbare wijze uitgegaan. De politie heeft een en ander nog in onderzoek. Omdat in de rest van Oegstgeest steeds vaker straatlantaarns plotseling uit gaan en heel lang uit blijven, wordt een misdaad niet uitgesloten.
Gelukkig komen dergelijke berichten niet voor en kunnen we ons beperken tot wat wel belangrijk is. Maar toch...
Je vraagt je af wat men bedoeld met spaarlampen-actie. Zou de gemeente dit vertaald hebben naar: bespaar lampen!? Misschien dat daarom kapotte lampen niet vervangen worden. Wel een vreemde zaak, als je bedenkt dat sommige lieden graag in het donker werken. 'Leuk' als er iets bij je wordt ontvreemd en niemand heeft iets gezien. Buiten dat, het is nog gevaarlijk ook. Maar daar kom je pas achter als je tegen de lamp loopt.
Wil
van Elk
3 november 1993
Poldercross moet blijven
Vorige week stond er een artikel in de Oegstgeester Courant over de poldercross. De schrijver (B.M.), wie dat ook mag zijn, heeft mij behoorlijk laten schrikken. Ik denk dat er met mij nog veel meer mensen zijn geschrokken. Het schijnt namelijk dat één avondje 'Pub Band', al met al niet meer dan twee uren uitstekende muziek, zo veel problemen oplevert dat het doorgaan van de midzomeravond op losse schroeven komt te staan. Dat is toch te zot voor woorden!? De enige oplossing is nu om handtekeningen te gaan verzamelen en deze duizenden handtekeningen, een paar honderd zou al voldoende moeten zijn, via Henk Heemskerk, samen met de aanvraag voor een vergunning, bij het gemeentebestuur in te dienen. Alleen al de aanzet zou voor Henk duidelijk moeten zijn dat hij niet moet stoppen met het organiseren van dergelijke activiteiten. Henk organiseert het niet voor doem-denkers, nee hij organiseert het voor enthousiaste medebewoners die een avond plezier beleven en daar nog maanden over praten. Dit hele geval doet mij een beetje denken aan een handtekeningactie tegen het bouwen in Haaswijk. Als toen niet een tegenactie was opgezet, zou men nu niet een Haaswijk hebben in Oegstgeest.
Tegenactie
Nu wil ik niet de schuld geven aan de bewoners van de terraswoningen aan het Oegstgeester kanaal, dat de Poldercross niet door mag gaan. Ik zou net zo goed de flats aan de andere kant van het winkelcentrum kunnen noemen. Nee, ik gebruik het alleen als voorbeeld.
Als men nu duizend handtekeningen ophaalt voor het volgende idee: "De terraswoningen aan het Oegstgeester kanaal zouden eigenlijk weg moeten. Er zou een prachtig terrein gemaakt kunnen worden waar diverse activiteiten voor en door Haaswijkbewoners plaats kunnen vinden.
Of: Bewoners van de terraswoningen aan het Oegstgeester kanaal een andere woning aanbieden in de Morsebel. Van de flat kan met een beetje uitbreiding en verbouwing een pracht van een gemeentehuis gemaakt worden.
Waarom
Waarom deze voorbeelden? Het lijkt er nu op dat een minderheid de dienst uitmaakt in Oegstgeest. Ook lijkt het er nu op dat als je maar genoeg handtekeningen inlevert bij het gemeentebestuur je van alles voor elkaar kan krijgen. Zou het kunnen dat het bestuur met bovengenoemde handtekeningen als rugdekking naar de bewoners van die terrasflat toestapt en zegt: "Sorry mensen, jullie moeten eruit!, we hebben andere plannen met jullie woningen."? Dat kan toch niet? Nou dan, stop dan met die onzin en laat Henk Heemskerk en de zijnen die paar leuke evenementen organiseren. Zodat vele Oegstgeestenaren af en toe kunnen genieten. Die ene keer dat je niet vroeg naar bed kan, moet je dan maar voor lief nemen. Kan dat voor één keer?
Wil
van Elk
10 november 1993
Centrumstudie
Een studie? Waarschijnlijk komen ze er nooit. Er staat toch nergens een bord in Oegstgeest waarop de richting van het centrum staat aangegeven? Geen wonder dat men de draad kwijt raakt. En al zouden er borden staan, dan weet je nog niet waar het centrum begint, laat staan waar het ophoudt. We hebben een Oegstgeest Noord, dus een centrum kan er ook nog wel bij.
Uit de hoogte
Als je bovenop de twaalfhoge flat zou gaan staan en je kijkt naar het marktterrein, dan zie je met een beetje fantasie toch een prachtige bouwput: links vanaf de bank, naar rechts tot aan de Lange Voort. Voorlangs de flat, met een beetje bravoure vanaf de apotheek, ook tot aan de Lange Voort en misschien nog een stuk de hoek om. (De flat zou met zijn twaalf verdiepingen een pracht van een gemeentehuis kunnen zijn, sorry hoor bewoners). Aan de rand van het parkeerterrein kan men prachtige gebouwen plaatsen voor huisvesting van de bibliotheek, school, gemeentehuis, winkels en noem maar op. De bewoners van de huidige gebouwen moeten tijdens het bouwen wel ergens anders onderdak krijgen, anders is de lol voor hen er snel af.
In het midden kan een prachtig en gezellig dorpsplein ontstaan waar zelfs de weekmarkt zijn draai kan vinden. Een autovrij centrum, dus een doorgaande weg hoeft de Lijtweg niet meer te zijn. Vanaf de Wijttenbachweg, uiteraard ook vanaf de Lijtweg en de Lange Voort, kan men dan het plein bereiken door onder een boog door te lopen. Waar zijn toch die prachtige tekeningen gebleven die ooit in de Oegstgeester Courant hebben gestaan?
Een bruisend centrum
Het zal allemaal wel een smak geld gaan kosten. Maar al die andere plannen kosten ook een paar centen hoor, dus waarom niet? Oegstgeest verdient toch een bruisend centrum, of niet soms? Een centrum waar de middenstand een leuke boterham kan verdienen. Waar men graag gaat winkelen, uitgaat, feesten organiseert, boeken kan lenen en noem maar op. Een gezellig park in buurt waar men het tijdschrift, boek of krant, die men net heeft gekocht in de boekhandel, rustig op een bankje door kan bladeren. Waar we gezellig kunnen Jeu de Boulen, een hondje uit kunnen laten of zomaar een wandeling kunnen maken. Wie zou daar niet graag in de buurt willen wonen? Kijk maar naar Haaswijk. Daar kunnen ze met een klein winkelcentrum, een klein plein met een multifunctioneel centrum, met grote plannen en organisatietalent, evenementen organiseren waar de rest van Oegstgeest een puntje aan kan zuigen!
Wil
van Elk
17 novembber 1993
Voor de Koningin
Als kopij moet wijken voor kopij van iemand anders voel je je eerst gepasseerd. Blijkt het later dat het voor Koningin Beatrix was, dan is het achteraf zo gek nog niet. Laten we eerlijk wezen, zo vaak komt ze niet in Oegstgeest. En als ze dan een keer komt, kunnen we als Oegstgeest best trots zijn. We zullen er aan moeten blijven werken om Oegstgeest aantrekkelijk te houden, niet alleen voor hoog bezoek.
De weg kwijt
Als je niet meer weet hoe je moet rijden, of niet weet waar een bepaalde straat is, kan je op een plattegrond kijken. Maar hoe gaat dat als je een sloot niet meer kan vinden? Ik hoef alleen maar naar buiten te kijken en ik heb hem direct gevonden. Maar hoe zit dat met die mensen die jaarlijks onze sloten schoonmaken? Vorig jaar was al heel vroeg al het riet gemaaid. Dit jaar dus niet. Het staat er nog en nu is de vraag of ze het vergeten zijn of dat ze misschien een andere route hebben. Het is niet te hopen dat ze het vergeten zijn, want het kon deze winter wel eens hard gaan vriezen. Al dat dorre riet in het ijs is niet bevorderlijk voor het schaatsen en wie weet, krijgen we de kans om te gaan schaatsen. Oegstgeest zonder obstakels, ook op het ijs.
Voor de vereniging van de Oegstgeester ijsbaan zou het ook wel eens leuk zijn om bij aanhoudende vorst, wekenlang ijspret te kunnen bieden. Deze prachtige lokatie achter het bos van Oud-Poelgeest is toch beter geschikt als ijsbaan dan als lokatie voor het optreden van een band, of niet soms? 's zomers voor schapen, 's winters voor schaatsers, meer wil ik er niet over kwijt.
Wil
van Elk
24 november 1993
Winterkoninkjes
De winter zet dit jaar wel erg vroeg in en als het even meezit kunnen we een poosje schaatsen. De vogels hebben er wat weer moeite mee. Winterkoninkjes, roodborstjes, koolmezen, merels en spreeuwen, allemaal zijn ze naarstig op zoek naar iets eetbaars. Als je ze zo bezig ziet is het niet eens erg meer dat er nog appeltjes aan de 'sierappel' zitten die af en toe de stoep bevuilen als ze uit de boom vallen. Een stukje natuur in je eigen achtertuin waar de vogels nog een maaltje kunnen vinden, zelfs van kleine appeltjes.
Hoe zou het straks langs de Betuwelijn gaan? Krijgt de natuur de zoveelste inzinking te verwerken, of gaan we ondergronds de boel vervuilen? Onder de grond kost een paar centen meer, maar misschien moeten we het toch maar doen. Zie je het al voor je? Lig je lekker in je bedje, komt er weer een flinke goederentrein voorbij. Niet alleen een hoop herrie, ook je bed wordt nog eens opgeschud.
Ook leuk om een camping te beginnen langs de spoorlijn. Of misschien komt hij wel langs een reeds bestaande camping te lopen. Dat wordt lachen, door het dunne tentdoek heen hoor je die treinen nog beter. Ik ben benieuwd of ze in Den Haag daar aan denken bij het maken van hun snode plannen. Onder de grond dan maar? Kan je de grond onder voeten voelen trillen, of onder je luchtbedje. Dat is weer eens iets anders dan een waterbed.
Maar dichter bij huis zijn ze ook bezig om een spoorlijn aan te leggen. Er is zelfs al gesproken over een station. De polder wordt toch al vol gepland met huizen, dan kan er toch nog wel een stationnetje bij? Nou, voor mij hoeft het niet. Ik reis dat stukje wel naar Leiden en stap daar wel op de trein. Het station begint al zijn nieuwe vorm aan te nemen. Straks kunnen we daar vertrekken uit een prachtig station, dus waarom zo dicht in de buurt nog een station? (Er is toch geen geld voor).
Wil
van Elk
1 december 1993
Nieuwe regels
Op 1 november 1991 werd het nieuwe Reglement verkeersregels en verkeerstekens (RVV) van kracht. Het oude reglement dateerde van 1966 en was sterk verouderd. We zijn inmiddels drie jaar verder en rijst de vraag: Wat is er dan allemaal veranderd?
Allereerst kan je veilig oversteken bij een zebrapad, je hebt daar namelijk voorrang. Tenminste, dat was de bedoeling. Neem maar eens de proef op de som, of durf je niet? Als ik een automobilist was die niet stopte bij een zebrapad als iemand te kennen geeft om over te willen steken, dan zou ik ook niet durven. Maar wacht maar, zelf wordt je misschien ook ooit eens oud en moeilijk ter been. Kijken of je het dan nog leuk vindt om je leven te wagen bij een oversteekplaats.
Conclusie: Er is nog niets, bijna niets, veranderd.
Wat wel langzamerhand verandert zijn de verkeersborden. In de afgelopen drie jaar zijn er overal blauwe borden verschenen. Bijvoorbeeld het bord "P carpool", maar dat bord is ook ontdekt door mensen die er een andere bedoeling hebben dan daar te parkeren. Het is maar net wie je daar oppikt.
De blauwe gebodsborden met één of meerdere witte pijlen komen steeds meer tevoorschijn. Op plaatsen waar je vroeger een bepaalde richting niet op mocht, ben je nu geboden om in de aangegeven richting te rijden.
Maar wat nog steeds moeilijk blijkt te zijn: Stoplichten. Er zijn plaatsen waar zonder stoplichten geen doorkomen aan is. Maar sommige stoplichten blijven dag en nacht werken, ook als het niet nodig is. Er komt niets aan, maar toch wordt je gedwongen om te stoppen. Rood is rood niet waar? En bij het volgende stoplicht? U raadt het al, ook stoppen, en het liefst op groen als je net of nog net niet stilstaat of na lang, lang wachten. Ontmoedigingsbeleid?, of gewoon dom afgeregeld?
Conclusie: De meeste stoplichten zijn verkeerslichten die verkeerd lichten!
Wil
van Elk
8 december 1993
De jaren 50
Aangezien ik in de jaren vijftig ben geboren, leek het mij leuk om het boek 'Oegstgeest de jaren vijftig' bij voorintekening te bestellen. Het voordeel was daarbij dat het maar veertig gulden kostte. Afgelopen zaterdag besloot ik het alom geprezen boek op te halen. Zou het voldoen aan de verwachtingen?
Volgens de tekst op de achterkant van het boek zet de schrijfster Caroline Arps talloze gebeurtenissen uit de jaren vijftig op een rijtje. Rijtje?, zeg maar rij. De tekst begint op bladzijde 7 en eindigt op bladzijde 126 zonder ook maar één adempauze in de vorm van een witregel, kopje of wat voor onderbreking dan ook. Ik hoop dat ik de moed kan opbrengen om het te gaan lezen. Op bladzijde 7 staat op de eerste foto de Indische Buurt afgebeeld. Aangezien ik in die wijk ben geboren, dacht ik: "dat kan niet meer stuk". Op de vele foto's kon ik veel plaatsen herkennen. De mensen op de foto's ken ik, met uitzondering van bakker Harry de Groot, bijna geen van allen. Maar ja, allen zijn nu veertig jaar ouder en velen zullen er niet meer zijn. Hoewel ik door politieman Koerten wel eens ben achterna gezeten, herkende ik hem niet als 'deftige dame'. Jan van Rijn met zijn kinderen die ken ik ook, maar wie kent hen niet?
Bijzonder aardig zijn de vele kopieën van krantenknipsels en advertenties uit die tijd. De waterput uit 1550 had ik ook nog nooit gezien. Die staat op het terrein van Oud Poelgeest, dus die was snel gevonden.
De bloemenbuurt
In de jaren 1956, 1957 is men begonnen met bouwen in de bloemenbuurt. Deze buurt wordt ook nog even in beeld gebracht met een foto van de flat aan de Floralaan en een foto van de Korenbloemlaan in aanbouw, gezien vanuit de polder waar nu het winkelcentrum staat. In die buurt ben ik opgegroeid, dus die foto's zijn mooi meegenomen. In die tijd reed de tram nog. Als je het goed beschouwd kwam daar tenminste geen uitlaatgassen uit, een stuk schoner dan de bus van tegenwoordig.
Geen Oegstgeest?
Op bladzijde 114 staat een aardig kranteknipsel. Volgens de dames Smeets en Han zou Oegstgeest anders moeten heten. "De naam Oegstgeest vindt haar oorsprong in Ansgeresgêst, hetgeen grond van Ansger betekent. Ansger werd in de inquaeoonse (?) talen ..onsger= osger (de naam Osgerestgeest is gevonden)=Oesger, zodat 't tenslotte Ansgerresgeest - Oestgeest - is geworden, waarbij de t een overgangsklank is, in de spreektaal er bij gekomen."
Gelukkig is het nooit veranderd en is Oegstgeest zo gebleven. Stel je voor: Ansgerresgeestigheid, Osgerestgeestigheid of Oestgeestigheid, dat zou toch niets zijn? Maar ze hadden er in 1958 toch ook last van, van Oegstgeestigheid.
Wil
van Elk
15 december 1993
Groene bak
Is een groene bak een groente bak?
Nee, de bruine bak is een groente bak!
Groen afval, GFT- (Groente, Fruit en Tuin-) afval, dat moet in de bruine bak en niet in de groene bak. De gemeente heeft bij flats nu ook GFT bakken geplaatst. In ieder geval bij de flat bij ons om de hoek. Het is maar een zielig klein bakje hoor! Als die niet vaak geleegd gaat worden, wordt het waarschijnlijk een rommeltje. Buiten het feit dat ik gekozen zou hebben voor een groene bak voor groen afval, vind ik de bruine bak te klein. Wij met ons gezin van vier personen hebben om de veertien dagen een aardig gevulde bruine bak, GFT voor alle duidelijkheid. Die grote groene bak van 240 liter gaat niet zo veel meer in, die ruilen wij waarschijnlijk in voor een bak van 120 liter. Als je het afval gescheiden houdt blijft er weinig over voor de groene bak. Als alle flatbewoners de bruine bak gaan gebruiken zoals het hoort, dan is dat 'bakkie' snel vol. Hoe vaak gaan wij hem legen, gemeente? Die groene container puilt ook veel te vaak uit omdat hij snel vol is. En dan dat bruine 'bakkie' in die beugel er naast, wat een bak zeg.
Wil
van Elk
22 december 1993
Links, rechts, in de maat
(Klinkt wel bekend hè?)
Binnenkort kunnen wij ons weer buigen over wie er in de gemeenteraad moet komen. Wordt het links of wordt het rechts? Of kiezen we voor een groenstrook in het midden? Net als in de Morsebel. Of wordt het een moerassige strook. Een gebied waarin je wegzakt. Als de gemeentelijke problemen er in wegzakken is dat zo gek nog niet, maar het zal er wel op uitdraaien dat wij er met zijn allen in wegzakken.
Volgens de VVD is de gemeenteraad een rechtse aangelegenheid. Onder de kop (in de Oegstgeester Courant van 8 december jl.): Gemeenteprogramma VVD: “Veel beter voor Oegstgeest”, wordt er onder het kopje “Burger en bestuur” geschreven: binnen het gemeentebestuur geeft de gemeenteraad als rechtsstreeks (let op de twee s'n) gekozen orgaan de toon aan. Bij dergelijke politieke presentaties moet je goed opletten, anders lees je er zo overheen!
Over de huisvesting in Oegstgeest kan men kort zijn. Als het gemeentebestuur, rechts- of linksstreeks, daadwerkelijk regelmatig het dorp ingaat, dan kunnen de gemeentebestuurders horen dat er veel mensen klagen over de huisvesting: “Onze kinderen komen in Oegstgeest niet aan de bak. als zij eventueel in aanmerking komen voor een huis, dan kunnen zij het niet betalen. Als zij geluk hebben komen zij in aanmerking voor een flatje waar ze nog jaren in moeten blijven wonen. Als zij dan eindelijk in aanmerking komen voor een eengezinswoning, dan zijn hun kinderen de deur al weer uit.”
Wij kunnen zelf werken aan een “leefbaar Oegstgeest” door de programma's van de politieke partijen goed in de gaten te houden. Als zij dan onze belangen verdedigen in een goed gestemde gemeenteraad, kunnen wij alsnog in de gaten houden of zij zich houden aan hun beloftes.
Wil
van Elk
Kent u die uitdrukking?
Hoeveel uitdrukkingen zou ik kwijt kunnen in één kolom? Zoek ze zelf maar op, er is geen prijsvraag aan verbonden, dat kon bruin niet trekken.
De kerstdagen zijn weer achter de rug. Ik heb er mijn buik vol van, van het lekkere eten, een goed verstaander heeft maar een half woord nodig. We hebben met zijn allen weer van alles ingezameld voor het noodlijdende Bosnië terwijl de Limburgers het water tot aan de lippen staat. Toch zijn wij begaand met ieders lot en geven wij van alles weg, van voedsel tot versleten dekens. Maar zelfs een versleten deken kan wat warmte bieden en een gegeven paard mag je niet in de mond kijken. Vaak wordt gezegd dat het een druppel op een gloeiende plaat is of dat het lijkt op dweilen met de kraan open. Toch is ieder geholpen mens er één en je kan ze toch niet in de kou laten staan? Veel studenten slagen met de hakken over de sloot. Toch doen zij ook goede dingen. Zoals het openen van een 'Happietaria' waar je zelf de prijs kon bepalen van wat je at. De opbrengst gaat naar de derde wereld. Ik vind het een grandioos idee, er zijn vele wegen die naar Rome leiden, ga zo door, ik zoek nu naar een baas waar je zelf het salaris kan bepalen. Dat laatste is onzin natuurlijk. Vele kleintjes maken één grote, dus gewoon doen en niet denken 'na mij de zondvloed'. Als de duivel op de grote hoop zijn in de maanden november en december miljoenen uitgegeven voor cadeautjes voor mensen die het echt niet slecht hebben. Straks geven wij weer tonnen, zo niet miljoenen, uit voor vuurwerk voor het nieuwe jaar. Dan gaat al dat kostbare geld weer in rook op terwijl voor velen in de wereld de nieuwe dag misschien niet eens wordt gehaald.
Raar verdeeld allemaal. Maar ach, het zijn de kleine steentjes waarover men struikelt, de grote gaan wij namelijk uit de weg.
Wil
van Elk