Oegstgeestigheid

5 januari 1994

“Zonde Weggooien is zonde. Toch wordt er veel weggegooid. Ook poep. Mest dus. Denemarken heeft dat beter bekeken. De mest wordt er centraal opgeslagen en met een mest-vergister en een bio-gas installatie wordt er onder andere elektriciteit opgewekt. Ook wordt de opgewekte energie gebruikt voor stadsverwarming. De GFT-afval (Groente-, Fruit- en Tuinafval) wordt daar ook mee verwerkt. De mest die retour gaat naar de boer bevat geen ziektekiemen en geen onkruid meer, dit is prima geschikt voor het land. Over heel Nederland bekeken gaan we lichtzinnig om met onze energievoorraad. Het winnen van duurzame energie zoals windenergie en mestvergisting, moet dus worden bevorderd. Het mestoverschotprobleem hoeft dus ook geen probleem meer te zijn. Er komt misschien wel een tijd dat men meer beesten moet gaan houden om meer energie op te kunnen wekken. Tot het zover is blijven wij met de mest zitten of het wordt weggegooid en dat is zonde. Wat ook zonde is, voor Oegstgeest, is het vertrek van de familie Pont. Zij gaan binnenkort naar een andere gemeente. Op een of andere manier kan de gemeente Oegstgeest geen grotere woning bieden en daarom gaan zij naar een gemeente die dat wel kan. Zonde. Carla Pont heeft ons namelijk heel wat te bieden. Zij is heel kunstzinnig bezig met het zogenaamde Fimo-klei. Zij geeft cursussen in het werken met deze klei, waarmee de mooiste figuurtjes te maken zijn en zij heeft een serie boekjes hierover uitgegeven. Kort geleden heeft zij een groepje kinderen geleerd hoe leuk het is om met Fimo-klei te werken. In een paar uur zagen zij kans om onder haar leiding een leuk werkstuk te maken. Een bijzonder leuke en kunstzinnige hobby en met behulp van haar boekjes en haar cursussen, is er heel wat van te maken. Maar niet meer in Oegstgeest. En dat is zonde.

Wil van Elk

Oegstgeestigheid

9 februari 1994

Richting aangeven We hebben een Oegstgeest-Noord. Tenminste, als we de borden mogen geloven. Richting Haaswijk is vanaf de A44, afslag Oegstgeest-Noord. Waarom nou niet Oegstgeest-Haaswijk? Daar heeft iedereen het toch over? Voorhout heeft toch ook zijn Oosthout, dat staat tenminste aangegeven. Dan weet je welke richting je op moet, dat is handig, gewoon de borden volgen. Mensen moeten zich kunnen oriënteren. Daar hebben ze een richting bij nodig. Bijvoorbeeld richting centrum. Het centrum van Oegstgeest, dat is bij de muziektent. Muziektent? Oeps, foutje, we hebben helemaal geen muziektent. Toch zou het leuk zijn om er één te hebben. Een beetje dorp heeft een muziektent. Het terrein tussen de molen en het winkelcentrum Lange Voort/Irislaan zou een prima lokatie zijn voor een muziektent. Een muziektent brengt de mensen bij elkaar. Schoolkinderen kunnen daar hun brood opeten, er kunnen muziekvoorstellingen worden gegeven en de kunstmarkt en andere evenementen van het winkelcentrum kunnen er mee worden opgeluisterd. Er is genoeg om voor te kunnen stellen dat de muziektent er moet komen. Eigenlijk is het raar dat we nog geen muziektent hebben in Oegstgeest. Welke richting Welke richting gaan wij eigenlijk op. Links of rechts. Stemmen we voor Leefbaar Oegstgeest, of voor leefbaar in Oegstgeest. We zullen zelf moeten kiezen. Goed kiezen op de gemeenteraadsverkiezingen op 2 maart, daarmee geven we zelf de richting aan. De centrumplannen, gemeentehuisvesting, bibliotheek, muziektent, nieuwbouw, betaalbare woningbouw, vluchtelingenopvang, milieu en nog veel meer, allemaal zaken die de gemeenteraad en politieke richtingen bezighouden. Aan ons de kunst om zodanig te stemmen dat er een gemeenteraad komt die aan al die uitdagingen een goede richting geeft. O ja, geef wel uw richting aan als u op de fiets gaat.

Wil van Elk

Oegstgeestigheid

16 februari 1994

Beledigend De Nederlandse Spoorwegen (NS) denkt zeker dat treinreizigers onnozel zijn. Het is ronduit beledigend om te denken dat reizigers hetzelfde willen betalen voor een staanplaats. Het is al een aanfluiting dat je moet staan als er geen zitplaats meer vrij is, hoewel je betaalt voor een zitplaats en achteraf geen korting krijgt. Het is typisch Hollands om korting te vragen, maar om van diezelfde Hollanders te verlangen dat ze vooraf de volle mep betalen voor een staanplaats, dat is ronduit beledigend. Ik moet er trouwens niet aan denken wat er gebeurt als een 'sta-trein' een botsing krijgt met de als sardientjes ingeblikte mensen erin. Maar dat is niet de enige belediging: Politiek Wie na 2 maart een goed gestemd gevoel wil hebben, zal zich vooraf moeten verdiepen in de 'politieke reclame'. Huis-aan-huis folders moeten de kiezers overtuigen dat 'hun' partij de partij is waarop ze moeten stemmen, reclame dus. Heldere en klare taal, duidelijk aangeven wat de partij denkt te gaan doen voor de kiezers. Dat zou in de folders moeten staan, zodat iedereen het begrijpt. Want laten wij eerlijk zijn: Oegstgeest wordt ook bewoond door de gewone burger, mensen zoals u en ik. De burger die gewoon wil weten: Op wie moet ik stemmen? Wat moeten de burgers met kreten als: "De gemeenteraad zal zich actief moeten inlaten met het bovengemeentelijk bestuurlijk overleg" of "De ontwikkeling van de kernen in het westelijk deel van het Groene Hart tot een parkstad" of "...de meerkernige structuur van Oegstgeest als historisch gegeven gehandhaafd dient te blijven" of "Door het niet toepassen van de trendmatige verhoging van de rechtstreeks door de gemeente te beïnvloeden uitgaven wordt het zorgvuldig omgaan met het geld van de belastingbetaler bevorderd." Geen wonder dat veel mensen weinig voelen voor de politiek en gewoon stemmen op een vriendelijk gezicht of een 'lekker bekkie'.

Wil van Elk

Oegstgeestigheid

23 februari 1994

Toneel Nu de winter in volle hevigheid toeslaat en Nederland het toneel is voor schaatsliefhebbers, is het moeilijk voor te stellen dat er een poldercross op het programma staat. Henk Heemskerk, dezelfde die het nu druk heeft met de Oegstgeester ijsbaan, heeft al plannen gesmeed voor van de zomer. De nu bevroren poldersloten worden dan weer modderpoelen op de plaats waar enthousiastelingen ploeterend en klauterend de overkant trachten te bereiken. Een toneel vol met bijna onherkenbare personen dat altijd veel publiek trekt. Ton Kolbeck staat op het punt om het toneel van de politiek te verlaten en wordt lijstduwer voor progressief Oegstgeest. Met dat duwen kan hij mooi oefenen voor straks, als hij Jan Turk uit een poldersloot moet duwen. Beide bekende Oegstgeestenaren hebben vorig jaar toegezegd om in 1994 aan de poldercross mee te doen. Misschien wordt er momenteel door veel politici toneel gespeeld, nu de verkiezingen voor de gemeenteraad voor de deur staan. Toch wordt er in Oegstgeest veel te weinig toneel gespeeld. Vooral nu de toneelgroep de Grunerie er mee is gestopt. Dat is jammer. Toneel van eigen bodem moet kunnen. We hebben niet voor niets een Multifunctioneel gebouw in Haaswijk. Minstens twee keer per jaar een toneelvoorstelling hoort er bij. Misschien wat meer gemeentesubsidie en een paar enthousiaste spelers en Oegstgeest telt weer helemaal mee. Een ons komedie weegt zwaarder dan een pond verstand.

Wil van Elk

Oegstgeestigheid

2 maart 1994

Inzet Een zetel, dat is de inzet. En als het even kan nog een paar zetels meer. Een beetje meer inzet van de deelnemers kan meer stemmen opleveren, dus meer zetels. Waar de kandidaten voor de gemeenteraad zich voor in willen zetten, hebben zij de afgelopen weken ons duidelijk proberen te maken: een leefbaar Oegstgeest. Dat hun inzet over de grenzen van Oegstgeest gaat, is mij niet altijd even duidelijk. Praten over de regio noemen zij dat. Als je zelf niet genoeg grond hebt voor woningbouw, dan laat je toch een ander bouwen? Zo is het Vliegkamp Valkenburg een paar keer de inzet geweest bij dergelijke besprekingen. Dat vliegveld ligt op het grondgebied van drie gemeentes: Wassenaar, Katwijk en voor het grootste gedeelte op dat van Valkenburg. Woningbouw op dat terrein is tot ergens in het jaar 2015 van de (start-) baan. Het opsporings- en reddingswerk door de Orions, met als thuishaven Valkenburg, blijft voorlopig een functie van de Koninklijke marine. Verplaatsen naar een andere lokatie kost miljoenen, zo niet miljarden guldens. Toch willen plaatselijke politici zich inzetten om daar te gaan bouwen. In deze verkiezingsstrijd lijkt het meer op een strijd tegen windmolens, en windmolens hebben wij juist hard nodig. Eigenlijk is het een zaak van de gemeente Valkenburg, er ligt genoeg werk in Oegstgeest. Raar En als er niet genoeg ligt, dan gooien we er nog wat bij. Pakje sigaretten leeg?, gooi maar op straat. Dat is raar, dat kan ook thuis in de vuilnisbak. Of is dat ook een vorm van gescheiden afval: hier een pakkie en daar een blikkie, nee toch zeker. Als wij ons daar eens voor inzetten dan wordt het misschien morgen beter.

Wil van Elk

Oegstgeestigheid

9 maart 1994

Schrikken Dat was schrikken, vorige week woensdag op 2 maart. Sommigen zijn zich rot geschrokken. Voor iemand van D66 was het helemaal schrikken, toen na het tellen van 20 procent van de stemmen, D66 nog op nul zetels stond en Leefbaar Oegstgeest al op acht zetels! Gemeente Oegstgeest in rep en roer, LO kwam uiteindelijk op zeven zetels terecht en D66 kwam al gauw van die hatelijke nul af. Was het werkelijk zo slecht gedaan met Oegstgeest? Ik denk van niet, maar LO zal het moeten gaan waarmaken. Als ik de gebundelde stukken voor de raadsvergaderingen zie, kijk zelf maar eens in de Openbare Bibliotheek, hebben zij voorlopig werk zat. Maar dat wisten zij zelf ook wel toen zij er aan begonnen. Bibliotheek Nu ik het toch heb over de bibliotheek, wat gaat er eigenlijk gebeuren. Komt de bibliotheek naar het centrum, of blijft het aan de rand van Oegstgeest? Voor de mensen die in de buurt van de Homeruslaan wonen zou het goed uitkomen als er alleen wordt uitgebreid. Naar het centrum is het een stuk verder al zou het bibliotheekbezoek best gecombineerd kunnen worden met het winkelen. Maar ja, niet iedereen winkelt op de Lange Voort, of wel? Als je in de Indische buurt woont valt het heus niet mee om steeds op pad te moeten voor boodschappen. Wordt de bibliotheek dan ook nog eens verplaatst, dan is het net of ze er helemaal niet meer bijhoren. In ieder geval moeten bewoners van Haaswijk, en straks ook nog eens van de Morsebelpolder, een behoorlijk eind fietsen om bij de bibliotheek te komen. Kijk je naar het aantal bewoners, dan zou het niet zo gek zijn om een pracht van een moderne en ruim opgezette bibliotheek te krijgen in het centrum. Ik zie het al voor mij: een mooie zomerdag, een spannend boek gehaald die ik snel even inkijk, zittend op een bankje in de schaduw van de muziektent. Dat zie ik helemaal zitten, dan zou ik in ieder geval wat vaker gaan, maar ja ik woon in de buurt van het centrum. Nu LO zo'n grote meerderheid heeft in de raad, zal er van grootse centrumplannen niet veel meer terecht komen. Jammer dan maar wat minder naar de bibliotheek. Maar misschien zorgen zij er samen met de andere partijen voor dat er een muziektent komt, desnoods een groene, met veel groen er omheen.

Wil van Elk

Oegstgeestigheid

23 maart 1994

Gemist Als u niet naar de reünie van de RK Basisschool Willibrord en de Mariaschool bent geweest, dan heeft u wat gemist. In de honderd jaar dat die school bestaat, hebben verschillende generaties op die school les gehad. Zo kon je mensen tegenkomen die bij je ouders in de klas hebben gezeten. Voor de volgende reünie van honderd jaar moet u nog even wachten, dit was een gemiste kans. Circus Op dinsdag 15 maart en woensdag 16 maart jongstleden was het Circus Renz in Oegstgeest. Na de winterstop was dit het tweede optreden van het grootste Nederlands nationaal circus. Sinds 1911 treed, inmiddels de vierde generatie, familie Renz hiermee op. Het wilde dierennummer met leeuwen en een flink uit de kluiten gewassen tijger beet de spits af. Voordat ik mijn hoofd in een leeuwenbek steek, moet er heel wat gebeuren, maar daar werd het toch maar even gedaan. Iedereen in het circus werkt mee en de leeuwenkooi was in een mum van tijd weer afgebroken. Het circus heeft een paar acrobaten in dienst die met diverse acts het publiek proberen te boeien. Het ene moment vliegen er kegels in hoog tempo door de lucht, en even later hangen ze aan een trapeze. Een spagaat met aan ieder been een kerel wordt zomaar even uitgevoerd, zoiets zie je alleen in het circus. Twee clowns, heel wat en half wat, gingen als een roden draad door het programma. Zo waren ze te zien in een western act in slow motion en zo gooiden ze messen naar een geblinddoekt persoon uit het publiek (tenminste, dat moest die persoon geloven). Herman Renz zelf trad ook op en het ene moment was dat met olifanten, tussendoor met exotische dieren, en daarna weer met paarden. Het optreden van een ballerina werd wreed verstoord door de twee clowns met een glibber-act. Het is altijd leuk voor het publiek wanneer iemand met smurrie nat wordt gegooid, dus kregen ze veel applaus. Toen een artiest iemand uit het publiek vroeg, hield hij voet bij stuk, hij wou niet. Het was een act met houten kogels die aan touwen vast zaten en daar zag hij geen brood in na wat hij van het messenwerpen had gezien. De volgende die werd gevraagd mocht met twee touwen ook mee draaien en dat viel niet mee. Aan het eind van de act werd een sigaret uit zijn mond geslagen door de artiest. Dit was zondermeer moedig, want zo'n houten kogel komt behoorlijk aan als je de klappen hoorde bij het raken van de houten vloer. Een kleine misrekening en de eerst volgende boterham eet je niet meer met je eigen tanden. Diana en Herman Renz met hun 45 werknemers zagen toch maar even kans om een tent vol publiek, twee uur lang aangenaam bezig te houden. Het live showorkest van zes man zorgde daarbij voor een gezellig stukje muziek. Bij de eerste voorstelling was de tent voor drie kwart vol, maar de tweede en laatste voorstelling was volgeboekt. Hierbij hebben veel mensen gebruik gemaakt van de kortingsbon uit de Oegstgeester Courant. U niet?, u bent niet geweest?, dan heeft u wat gemist.

Wil van Elk

Oegstgeestigheid

30 maart 1994

Zomertijd Het is weer zomertijd en het lentezonnetje steekt weer voorzichtig zijn licht op. Narcissen staan er overal stralend bij. Overal? Nee, toch niet. Op een of andere manier zijn er altijd weer mensen die menen dat die narcissen geplukt moeten worden. Nee, joh. Die moet je laten staan. De narcissen in je eigen tuin, die mag je plukken. Of mag iedereen zo maar bij jou in de tuin bloemen komen plukken? Nee toch zeker. Nou, doe dat dan ook niet bij een ander! Ga eens naar de bloemist en koop eens een bosje bloemen, dat is de gewoonste zaak van de wereld. Zo is het blijkbaar ook heel normaal dat er takken van bomen worden gesneden. Waarschijnlijk om paastakken in huis te hebben met de Pasen. Ook dat soort dingen kan je bij een bloemenzaak of tuincentrum gewoon kopen, ook de gewoonste zaak van de wereld. Gezellig met de Pasen, die versierde takken, maar dan niet gejat, dat hoort niet. Het wordt 's morgens eerder licht en met die zomertijd blijft het 's middags ook wat langer licht. Dat is prettig. Op een zonnige zondagmiddag kom je de mensen weer tegen buiten. Net of iedereen weer uit een winterslaap ontwaakt. Eigenlijk is dat een prettig voordeel van de lente. De omgeving gaat weer opbloeien en de mensen maken weer gezellig een praatje met elkaar. De mensen tonen weer eens belangstelling voor elkaar. En dat je daarvoor 's morgens een uurtje eerder op moet staan, is zo weer vergeten, dan ga je 's avonds toch gewoon een uurtje later naar bed?!

Wil van Elk

Oegstgeestigheid

6 april 1994

Besluiteloos De nieuwe gemeenteraad moet straks meer inspraakmogelijkheid bieden voor de burgers. Inspraaktermijnen voor ingrijpende plannen moeten langer duren. En een burgerpanel, een soort ombudsfunctie, moet er komen. Klinkt heel leuk allemaal. Toch moeten we een beetje uitkijken met al die inspraak. Als iedere keer bij een beslissing heel veel mensen moeten meebeslissen, kon het wel eens verzanden in een oeverloos geleuter. Dat willen wij toch niet? Ingrijpende plannen, ja dat klinkt leuk. Maar wat zijn ingrijpende plannen. Een bouwaanvraag voor een volière in de achtertuin van de buurman, kan heel ingrijpend zijn. Wat dacht u van een kippenhok met een kerngezonde haan? Misschien een kleine beslissing voor een gemeenteraad om daar toestemming voor te verlenen, maar voor de buren heel ingrijpend voor hun nachtrust. Bestratingsplannen lijken ook heel simpel, maar kosten wel miljoenen. De aanleggers hiervan kunnen niet eeuwig wachten op een beslissing of ze nu wel of niet mogen beginnen. Dat kon hun wel eens de kop kosten. En wat dacht u van de omwonenden, bijvoorbeeld straks in de Morsebel. Heel leuk als straks de bouwers klaar zijn met hun werk, maar als zij weg zijn moet er wel worden bestraat. Hoe langer daarmee wordt gewacht, hoe wanhopiger die bewoners worden. Natuurlijk moet je allerlei projecten op elkaar afstemmen. Elektriciteitskabels, water- en gasleidingen, riool en PTT, alles moet klaar zijn voordat er een definitief wegdeksel komt. Maar als dat goed loopt moet je niet bij de burger blijven zeuren over hoe het nu verder moet. Een ingrijpende beslissing, dat wel, maar het moet wel gebeuren. Probeer eerst maar eens om een weg aan te leggen die de eerste paar jaar niet meer open moet voor een of ander ingrijpend foutje van de planning. Die ombudsinstelling die er moet komen, die is toch voor klachten achteraf? Voor als het mis is gegaan? Niet te lang mee wachten dan. Er gaat elke dag wel iets mis, voor wie dan ook. Ingrijpend of niet, je moet ergens terecht kunnen met je klacht.

Wil van Elk

Oegstgeestigheid

13 april 1994

Weg “Wie is er weg?” “Kolbeck is weg man.” “Wegman, was dat niet een wethouder?” “Ja joh, maar die was al weg.” “Oh, wie is er dan nog meer weg?” “Kolbeck, en Rijks.” “Rijks ook al?” “Ja, en die Wegman ... “Die ook weg is?” “Ja die, bij de receptie van Kolbeck hield hij een toespraak.” “En je zei dat hij weg was?” “Ja, maar hij was op de receptie, net als Rijks.” “Die ook weg is?” “Ja, die ook weg is.” “Ach, ga toch weg man.” “Die is ...” “Ja, dat weet ik, en Rijks en Kolbeck ook.” “Oh dus je wist het al?” “Ja, daag.” “Ga je weg dan?” “Nee, ik ben al weg man.” “Die is ...” Meer tijd “Kolbeck krijgt nu meer tijd voor andere dingen. Zo kan hij gaan trainen voor de Poldercross.” “Poldercross?” “Ja, samen met Jan Turk ... “Jan Turk, wie is dat nu weer?” “Begin je weer? Dat is een bekende Oegstgeestenaar uit de Indische buurt.” “Oh, die, maar die is toch aan het trainen voor het touwtrekken?” “Touwtrekken?” “Ja, Henk Heemskerk organiseert toch weer een touwtrektoernooi op Koninginnedag.” “Henk Heemskerk?” “Ken je die niet?” “Jawel, maar die zou toch stoppen met touwtrekken?” “Ja, maar hij trekt ook niet zelf, dat laat hij aan anderen over.” “Zoals Jan Turk?” “Ja, en aan potige families, zoals Juffermans en Van Elzen. Of aan teams van de politie en de brandweer.” “Doen die ook mee?” “Dat weet ik niet, het is maar een idee.” “Oh, dus het is niet waar.” “Wat?” “Dat touwtrekken.” “Jawel, maar er moet toch iemand meedoen.” “Oh, hints dus.” “Ach, ga toch weg man.” “Doet hij ook mee?” “Nee hè ...”

Wil van Elk

Oegstgeestigheid

20 april 1994

Jeugd Spelende kinderen, dat is het mooiste om naar te kijken. Kinderen bezig houden, dat is een leuke, maar ook een vermoeiende bezigheid. In Oegstgeest en vooral in Haaswijk zijn er veel kinderen. De gemeente Oegstgeest krijgt nogal eens het verwijt dat er weinig wordt gedaan voor de jeugd. Voor de SJJO wordt het tijd om uit het diepe dal te komen en iets structureels op te zetten voor de jeugd. Iets waar we jaren mee voort kunnen, want na de huidige jeugd komt er weer een nieuwe golf. De basisscholen kunnen hierover meepraten. Sportief De gemeente Oegstgeest heeft aan 650 kinderen van de basisscholen een brief gestuurd. Hierin vragen zij of de kinderen lid zijn van een vereniging en of zij aan vier gratis badmintonlessen willen meedoen. Hierop hebben 130 kinderen geantwoord. Mevrouw Anholts van de gemeente Oegstgeest (sportzaken van de afdeling welzijn): “Door deze grote aanloop hebben wij de kinderen verdeeld in drie groepen. Deze drie groepen krijgen vier lessen van drie kwartier. Deze lessen zijn best wel belangrijk voor de kinderen, al was het alleen al dat zij goed leren hoe zij een racket moeten vasthouden. De lessen worden gegeven door vrijwilligers van de badmintonvereniging. Uit de enquête blijkt ook dat er veel sporters zijn in Oegstgeest, want veel kinderen zijn lid van één of meerdere verenigingen. Ondanks het krappe budget kunnen wij toch veel doen. Deze badmintoncursus is daar een voorbeeld van.” Enthousiast Twee lijnen overdwars in de sportzaal aan de Apollolaan waren goed voor zes netten. Na de opwarmoefeningen, rekoefeningen en rondjes lopen, want zonder deze oefeningen wordt er nooit begonnen, was de lucht al snel gevuld met tientallen shuttles. Niet alleen de kinderen zijn enthousiast bezig. Ook de instructeurs zijn zeer gemotiveerd en hebben er zo te zien lol in. Dat blijkt wel uit de pauzes van amper vijf minuten die zij houden. De kinderen krijgen daardoor langer les. Op de camping is het zaak om de shuttles zo lang mogelijk in de lucht te houden. Nu is het de kunst om hem zo snel en zo vaak mogelijk op de grond te krijgen. Het liefst op de helft van de tegenstander. Bij de tweede les leerden de kinderen een hoge en verre slag achterin, direct gevolgd door een drop shot. Dan komt de shuttle net achter het net op de grond, uiteraard op de helft van de tegenstander. Een gemene combinatie dus. Ondanks het vele bukwerk, genieten de kinderen er zichtbaar van. Een instructeur aan het eind van de les: “De volgende keer leren jullie hoe je moeten smashen, dan mogen jullie keihard slaan. En dan gaan jullie het steeds leuker vinden!”

Wil van Elk

Oegstgeestigheid

27 april 1994

Mooi We hebben de eerste mooie dagen (mooi) weer achter de rug. En als het even meezit, komen er nog een paar. Tijdens de feestelijkheden op Koninginnedag zou dat heel mooi uitkomen. Alleen jammer dat het personeel van Heineken staakt. Wel zo slim met dat mooie weer. Ze moeten wel doorhebben dat goede klanten, lees drinkers, niet klagen: die gaan over op een ander merk. Straks komt Nederland nog bier tekort! Mooi niet, desnoods maken we het zelf! Eikels Je hoeft niet in de boom te hangen om een eikel te zijn. Dat spreekwoord gaat iedere keer weer op. Zo ben ik met dat mooie weer op de racefiets gestapt en heb alweer de nodige kilometers in de benen zitten. Het wordt steeds moeilijker om hier in de omgeving een stuk te fietsen. Het lijkt wel of je steeds meer, en steeds vaker, voor stoplichten moet wachten. Zo kwam ik van de week uit Noordwijk fietsen en zag het stoplicht, voor het viaduct bij de Akzo, op groen springen. En het stoplicht na het viaduct sprong ook op groen! Dus dat werd een sprintje aantrekken, want ik kon het eigenlijk niet geloven: een groene golf voor fietsers. Het was te mooi om waar te zijn, even later sprong het alweer op rood. Even dacht ik: “wat een eikels, kunnen ze dat niet beter regelen?”. Over eikels gesproken. Nou dacht ik altijd dat een Jeu de Boulebaan geen hondentoilet was. Toch lag er laatst midden op het zwarte grind, waar normaal de stalen ballen van de boule-spelers plegen te rollen, een keurig gedraaide hoop, onmiskenbaar van een hond. Misschien uit onnozelheid omdat de baas van de hond meent dat daar een hondentoilet is, maar dat lijkt mij van niet. Er zijn toch genoeg andere plekken om te sch...., waarom dan precies daar? Of is het een wraakactie uit jaloezie, omdat Jeu de boulers stalen ballen hebben?

Wil van Elk

Oegstgeestigheid

4 mei 1994

Door-elk-aar De tekst van de vorige Oegstgeestigheid heeft onderweg naar de drukker een beetje tegenwind gehad. De oorspronkelijke tekst zag er iets anders uit dan de tekst die in de courant verscheen. Blijkbaar was het niemand opgevallen. Over opvallen gesproken, viel het u ook op dat de feestelijkheden op Koninginnedag veel leuker zijn als één van de evenementen touwtrekken is? Zoals Jan Tukker presenteert en Leo van der Luyt het touw op scherp zet, dat kan toch niet mooier? Mooi weer, een biertent, een gezellige kermis en goed georganiseerde evenementen, prima ingrediënten voor een zeer geslaagde Koninginnedag. Er zijn genoeg gemeenten waar het een stuk minder gezellig was! Toch raar dat de Koningin nooit eens Oegstgeest uitkiest voor dit traditionele feest. Bollen Zuid-Holland, Bollenstreek. Wij wonen er midden in. Het valt ons nog maar nauwelijks op dat de bollenvelden er prachtig bij liggen in deze tijd. Bussen vol met toeristen rijden af en aan om ze te bewonderen. Toch moeten wij een beetje op gaan passen voor Noord-Holland. De bollenvelden liggen er daar ook prachtig bij. Misschien moeten wij Noord en Zuid maar eens weglaten en gewoon Holland zeggen. Gewoon één grote Bollenstreek. Kunnen er nog meer toeristen komen. Krijgen wij ook meer inkomsten. Mooi toch? Wat kan het allemaal toch simpel zijn. Kwak Wat zit Haaswijk toch vol met leven. Niet alleen de bewoners, nee, ook de vele sloten bruisen momenteel van het leven. Kikkers kwaken dat het een lust is. Volop jonge eenden, nog maar net uit het ei, waterhoenen die erbarmelijk schreeuwen, kikkers plompie in en plompie uit. Wat kan het allemaal toch simpel zijn.

Wil van Elk

Oegstgeestigheid

8 juni 1994

Manegemoeder wordt zestig jaar Op 5 juni jl. vierde mevrouw Nel Arnst haar zestigste verjaardag. Tevens vierde zij als manegemoeder het twintig jarig bestaan van de manege Ponycentrum Leeuwenhoek. Annelies en Arie van de Linden hebben samen met Jφrgen Hulscher een brief geschreven. Zij wilden haar graag verrassen met een groot feest en een grandioze receptie op 5 juni van 15.00 tot 18.00 uur op de manege. Zij hoopten dat alle familie, leden en oud-leden, familie en kennissen daarvan, zich in grote getale op 5 juni zouden laten zien. En, mondje dicht natuurlijk, want mevrouw Arnst mocht niets merken. Mevrouw Arnst werd met een smoes weggelokt naar de Vogeltjesmarkt in Antwerpen. Haar man kon in die tijd meewerken aan het opzetten van het feestterrein. Toen zij 's middags weer terugkwam, stond alles al opgetuigd voor de receptie. Onder een groot zeil was een tap ingericht. Er stond een ijskar waar iedereen naar hartenlust ijs kon krijgen. Een aanhanger, waarin normaal een paard wordt vervoerd, was omgetoverd tot disco. Bij de ingang stond een melkbus waarin men cadeautjes kon doen. Daarmee hopen de organisatoren mevrouw Arnst een leuke vakantie aan te kunnen bieden. Volop ijs De opzet was geslaagd. Kinderen liepen uitgelaten in de onlangs vernieuwde bak waarin normaal de pony's lopen. Er werd volop ijs gegeten en ook van de tap werd genoten, niet alleen door de gezelligheid want ook het zonnetje kwam af en toe om de hoek kijken. En mevrouw Arnst? Die genoot zichtbaar van de belangstelling en de vele bloemen die zij kreeg aangeboden. Een grote familie, zij komt uit een gezin van zeventien kinderen die samen goed zijn voor achtentwintig kleinkinderen, en de vele vrienden en kennissen, hebben haar een onvergetelijke dag bezorgd.

Wil van Elk

Oegstgeestigheid

29 juni 1994

Uitzicht De nieuwe flats in de Morsebelpolder schieten al aardig uit de grond. De toekomstige bewoners van de bovenste woonlagen, zullen een mooi uitzicht krijgen. Tenminste, als zij niet tegen een andere flat aan komen te kijken. Er worden namelijk heel wat flats neergeplant. De hele polder is uit 't zicht verdwenen. De bewoners van de andere kant van de Haaswijklaan hebben niets meer te klagen over hun uitzicht. Dat zijn ze namelijk helemaal kwijt. Over uitzicht gesproken. Waar wij het hele jaar naar uitzien, de poldercross, staat voor de deur. Op vrijdag 1 juli a.s. zal de 7e poldercross worden gehouden. Zowel voor de organisatoren als voor de deelnemers is deze happening een hele prestatie. De toeschouwers hebben er altijd lol in als de deelnemers een duik nemen in de sloten en in de bagger blijven steken. Vooral dit jaar wordt het leuk als Jan Turk en Ton Kolbeck het deelnemersveld komen versterken. Vorige keer heeft dit lucratieve tweetal de belofte gedaan om de volgende keer mee te doen: NU DUS. Vorige week nog bevestigde Kolbeck dit: “Als ik dat heb beloofd, doe ik uiteraard mee.” Of Jan Turk meedoet? Hij moet wel een erg goede smoes hebben om er onderuit te komen. En onderuit zal die gaan! En zoals aangekondigd zal de Pub Band de avond afsluiten. Van mij mag elke zomer zo beginnen: een week prachtig mooi weer, een leuke poldercross en een spectaculair optreden van de Pub band.

Wil van Elk

Oegstgeestigheid

25 januari 1995

Keihard, het lekkerste “Ze hebben kei, kei, keihard gewerkt”, zei mevrouw Van Delft. Haar man Ger is voorzitter van de buurtvereniging Buitenlust, dus zij heeft het allemaal van zeer nabij meegemaakt. Het is een product van henzelf. Iets wat ze kunnen koesteren. Als je dit vergelijkt met andere wijken in Oegstgeest, dan bekruipt je het gevoel dat het met de rest van Oegstgeest maar zielig is gesteld. Het geeft je een warm gevoel om te zien hoe de buurt er mee bezig is. Het was er dan ook lekker warm binnen, maar dat bedoel ik niet. Nee, de saamhorigheid, de inzet waarmee iedereen heeft geholpen, dat geeft een warm gevoel. Zo'n buurthuis wil iedereen wel hebben denk ik. In zo'n korte tijd, zo'n fantastisch buurthuis neerzetten, daar kan je alleen maar bewondering voor hebben. De sponsors hebben in ieder geval waar voor hun geld gekregen. Paleis voor het volk Toen jaren geleden de naam Kratong werd gegeven aan het buurthuis, kon niemand vermoeden hoe vooruitziend die naamgeving was. Het is nu echt een paleis. En dan niet alleen bestemd voor de koninklijke leider. Nee, dit paleis is er voor het volk. Het volk van Buitenlust. Ik zou het bijna betreuren dat ik er niet meer woon. Kijk alsjeblieft uit met darten, dat je niet naast het bord gooit. Dat zou zonde zijn van het mooie gebouw. Is dit nou Oegstgeestigheid? Ja, Maar daar moet je Oegstgeestenaar voor zijn om dat te voelen. Alhoewel, bij de opening van de Kratong had iedereen een goed gevoel.

Wil van Elk

Oegstgeestigheid

1 februari 1995

Als je door het centrum rijdt van Leiden dan is het net als in de andere grote steden, vooral in de Randstad: “to P or not to pay.” Zoeken naar een parkeerplaats of een plek waar je er niet voor hoeft te betalen. Beiden zijn bijna onmogelijk. Toch is dat niets vergeleken met de provincie Limburg. Daar kan je alleen nog maar afmeren. Daar is het momenteel niet goed vertoeven. Watersnood Het is een goede zaak dat er een gironummer komt waarop iedereen een bedrag kan storten. Als je het nieuws van de laatste dagen hebt gevolgd, weet je waarom. Na de watersnood van 1953 is er heel wat gedaan om een dergelijke ramp in de toekomst te voorkomen. Nu leven we in die toekomst en wat is er allemaal gedaan? Er wordt nog steeds gesproken over slechte dijken. Wel is er behoorlijk geïnvesteerd in de Delta-werken. Dat zit zo te zien wel goed. Alleen worden we nu door de natuur in de rug aangevallen en komt het water van een heel andere kant. Daar hebben we niet van terug. In eind 1993 niet en nu ook weer niet. Misschien een tweede Delta-werken, maar dan aan de andere kant van Nederland. Even ergens een stop uittrekken en met een ontstopper rammen is niet mogelijk. Het moet dus een gigantisch project worden. Een meerjarenplan dat is duidelijk. Er moet in ieder geval snel aan worden begonnen.

Wil van Elk

Oegstgeestigheid

8 februari 1995

Openbaar vervoerd “Wij zijn Nederlands grootste grootgrondbezitter. Hiermee komen we slagvaardig en agressief op de markt”, met deze woorden maakt de NS reclame. Als je dat op televisie ziet als je net thuis komt en voor twaalf gulden vijftig op en neer naar Den Haag bent geweest, dan moet je toch even slikken. Als je de hele reis vanuit Den Haag als een haring in een ton in het portaal hebt gestaan, wang aan wang met nog tig andere mensen en met een eerste klas kaartje in je zak, dan klopt dat agressief wel. De machinist riep om: “Sorry voor de overlast, wij kunnen er niets aan doen. Op onze vraag naar extra wagons kregen wij te horen dat deze niet beschikbaar waren. Bij de conducteur en machinist zijn klachtenformulieren te verkrijgen.” Of de reizigers slagvaardig en agressief waren betwijfel ik. Iedereen vluchtte in Leiden zo snel mogelijk naar buiten. Aan die klachtenformulieren zal niemand toegekomen zijn. Gedropt En dan de stakingen van het buspersoneel. Dat zij opkomen voor hun belangen is niet meer dan logisch. Dat de rechter bepaalt dat het staken alleen maar mag buiten de spits om, is ook logisch. Maar dat een chauffeur onderweg stopt en zijn passagiers er uit zet, kinderen nota bene, is uit den boze. Zo iets is echt ontoelaatbaar. Het zou je kind maar wezen die zomaar ergens wordt gedropt. Als je de sympathie van de burgers wilt winnen, moet je vooral zoiets doen. Openbaar vervoerd, openbaar beroerd.

Wil van Elk

Oegstgeestigheid

15 februari 1995

Een baan Schiphol krijgt een vijfde baan. Hiermee zijn de discussies van de baan en worden de vluchten verdeeld over vijf banen in plaats van vier. Hopelijk wordt het totaal aantal vluchten per baan wat minder, waardoor ook de geluidshinder zal afnemen. Nog meer banen De discussies over het gemeentehuis zijn nog niet van de baan. Hopelijk worden de gemeentelijke activiteiten niet verdeeld over vijf locaties. Centralisatie in het hart van het dorp zou het beste zijn. Maar dat geldt voor meer activiteiten. Denk maar aan de bibliotheek. Eigenlijk wordt alles wat een beetje inhoud heeft aan de rand van het dorp gespeeld. We lopen dan wel het risico dat we het zo kwijt raken. Kijk maar naar de ijsbaan en een stuk van het zwembad! Nee, het wachten is op een bruisend centrum of waren de centrumplannen al van de baan? Er zijn trouwens nog meer banen in het nieuws. Leefbaar Oegstgeest geeft twee banen op en stapt op. Er heeft een groot aantal Oegstgeestenaren op deze club gestemd. Deze stemmers zullen nu wel een beetje ontstemd zijn, maar hun hoop is als een zeepbel uitelkaar gespat. De LO'ers kunnen nu als randfiguren verder gaan. Ook dan is hun rol niet uitgespeeld en is LO nog niet van de baan. Maar eenmaal aan de rand van het spel....

Wil van Elk

Oegstgeestigheid

22 februari 1995

Jarig “De woningbouwvereniging is bijna weer jarig”, zei mevrouw Medendorp tijdens de algemene ledenvergadering op 20 februari in de Roode Leeuw. “We hebben tot nu toe ieder lustrum feestelijk gevierd en dat zal dit jaar ook weer gebeuren.” Naast deze positieve mededeling heeft de vereniging voortvarende nieuwbouwplannen. In de Morsebel zal de nieuwbouw achter het tweeling-gebouw in het voorjaar van 1996 worden opgeleverd. Hopelijk komen er nog Oegstgeestenaren voor in aanmerking, de regioplannen voor woningtoewijzingen liegen er namelijk niet om. “Hoe het precies gaat worden weten we nog niet. Het toewijzingssysteem gaat ingrijpend veranderen. Waarschijnlijk moet een woningzoekende zelf de boer op voor een woning. Een beetje vergelijkbaar met de markt voor koophuizen”, deelde het bestuur mee. Op 1 januari 1996 zal alles rond moeten zijn. Onderhoud Vooral het onderwerp onderhoud is uitvoerig aan de orde geweest. Ook inbraakpreventie is actueel. De politie geeft informatiebijeenkomsten. Ook warmwatervoorziening is een hot item. “Geeft de combiketel na 25 à 30 seconden nog geen warm water, dan komen we langs”, zei het bestuur. Groenvoorziening De groenvoorziening rond de flats bij de Narcissenlaan krijgt, evenals de flats zelf, speciale aandacht. Ook in de Morsebel zal veel aandacht aan de groenvoorziening worden gegeven. Onder de hoogspanningsmast en bij het tweeling-gebouw komt een forse groenstrook. Nu is daar nog niet veel van te merken. Troep ligt er nog wel. De milieuvlag hangt er nog steeds, ondanks de troep. Nog meer jarig Op woensdag is er ook nog wat te vieren. De hoofdredacteur van de Oegstgeester Courant viert dan zijn vijfenzestigste verjaardag. “Antoon, van harte gefeliciteerd!”

Wil van Elk

Oegstgeestigheid

1 maart 1995

Oude raadhuis Er is nu nog maar één oud raadhuis in Oegstgeest. Het is niet te voorkomen dat het er straks twee zullen zijn. Eén aan de Wijttenbachweg en één in het Wilhelminapark. Toen Oegstgeest een landelijk dorp was met een groot oppervlak met maar weinig inwoners, was het raadhuis gevestigd in het fraaie witte pand aan de Wijttenbachweg. Veel Oegstgeestenaren zullen nog de tijd herinneren dat de familie Hoogervorst er een groentewinkel had. Het is dus niet de eerste keer dat Oegstgeest een andere huisvesting zoekt voor het gemeentebestuur. Wat dat betreft lijkt het wel wat op een groentezaak: meer inwoners, (klanten dus), meer omzet, meer personeel, meer ruimte en meer kosten. Toch zal de groei binnen de perken moeten blijven, want de voor de kosten draaien we zelf op. Om van het gebouw van de Jelgersmakliniek een gemeentehuis te maken, om dit gebouw voor het nageslacht te bewaren, is maar voor een handjevol mensen interessant. Er zullen maar weinig mensen zijn die er veel voor voelen. Er zullen echter veel mensen zijn die er weinig voor voelen. Retourtje centrum Er gaan al verhalen rond over een gebouw dat gedeeltelijk op palen wordt gebouwd. Palen die in de vijver staan, bij het molentje aan de Lange Voort. Een pracht van een gemeentehuis in een park waar je heerlijk kunt wandelen. Waar op Koninginnedag spellen worden georganiseerd. Met een muziektent waar de aubade wordt gehouden. Met een Jeu de Boulebaan. Aan de andere kant van de Lange Voort is er natuurlijk het parkeerterrein aan de Lijtweg. Er is daar ruimte genoeg voor een bibliotheek, parkeerruimte, weekmarkt en wie weet wat nog meer. Uitzicht wegnemen? Karakteristiek van het dorp verandert? Als je ver genoeg terugkijkt was er alleen maar kale grond en alles wat er nu staat nam ook het uitzicht weg. Alles wat wij nu bouwen, willen ze over honderd jaar 'behouden'. Misschien is daar een raadhuis bij, vlakbij een nog ouder raadhuis?

Wil van Elk

Oegstgeestigheid

5 april 1995

Voorjaarsfeest Ouderwets gezellig was het. De band Number Four liet de jaren zestig en zeventig weer herleven. Opvallend hoeveel mensen nog meezingen op nummers van de Beatles. Het voorjaarsfeest van de buurtgroep Haaswijk was zoals het moet zijn: Goed! De bandleden brachten de vervlogen tijden met pretlichtjes in de ogen naar het heden. En met een goedlopende tap en uitstekende bediening, kan zo'n avond niet meer stuk. De buurtgroep werkt bij dit soort avonden samen met Halte Haaswijk. De bezoekers van boven konden na afloop naar beneden voor een afzakkertje. In de kelder draaide het team van Halte Haaswijk moderne discostampers waar menig oudere jongere vrolijk op stond te dansen. Lichtorgels en videobeelden versterkten de ondergrondse sfeer en de harde klanken uit de uitstekende muziekinstallatie. Ploing, ploing Misschien wat meer ploing, ploing, pling, pling, maar toch is er niet veel veranderd in de afgelopen twintig jaar. Technisch zijn er meer mogelijkheden. Computers zorgen nu voor animaties op monitoren. Op de maat van de muziek worden de fraaie fantasiebeelden opgehoest. Voor de rest worden er nog steeds de meest wilde bewegingen gemaakt op de dansvloer. Halte Haaswijk is er goed in geslaagd om voor de jeugd een avondvulling te bieden. Vrijwilligers houden de zaak goed draaiende, petje af! Swingend Number Four sloot de voorstelling swingend af. Zij werden daarbij bijgestaan door vijf blazers onder leiding van Joost Walter. Ik had me voorgenomen om te vluchten als het maar een beetje zou lijken op het najaarsfeest waarbij een blaasinstrument mijn trommelvliezen pijnigde. Het was echter fantastisch. Een nummer als Sgt. Pepper's Lonely Hearts Club Band swingde de pan uit. Dit nummer begint trouwens heel toepasselijk met “It was twenty years ago today.” De dansvloer was vol tot het einde van de show. Als dit een experiment was, dan is dat zeker geslaagd!

Wil van Elk

Oegstgeestigheid

12 april 1995

Barney Krijgt Oegstgeest een eigen Barney? Werd er in de kelder van het Multifunctioneel Gebouw in Haaswijk een echte dartkampioen geboren? Dat is moeilijk te zeggen, maar de Buurtgroep Haaswijk heeft de afgelopen vijf weken een heus dartkampioenschap gehouden. Op negen april was de finale. Dick Neuman, organisator van het toernooi: “De spullen kregen we te leen van de dartvereniging The Bull. Halte Haaswijk stelde de ruimte beschikbaar.” De zesendertig deelnemers werden verdeeld over achttien teams in twee poule's. In de afgelopen vier weken kwam ieder team tegen elkaar te spelen volgens het twee uit drie systeem. Van iedere poule kwamen de drie beste teams in de finale. Deze werd gespeeld volgens het drie uit vijf systeem. Frans Jan van Veen en Jan Willem Anholts vormde het winnende team en kregen de wisselbeker. Marcel van der Spek en Dick Neuman werden goede tweede. Twee vertegenwoordigsters van de Buurtgroep Haaswijk bedankten Dick nog eens extra voor de goede organisatie. Bull's Eye “Je kan wel zien dat Marcel morgen gaat trouwen, normaal speelt hij de sterren van de hemel,” wist iemand te vertellen. Peter, van Halte Haaswijk en barman van die avond: “Voor zoiets stellen wij graag onze ruimte beschikbaar. We willen dit om de veertien dagen voortzetten. De ene week voor de jongeren uit Haaswijk en de week daarna een dartavond.” Hiermee wordt er voor de oudere jongeren een uitgaansmogelijkheid geboden. In de Kratong van de buurtvereniging Buitenlust is dat al jaren de gewoonste zaak van de wereld. Een schot in de roos dus. Of in dit geval: Bull's Eye!

Wil van Elk

Oegstgeestigheid

27 september 1995

Hijg, hijg Een hijger aan de lijn? Nee, iemand die een eindje heeft gefietst. Een eindje? Ja, een eindje. Een eindje van 225 kilometer. Is dat dan zo bijzonder? Voor sommigen wel, want zelf fietsen ze nog geen meter, zelfs geen twee. Maar anderen zullen hun schouders ophalen en zeggen dat ze veel grotere afstanden fietsen. Er zijn ook mensen die ieder jaar Luik-Bastenaken-Luik fietsen of de Alp de Huez beklimmen, ga er maar aan staan! Beter een verre vriend... Dus een rondje IJsselmeer van meer dan 225 kilometer is niet zo bijzonder. Wel een heel eind fietsen, dat wel. Nee, wat ik zo bijzonder fijn vind, is de gastvrijheid van sommige mensen. De tocht rond het IJsselmeer startte op zaterdag 26 augustus al om 6.30 uur. Om daar op tijd te komen zou ik heel vroeg van huis moeten. “Nee”, zeiden vrienden in Den Helder, hij zou trouwens ook meefietsen, “je komt vrijdagmiddag maar, eet mee, blijft bij ons slapen, maakt dat fietstochtje en eet weer mee en blijf je nogmaals slapen en dan kan je de volgende dag weer fris naar huis. O ja, voor eten en drinken voor onderweg zorg ik ook.” En inderdaad, prima geregeld. En van meebetalen willen ze niets weten. Kijk, als dat nou geen gastvrijheid is, dan weet ik het niet meer. Dat maakt zo'n fietstocht onvergetelijk. O ja, ik zou nog bijna de bos bloemen vergeten die bij de finish op ons wachtte. De bos bloemen die ik had moeten meenemen toen ik bij die mensen aankwam!

Wil van Elk

Oegstgeestigheid

4 oktober 1995

Internettaal De gemeente Oegstgeest is te bereiken op http://www.leidenuniv.nl/dsl/overheid/oegstgeest/index.htm, een postzegel plakken is niet nodig! Een ervaren computergebruiker kan hiermee uitstekend uit de voeten. Tenminste, als hij een modem heeft en weet hoe hij, of zij natuurlijk, met Internet moet communiceren. Een digitale snelweg waarop de gemeente Oegstgeest zich ook heeft begeven. Wat het nut daarvan is? Het is een moderne manier van communiceren. We zullen er aan moeten wennen. Vragen Je zou het kunnen toepassen als je met vragen zit over bijvoorbeeld de twee bruggen bij de Morsebelpolder. Er wordt aardig wat afgemetseld. Wordt het een brugwachtershuisje? Moeten we straks tol betalen? Even een E-mailtje naar de gemeente en je krijgt binnen afzienbare tijd antwoord op je vraag. Of een boodschap aan je huisarts: “Dokter, ik ben verkouden.” En dezelfde dag nog antwoord van de dokter: “Ik ook.” Beurskramp De Efficiency Beurs in de RAI in Amsterdam had onlangs ook een primeur. Tijdens de beurs kon via Internet de dagelijkse gebeurtenissen worden gevolgd. De bezoekers werden in de computer geregistreerd en kregen een elektronische pas opgespeld. Met deze pas konden bij de stands de persoonlijke gegevens worden uitgewisseld. Hiermee is een eind gekomen aan kramp in je vingers van het vele schrijfwerk en uitwisseling van stapels visitekaartjes. Of de kopij voor de Oegstgeester Courant verzenden via E-mail, van computer naar computer. Als er dan nog fouten in de tekst zitten, dan heb je dat zelf gedaan en het bespaart nog werk ook.

Wil van Elk

Oegstgeestigheid

11 oktober 1995

Nazomer Met dit weer is het heerlijk nagenieten. Nagenieten van een fantastische zomer. Inmiddels hebben paddenstoelen de kop al opgestoken ten teken dat de herfst er aan komt. Ook een prachtig gezicht zijn de trekvogels die zich aan het verzamelen zijn. Als je ze zo ziet oefenen in het formatievliegen, zou je willen dat je dat ook kon. Gezellig met een paar honderd soortgenoten naar warmere oorden vliegen en knus overwinteren. Toch zijn er onder de vogels ook die besluiten om hier te blijven. Pech voor hun als het een strenge winter wordt. Vreemd De natuur zit soms raar in elkaar, soms zie je de vreemdste dingen. Neem nou die eenden in Haaswijk. Grote logge eenden die met de elegantie van een nijlpaard op de voetpaden waggelen en totaal geen angst hebben voor mensen. Zelfs voor honden en katten gaan ze niet opzij. Hun biologische klok lijkt helemaal in de war. Het zou kunnen zijn dat het normaal is voor dat soort om tot aan het eind van de zomer een legsel te produceren, maar het lijkt mij haast onmogelijk om nu nog jongen groot te brengen. Toch loopt er bij ons in de buurt één rond met zeven jongen. Zeven koddige pluizenbolletjes die al een beetje de komische gang van hun moeder imiteren. Ze zullen het straks wel koud krijgen zonder een beschermend verenpak. Want koud zal het wel worden, al zou je dat nu nog niet zeggen.

Wil van Elk

Oegstgeestigheid

18 oktober 1995

Doorgaan Vooral doorgaan met die doorgaande beweging. Steeds duikt de vraag weer op wat we nou met dat kunstwerk doorgaande beweging aan moeten. Of beter gezegd: “Waar moet dat heen?” Het moest wijken voor een rotonde aan de Haaswijklaan. Wat mij betreft had het daarin makkelijk opgenomen kunnen worden. Een stukje nog aan de flat en een stukje op de rotonde. Dat was heel toepasselijk geweest en de oorspronkelijke bestemming was hooguit uitgerekt. Nu is het toch ook in stukken gezaagd en een boom had er waarschijnlijk ook nog wel bij gekund. Zo als het nu staat vraag ik mij af wat er nu eigenlijk doorgaat met bewegen. Ja, het commentaar, maar daar worden we niet wijzer van. Beweging Een klein stukje verder in het park is een speeltuin, vlak bij de bejaardenwoningen. Daar gaan de bewegingen gewoon door. Goed voor de ouderen die daar wandelen of de eendjes voeren en goed voor de jongeren die daar spelen of vissen. Een en al beweging, zou ik zo zeggen. Waarom nou niet het kunstwerk daar in opgenomen. Het maakt dan weer deel uit van een groter geheel, wat ik nu wel een beetje mis. Aan de andere kant van de vijver kan het mooi aan de kant van het grasveld een scheiding vormen tussen het voetpad en het grasveld. Wel zodanig dat voetballende jeugd er weinig last van heeft, hooguit als het er een doel van maakt. Dan heeft het tenminste nog een doel. Maar even zonder Oegstgeestigheid, ik denk dat de kunstenaar die het heeft gemaakt, het daar ook wel op zijn plaats zal vinden. Is hij tenminste ook van het gezeur af. Aan de andere kant, als ik een kunstwerk koop, dan gooi ik het gewoon weg als ik het zat ben en niemand het wil hebben. Maar dan is wel een heel simpele oplossing, het park is beter.

Wil van Elk

Oegstgeestigheid

8 november 1995

Zijn mannen soms niet creatief? Hebben mannen dan geen hobby? Waar waren al die vutters en gepensioneerde mannen die overlopen van vrije tijd? Zij waren thuis, wachtend op hun vrouwen die naar de KreaDoe waren. Deze internationale hobbybeurs (1 t/m 7 november 1995) werd voornamelijk bezocht door vrouwen. Creatieve vrouwen. Vrouwen met een hobby. Een hobby die varieert van borduren tot zelf kerstkaarten maken. En dat zelf kaarten maken wordt op veel manieren gedaan: Origami, kralentechnieken, stempelen, stofverven, patchwork, zandkaarten, je kan het zo gek niet verzinnen of het is mogelijk. Maar ook zelf poppen maken, figuurzagen, keramiek bewerken, glasgraveren, kleien en zelf poppenhuizen bouwen werd aan het grote publiek getoond. Het grote publiek dat voornamelijk bestond uit vrouwen, tenminste op de maandag dat wij er waren, waardoor de heren die creatief zijn toch iets hebben gemist. Naast het feit dat veel heren aquarelleren of schilderen, zijn er veel die met grovere materialen werken zoals hout en metalen. Voor hen waren er demonstraties met onder andere draai- en freesbankjes en ander handig gereedschap. Het is ook eens goed om te zien hoe andere hun hobby bedrijven en vaak worden daar technieken toegepast die ook goed toepasbaar kunnen zijn bij je eigen hobby. Leuk en leerzaam dus zo'n beurs. Oude bekende Soms kom je daar oude bekenden tegen, zoals Carla Pont. De onlangs naar Voorhout verhuisde ex dorpsgenote was ook aanwezig op de KreaDoe met haar ateljee. Zij gaf een demonstratie fimokleien en toonde haar indrukwekkende assortiment producten en boekwerken.

Wil van Elk

Oegstgeestigheid

13 december 1995

Nee “Den Helder, NEE”, staat op alle gebouwen van het Marine Elektronisch en Optisch Bedrijf (MEOB) opgeplakt. De affiches zijn duidelijk genoeg: De mensen van het MEOB willen niet naar Den Helder. Ze zijn nog maar net bekomen van de schrik nadat een onderzoekscommissie met de mededeling kwam dat er maar één advies de juiste was: “Het grootste gedeelte van het MEOB-personeel moest naar Rhenen en zich voegen bij de Koninklijke luchtmacht, bij het Depot Elektronisch Materieel (DELM). Gekscherend was al te horen dat het daar een prachtige omgeving is en fantastisch om daar te wonen en werken. Voor het DELM-personeel een hele geruststelling: “Zij zouden blijven bestaan en hoeven niet te verhuizen naar de luchtmacht vestiging in Woensdrecht.” Wel even wennen om als marinebedrijf te gaan samenwerken met de luchtmacht, maar er leek geen ontkomen meer aan. Boze tongen beweerden immers dat de politiek het advies zou volgen, het was immers zo klaar als een klontje. Zelfs de loodgieter wist al weken dat het MEOB naar Rhenen zou gaan! Helaas, ook het personeel van DELM kwam op de nominatie te staan om te verdwijnen, net als de Elektrische Centrale Werkplaats (ECW) van de Koninklijke Landmacht in Dongen en het MEOB in Oegstgeest. Toeval Wat is namelijk het geval. In Den Helder is een groot probleem: er is te weinig werk. Het toeval wil dat de Staats secretaris van Defensie tot voor kort burgemeester was van Den Helder. Aangezien Den Helder een marinestad is, en daardoor de marine de grootste werkgever is, gingen de Heldenaren klagen in Den Haag en drongen zij aan om meer werk te bieden in de o zo mooie marinevestiging. Bij wie anders dan bij een oude bekende kon men klagen, juist bij de oud-burgemeester Jan Gmelich Meijling, die toevallig ooit nog eens wethouder was, u raad het waarschijnlijk al, in Oegstgeest! Hij herinnerde zich waarschijnlijk het marinebedrijf aldaar en zal ongetwijfeld gedacht hebben: “Dat gaan we toch niet schenken aan de Luchtmacht?, ben je gek, die Oegstgeestenaren willen nog niet eens naar Rhenen, hup naar Den Helder die hap, twee problemen in één klap opgelost: de marine behoudt het vakmanschap van het MEOB en ik kan mooi mijn belofte inlossen aan mijn oude stadje in de kop van Noord Holland en geef ze in één klap vijfhonderd banen in plaats van de beloofde honderd (als ze daar niet blij mee zijn!?)” Weg Vijfhonderd banen? Ja, er werken immers vijfhonderd defensieburgers bij dat bedrijf, of ietsje meer, een paar waren ziek. Klinkt misschien raar, maar het is een marinevestiging met burgers en een burger als directeur. Het bedrijf staat dus op zijn kop, dat is niet zo moeilijk te begrijpen. Niet iedereen is in zo maar in staat om naar Den Helder te verhuizen, sommigen willen niet eens. Den Helder lijkt mij ook niet verlegen om nog eens een paar duizend mensen extra. Ook de nieuwe gebouwen op het complex in Oegstgeest, waar vele miljoenen voor zijn uitgegeven, weg, dag belastingcentjes!, gooien we gewoon te grabbel. Toch lijken de plannen onherroepelijk. Ook al zegt de marineleiding dat de oude binding van de Staats secretaris met Den Helder er niets mee te maken heeft, het blijft bitter smaken. Ook moeten we het leed delen met de marinecollega's in Den Helder. Maar dit is geen delen, dit is alles over geven. Alleen maar leed voor de Oegstgeestenaren.

Wil van Elk

Oegstgeestigheid

22 januari 1996

De scholen voor het voortgezet onderwijs houden weer open dagen. Daar kunnen de ouders van kinderen in groep acht van de Basisschool zien of een school geschikt is voor hun kind. Ook de kinderen zelf kunnen rondkijken. Een beetje shopping around. Na een paar jaar op zo'n school les gekregen te hebben, gaan ze bij bedrijven rondkijken. Dit shopping around is een prima beeldvorming voor een beroepskeuze. Niet ieder kind weet wat hij of zij later wil worden, dus een beetje hulp uit de praktijk kan geen kwaad. Die bedrijven hebben die kinderen later toch ook nodig, niet allemaal natuurlijk, maar een gedeelte van hen zou daar toch een mooie toekomst kunnen hebben. Weinig keus In Oegstgeest is daarvoor weinig keus. Er zijn wel kantoren, banken en winkels te vinden, maar technische bedrijven, in ieder geval grote, liggen niet voor het oprapen. Of je moet het Marine Elektronisch en Optisch Bedrijf meerekenen. Geen commercieel bedrijf, maar wel een bedrijf met een grote variatie aan beroepen. Vooral hoogwaardige technische vakken voeren daar de boventoon. Voor een Middelbaar Technische School (MTS) in de regio altijd een must om daar rond te kijken. Voor de leerlingen is het goed om te zien wat met de opgedane kennis in de praktijk kan worden gedaan. Op maandagavond 22 januari zag ik in de aula van het Teylingen College lokatie Duinzicht kinderen rondlopen. Heel normaal op een school, maar gezien het tijdstip van negen uur 's avonds, toch wel vreemd. Maar het enige wat in mij opkwam, was dat die kinderen na hun schoolopleiding waarschijnlijk niet meer op het MEOB kunnen rondkijken, laat staan een baan vinden. Want door een beslissing van de staatssecretaris J.C. Gmelich Meijling, u weet wel van defensie, om het bedrijf naar Den Helder te verplaatsing, vervalt ook deze mogelijkheid voor de kinderen in de regio. Ook uw kinderen kunnen het wel vergeten!

Wil van Elk

Oegstgeestigheid

10 maart 1996

Reactie op hondenbelasting Het is niet alleen mevrouw Van de Voort, die zich aan de hopen stoort. De een die baalt van kattenpoep, een ander van hondenhopen op de stoep. Hondenbelasting wordt pas goed, als het ook voor katten moet. Want katten leven echt pas fijn, als ze poepend in andermans tuin zijn. Belastinggeld is voor een hondenplee, maar daarvan zijn er nog geen twee, en dat is een heel eind lopen, dus onderweg liggen vele hopen. En met het kopen van een zak, geschikt voor alle soorten kak, wordt het wandelen pas weer fijn, als alle stoepen weer schoon zouden zijn. Dan is ook mevrouw Van de Voort-Van der Meij, misschien weer een beetje blij. Zij vindt het zot, al dat geld gaat in de pot. die aardige mevrouw, wat wil ze nou? Zonder gezeur een eindje lopen, en die hond legt vele hopen, op of naast de stoep, het blijft een vieze troep!

Wil van Elk

Oegstgeestigheid

15 april 1996

Hoewel het paars van ons kabinet behoorlijk aan het vervagen is, tenminste als ik een regionaal dagblad mag geloven, zag het woensdag 10 april behoorlijk paars in Den Haag. Paars op het Buitenhof, paars op het Binnenhof en paars in de Tweede Kamer. In de Groen van Prinsteren zaal, waar de vaste kamercommissie van defensie vergaderde met de staatssecretaris van defensie drs. J.C. Gmelich Meijling, stonden er tachtig paarse hyacinten een bedwelmende geur te verspreiden. De dames en heren politici waren dan ook aangenaam verdoofd. Toch lieten zij zich door de staatssecretaris niet van de wijs brengen. Misschien kwam dat omdat er zeker vijfhonderd mensen van het MEOB, zowel personeelsleden als enkele huisgenoten daarvan, gehuld in een paars t-shirt hen met argusogen in de gaten hielden. Het ging namelijk over het voornemen van Meijling om het MEOB in zijn geheel over te plaatsen naar Den Helder. Want: "Daar zijn werkelijk grote werkgelegenheidsproblemen, u weet dat niet, maar ik wel, ik ben daar lang genoeg burgemeester geweest, dus ik kan daar over mee praten", zo zei Meijling tegen de kamerleden. Toch was de sfeer niet grimmig. Heel netjes is er gedemonstreerd tegen het voornemen van de staatssecretaris, die het onderhand wel duidelijk moet zijn dat de MEOB'ers er niets voor voelen om als een stelletje 'gekke koeien' achter elkaar aan naar Den Helder te marcheren. De dames en heren politici zou het ook duidelijk moeten zijn. Wekenlang lobbyen in Den Haag moet dat er diep in hebben gebracht. Toch draaiden sommigen 'als een drol in de pispot' rond: "Moeten wij de staatssecretaris nou steunen of niet?" De tekst van een liedje van Seth Gaaikema komt onwillekeurig in mij op: "Zak het nou wel doen, of zak het niet doen, tsja wat zak, zak, zak, het is en blijft een ...." Wel wisten zij allen te melden, op één na, die van de VVD natuurlijk, dat de staatssecretaris hen nog niet had overtuigd. Meijling daarentegen gaf een staaltje Den Helder promotie weg, waar de honden geen brood van lusten. Die stad had zich geen beter promotor kunnen wensen! B. Middel van de PvdA, zelf uit Groningen, wist daarop te zeggen: "Ik vraag mij af of hij over Groningen ook zo'n pleidooi zou hebben gehouden." Begrip Met om begrip vragende ogen in zijn hoogblozende gezicht, rood niet paars, zei hij: "Het is een politiek besluit. Een oude afspraak met Den Helder om voor werk te zorgen, kon wel heel simpel worden ingelost: het MEOB werd mij op een presenteerblaadje aangeboden! En het is toch zeker beter om maar vijfhonderd gezinnen te verplaatsen, als bijna achthonderd in welk ander scenario?" Nou, dat begrip kreeg hij van niemand! Zeker niet van de in paarse shirts gestoken MEOB sympathisanten. Hun tekst op hun borst luidt niet voor niets S.O.S. Stop Onze Staatssecretaris. "Dat kan hij toch niet zomaar doen met mensen?", vroeg laatst iemand. "Ja", zei Meijling tijdens het debat, "het is best moeilijk om zo'n beslissing te moeten nemen. Maar ik geloof dat het allemaal wel mee zal vallen." Over vallen gesproken ....

Wil van Elk

Oegstgeestigheid

8 mei 1996

J. Schohaus zei eens, het was in april 1991, tijdens een door de OA winkeliersvereniging georganiseerde rondvlucht boven Oegstgeest: "als wij wat organiseren hebben we altijd mooi weer. Dat is keepersgeluk, alleen goede keepers hebben dat." Dit geluk komt vrijwel ieder jaar terug op 5 mei als de jaarmarkt wordt georganiseerd. De hele week er voor regen en fris, maar tijdens de jaarmarkt scheen de zon volop. Je kon over de hoofden lopen en vele daarvan waren rood verbrand. Muzikaal Als je dan richting Leidse Hout, door een fuik met mensen heen worstelend, zo voelde ik me soms ook: als een worst, bij bakkerij Hugo de Groot aankwam, was het net of je een oase bereikte. En net toen ik met een biertje in de hand stond te genieten, maakte een duo, een drummer en een toetsenist, zich op om te gaan spelen. Dat maakte mijn dag weer goed. Luisterend naar de gezellige muziek, dacht ik onwillekeurig aan het Springplank Songfestival van de week ervoor. De muzikanten die daar optraden, hadden ook zo'n plezier in het muziek maken. Een van de prijswinnaars, Lotus van den Wijngaard ze won een gedeelde derde prijs, zong met groot enthousiasme het nummer "Mama is morgen van mij". Zij speelt dan wel viool, maar dat ze zo spontaan kon zingen was voor velen een verrassing, ook voor haar mama. En later op de terugweg, weer door die fuik, zag ik een leeg instrumentenkoffertje op de straat, half onder een hoopje kleren uitkomen. Vader er naast, wachtend tot zoon of dochter weer wat zou komen spelen. Hoe mooi die muziek klonk, kwam ik niet te weten, ik liep door, nog na genietend van een broodje hamburger met de vrolijke klanken van het muzikale duo nog in mijn oor. Elke dag dat is een feest, een vrije dag nog wel het meest.

Wil van Elk

Oegstgeestigheid

15 mei 1996

Het blijft nog even een soap achtig geheel, de overplaatsing van het MEOB naar Den Helder. Tenminste, de staatssecretaris van defensie wil dat. De vijfhonderd werknemers van het Marine Elektronisch en Optisch Bedrijf (MEOB) willen het liefst hier blijven. Protestacties zijn er geweest, heel uniek voor defensie, ook heel beschaafd verlopen, maar ze kunnen het niet alleen. Vanuit Den Helder namelijk, is er sterk gelobbied richting Den Haag om voor werkgelegenheid te zorgen, vooral door de gemeente zelf. Van de gemeente Oegstgeest kan dat helaas niet gezegd worden. O ja, wethouder Kamphuisen is op televisie geweest en heeft zijn zegje gedaan. Er schijnt ook een brief naar de staatssecretaris gestuurd te zijn. Alleen jammer dat Drs. J.C. Gmelich Meijling daar niets vanaf weet. In Oegstgeest wonen echter nog geen honderd MEOB-gezinnen. De meeste van de vijfhonderd werknemers wonen in de regio rond Oegstgeest. Bij de andere gemeenten is het evenwel doorgedrongen dat er actie moet komen, anders is straks het o zo prachtige technische bedrijf voor de regio voorgoed verloren. Ook in deze regio is het voorhanden hebben van een high-tech bedrijf een must om straks voor onze kinderen een goede baan te kunnen bieden. Waarom sturen we ze anders naar school? Om zuurkool uit de klit te halen soms? Iedereen kan trouwens een brief schrijven naar de tweede kamer om te laten merken wat hij of zij er van vindt. Nu is het MEOB, straks het Zendingshuis, Belastingkantoor, Postkantoor of welk bedrijf dan ook, dat moet verhuizen. Ze doen maar.

Wil van Elk

Oegstgeestigheid

28 mei 1996

Als deze editie op tafel ligt, dan heeft de Tweede Kamer gestemd over de moties betreffende het MEOB-verplaatsingsbesluit van staatssecretaris Meijling. Of het MEOB dan nog in de race is, of totaal ontredderd, is nu nog niet te overzien. Politici laten zich maar al te makkelijk ompraten. "Zo de wind waait, waait z'n jassie", is zondermeer van toepassing op Hoekema van D66. In eerste instantie leek deze Leidenaar de redder in nood voor het MEOB-personeel. Helaas, hij is blijkbaar omgepraat. Maar hij is het waarschijnlijk allemaal een beetje zat. Het wordt hem allemaal een beetje te veel. De goede man is Defensie-moe, het ziet hem paars voor de ogen. Toen hij namelijk na het laatste debat, het zogenaamde twee minuten debat, weer met de trein naar huis ging, zei hij tegen zijn medereizigster: "Daar zitten lui van Defensie, laten we maar hier gaan zitten, daar heb ik voorlopig genoeg van", of woorden van die strekking. In flarden van gesprekken werden woorden opgevangen waaruit bleek dat Hoekema een baaldag had: "en dan ook nog dat paarse gedoe van die lui op de publiekstribune." Maar dat paarse gedoe komt op voor hun belangen. En daar hoort hij ook hard voor te werken, er wordt goed voor betaald. En als hij het zat is, moest hij maar gaan. Er zullen er meer zijn die in een volgende regering geen noot meer mee zullen blazen! Ik weet er nog wel eentje! Maar het lijkt wel een stelletje Teflon-politici. Wat ze ook fout doen, ze mogen gewoon doorgaan. Het lijkt wel of er een beschermlaagje van teflon omheen zit. En als uiteindelijk zou blijken dat het MEOB weg moet uit Oegstgeest, blijft een stuk grond achter. Een stuk grond dat zal moeten worden schoongemaakt. Het is namelijk vervuild. En vervuilde grond moet worden schoongemaakt of verwijderd. De kosten, volgens een rapport zal dan in de miljoenen lopen, zullen dan rekening Rijk zijn, Domeinen dus. Uiteindelijk wij dus. En hoe lang zo iets kan duren? Kijk maar naar het terrein in Wassenaar, daar staat nu nog niets op. Maar als het MEOB in Oegstgeest blijft, hoeft dat allemaal niet te worden schoongemaakt. Zo zijn de regels, en zo moet er gespeeld worden. Als deze editie op tafel ligt, dan heeft de Tweede Kamer gestemd over de moties betreffende het MEOB-verplaatsingsbesluit van staatssecretaris Meijling. Of het MEOB dan nog in de race is, of totaal ontredderd, is nu nog niet te overzien. Politici laten zich maar al te makkelijk ompraten. "Zo de wind waait, waait z'n jassie", is zondermeer van toepassing op Hoekema van D66. In eerste instantie leek deze Leidenaar de redder in nood voor het MEOB-personeel. Helaas, hij is blijkbaar omgepraat. Maar hij is het waarschijnlijk allemaal een beetje zat. Het wordt hem allemaal een beetje te veel. De goede man is Defensie-moe, het ziet hem paars voor de ogen. Toen hij namelijk na het laatste debat, het zogenaamde twee minuten debat, weer met de trein naar huis ging, zei hij tegen zijn medereizigster: "Daar zitten lui van Defensie, laten we maar hier gaan zitten, daar heb ik voorlopig genoeg van", of woorden van die strekking. In flarden van gesprekken werden woorden opgevangen waaruit bleek dat Hoekema een baaldag had: "en dan ook nog dat paarse gedoe van die lui op de publiekstribune." Maar dat paarse gedoe komt op voor hun belangen. En daar hoort hij ook hard voor te werken, er wordt goed voor betaald. En als hij het zat is, moest hij maar gaan. Er zullen er meer zijn die in een volgende regering geen noot meer mee zullen blazen! Ik weet er nog wel eentje! Maar het lijkt wel een stelletje Teflon-politici. Wat ze ook fout doen, ze mogen gewoon doorgaan. Het lijkt wel of er een beschermlaagje van teflon omheen zit. En als uiteindelijk zou blijken dat het MEOB weg moet uit Oegstgeest, blijft een stuk grond achter. Een stuk grond dat zal moeten worden schoongemaakt. Het is namelijk vervuild. En vervuilde grond moet worden schoongemaakt of verwijderd. De kosten, volgens een rapport zal dan in de miljoenen lopen, zullen dan rekening Rijk zijn, Domeinen dus. Uiteindelijk wij dus. En hoe lang zo iets kan duren? Kijk maar naar het terrein in Wassenaar, daar staat nu nog niets op. Maar als het MEOB in Oegstgeest blijft, hoeft dat allemaal niet te worden schoongemaakt. Zo zijn de regels, en zo moet er gespeeld worden.

Wil van Elk

Oegstgeestigheid

5 juni 1996

Eigenlijk is het nu al te warm om op zolder te vertoeven en dan is het nog niet eens echt warm. Toch moet dit stukkie naar de redactie en de bezorgers van deze krant zullen deze week ook menig zweetdruppeltje laten, want volgens de kenners wordt het een mooie week met warm weer. Zelfs lantarenpalen laten het koppie er al bij neerhangen. Tenminste, die aan de E. van Beinumlaan, die hangt erbij alsof hij het een beetje zat is. Wel meer licht op straat, dat wel. Maar zijn buikje is open en dat is gevaarlijk. Door een aanrijding is de paal geknakt en is de afdekplaat er af. De plaat schermt de draden af van de kwetsbare buitenwereld. Je moet er niet aan denken als kleine kinderen er met hun nieuwsgierige handjes aankomen. Dat misschien heel Zuid-Holland zonder licht komt te zitten is zo erg nog niet. Maar dat er een kind met verkoolde handjes thuis komt, lijkt mij minder geslaagd. De aanrijding schijnt te zijn gemeld, maar de reparatie lijkt een lage prioriteit te hebben. Maar goed dat het mooi weer is. Een buitje regen is goed voor een partijtje vuurwerk. Elektriciteit en water werken namelijk heel goed samen. De een houdt het slachtoffer vast en de ander geeft hem een oplazer!

Wil van Elk

Oegstgeestigheid

12 juni 1996

Stromend water Aan de cryptische omschrijvingen te zien op het wegdek, wordt er een nog heel wat gedaan aan het nieuwe kruispunt bij de Haaswijklaan en de Gerrit Rietveldlaan. Het wordt nu toch ook wel eens tijd dat de nieuwe brug in gebruik wordt genomen. Dinsdag was er in ieder geval weer stromend water onder. De ganzen die sinds jaar en dag de polder bevolken snappen er toch al lang niets meer van. Ze staan dan ook stomverbaasd hun nekken te rekken over de bedrijvigheid daar. Het zal in ieder geval niet zo lang duren als de werkzaamheden aan de Haarlemmerstraatweg nabij het MEOB. Is dat bedrijf er dan nog? Jazeker, en er wordt zelfs nog hard gewerkt aan een nieuw hek om het terrein heen. Het beveiligingssysteem is bijna klaar. Het Rijk kennende, wordt het afgebroken als alle vernieuwingen en renovaties klaar zijn. Dus blijven renoveren, dat is misschien wel de weg om niet weg te hoeven! Posters over een Poldercross zijn weer overal opgehangen. Een goed initiatief van Henk Heemskerk, die precies weet wat de Oegstgeestenaren nodig hebben. Er wordt in de polder rond de veiling Flora echter volop gewerkt in de grond. Als dat maar achter de rug is tegen de tijd dat de poldercrossers de 'bagger' trotseren. Ook voor hen is stromend water onontbeerlijk.

Wil van Elk

Oegstgeestigheid

19 juni 1996

Stromend water Aan de cryptische omschrijvingen te zien op het wegdek, wordt er een nog heel wat gedaan aan het nieuwe kruispunt bij de Haaswijklaan en de Gerrit Rietveldlaan. Het wordt nu toch ook wel eens tijd dat de nieuwe brug in gebruik wordt genomen. Dinsdag was er in ieder geval weer stromend water onder. De ganzen die sinds jaar en dag de polder bevolken snappen er toch al lang niets meer van. Ze staan dan ook stomverbaasd hun nekken te rekken over de bedrijvigheid daar. Het zal in ieder geval niet zo lang duren als de werkzaamheden aan de Haarlemmerstraatweg nabij het MEOB. Is dat bedrijf er dan nog? Jazeker, en er wordt zelfs nog hard gewerkt aan een nieuw hek om het terrein heen. Het beveiligingssysteem is bijna klaar. Het Rijk kennende, wordt het afgebroken als alle vernieuwingen en renovaties klaar zijn. Dus blijven renoveren, dat is misschien wel de weg om niet weg te hoeven! Posters over een Poldercross zijn weer overal opgehangen. Een goed initiatief van Henk Heemskerk, die precies weet wat de Oegstgeestenaren nod Pompen of verzuipen Gelukkig voor de bewoners van de flat naast de inrit van de Morsebel, aan de Gerrit Rietveldlaan, kon de luidruchtige pomp tijdens het weekend vroegtijdig worden afgezet. De pomp draaide wel maar had geen enkel nut omdat het opgepompte water net zo makkelijk weer wegliep. Een hoop herrie voor niets dus. Toch weer het MEOB dat in het nieuws is. Nu weer omdat Hoekema van D66 vindt dat de mensen van het MEOB maar eens uit hun lijden moeten worden geholpen. En inderdaad, de motie van Middel (PvdA), en zo zegt hij dat zelf ook, houdt de deur open naar Den Helder. Ook de staatssecretaris van defensie, drs. J.C. Gmelich Meijling, legt deze motie zo uit. De motie kan eigenlijk ook niet anders worden uitgelegd. En met één ding ben ik het eens met Hoekema: Het onderwerp MEOB is niet geestig. "Als je werkt, moet je je hart er inleggen. Maar als je naar huis gaat, moet je hem weer meenemen", hoorde ik de onlangs overleden Piet Bambergen in een filmfragment zeggen in het Journaal van maandag 17 juni. Dat wordt voor de mensen van het MEOB een bijna onmogelijke opgave. Het hart mee naar huis nemen niet, wel de zorgen, die gaan zonder moeite mee naar huis! Als dat zo doorgaat, of nu wel of niet snel wordt gezegd dat ze naar Den Helder moeten, loopt het bedrijf leeg. Het zijn allemaal goede vakmensen, die wil iedereen wel wegkopen. Zonde van zo'n mooi bedrijf. Maar voor de MEOB'ers is het pompen of verzuipen!ig hebben. Er wordt in de polder rond de veiling Flora echter volop gewerkt in de grond. Als dat maar achter de rug is tegen de tijd dat de poldercrossers de 'bagger' trotseren. Ook voor hen is stromend water onontbeerlijk.

Wil van Elk

Oegstgeestigheid

26 juni 1996

Bijzaken De werkzaamheden aan de Haarlemmerstraatweg zijn bijna klaar. Ook de kruising aan de Van Rietveldlaan en Haaswijklaan is bijna gereed. De bewoners van de flats maken het al geruime tijd van zeer nabij mee en waren er bijna aan onderdoor gegaan. Daarbij moet worden opgemerkt dat het wel heel lang heeft gevroren, maar dat is bijzaak. Bijzonderheden Ook bij het MEOB zijn veel mensen betrokken. Bijna iedereen in Oegstgeest en in de regio heeft er bijtende kritiek over. Als je erbij bent geweest, zal je dat dan ook niet bevreemden. Als er bij monde van de staatssecretaris van defensie wordt gezegd: "Er is echt een probleem in Den Helder, de jeugd heeft daar geen toekomst omdat ze er geen enkel uitzicht hebben op een baan", is het daarbij helemaal niet gek dat iedereen roept: "O, daar wil ik dan niet heen met mijn kinderen, ik ben niet gek! Daar ben ik altijd nog zelf bij, ik blijf hier." Het is dan ook een bijzonder merkwaardige zaak. Onder het mom van werkverschaffing in Den Helder, moet een bedrijf van vijfhonderd mensen daarheen verhuizen. Dat daarbij zo'n zeventig procent van de werknemers hun echtgenotes meenemen, daar heeft nog niemand bij nagedacht. Die komen ook nog eens bij het aantal werklozen. Dat bij de verplaatsing van het MEOB een goede tweehonderdmiljoen belastingguldens, bijna allemaal door u bijeengebracht, worden weggegooid, wordt zomaar bij iedereen vanzelfsprekend als bijkomstigheid aanvaard. En als over een paar jaar er nog een paar miljoentjes bijkomen, ligt er blijkbaar ook niemand over wakker. Wel even erbij blijven, het zijn ook uw belastingcentjes, of verdient u er zoveel bij dat u het wel kan missen? (Verdriet is een bijvoeglijke bepaling bij vertrek.) Nu hebben we een bittere bijsmaak, maar hopelijk waait de bui over en kunnen we bijkomen van al die ellende.

Wil van Elk

Oegstgeestigheid

3 juli 1996

Bijzaken De werkzaamheden aan de Haarlemmerstraatweg zijn bijna klaar. Ook de kruising aan de Van Rietveldlaan en Haaswijklaan is bijna gereed. De bewoners van de flats maken het al geruime tijd van zeer nabij mee en waren er bijna aan onderdoor gegaan. Daarbij moet worden opgemerkt dat het wel heel lang heeft gevroren, maar dat is bijzaak. Bijzonderheden Ook bij het MEOB zijn veel mensen betrokken. Bijna iedereen in Oegstgeest en in de regio heeft er bijtende kritiek over. Als je erbij bent geweest, zal je dat dan ook niet bevreemden. Als er bij monde van de staatssecretaris van defensie wordt gezegd: "Er is echt een probleem in Den Helder, de jeugd heeft daar geen toekomst omdat ze er geen enkel uitzicht hebben op een baan", is het daarbij helemaal niet gek dat iedereen roept: "O, daar wil ik dan niet heen met mijn kinderen, ik ben niet gek! Daar ben ik altijd nog zelf bij, ik blijf hier." Het is dan ook een bijzonder merkwaardige zaak. Onder het mom van werkverschaffing in Den Helder, moet een bedrijf van vijfhonderd mensen daarheen verhuizen. Dat daarbij zo'n zeventig procent van de werknemers hun echtgenotes meenemen, daar heeft nog niemand bij nagedacht. Die komen ook nog eens bij het aantal werklozen. Dat bij de verplaatsing van het MEOB een goede tweehonderdmiljoen belastingguldens, bijna allemaal door u bijeengebracht, worden weggegooid, wordt zomaar bij iedereen vanzelfsprekend als bijkomstigheid aanvaard. En als over een paar jaar er nog een paar miljoentjes bijkomen, ligt er blijkbaar ook niemand over wakker. Wel even erbij blijven, het zijn ook uw belastingcentjes, of verdient u er zoveel bij dat u het wel kan missen? (Verdriet is een bijvoeglijke bepaling bij vertrek.) Nu hebben we een bittere bijsmaak, maar hopelijk waait de bui over en kunnen we bijkomen van al die ellende. Helemaal niets Het hoofdartikel van de Telegraaf van zaterdag 29 juni loog er niet om. Niet het stukje over Prins Bernhard die gelukwensen kreeg voor zijn vijfentachtigste verjaardag. Nee, het stukje over Linschoten: "Er bleef staatssecretaris Linschoten donderdagnacht weinig anders over dan af te treden, nadat hij niet onvoorwaardelijk vertrouwen van de fracties van PvdA en D66 had gekregen. Doormodderen kon niet langer." Als je dat leest vraag je je toch af waarom hij wel en die van defensie niet? Meijling moddert toch ook heel wat af? PvdA dient de motie Middel in, de staatssecretaris voldoet niet aan de motie en toch mag hij doormodderen! Raar hoor. Zijn handelswijze in de zaak MEOB Oegstgeest verdient ook geen schoonheidsprijs. Hij had de Kamer ook niet voldoende ingelicht. Hij had ook niet veel vrienden gemaakt met zijn handelswijze. In de zaak Linschoten noemde de Telegraaf dit: "Hij had door zijn vaak arrogante, betweterige en kille wijze van optreden weinig vrienden in het parlement en daarbuiten. Velen zagen hem liever gaan." Maar let ook eens op de tekst: "De val van deze belangrijke liberale staatssecretaris zet de paarse regeringssamenwerking onvermijdelijk onder druk. De VVD zal een lastige partner worden. De overige staatssecretarissen, waarbij er velen onder de maat zijn, zijn gewaarschuwd." Nu is er al eerder iemand van het gemeentebestuur van Amsterdam in de regering terechtgekomen en er even snel weer uitgestapt. Het is voor de opvolger van Linschoten, voormalig kamerlid De Grave, te hopen dat Linschoten niet het eerste dominosteentje is... Meijling heeft zijn laatste actie in de zaak MEOB ook dit keer weer tactisch gespeeld. Hij zit in het buitenland, de kamer gaat op vakantie en er is niemand die ook maar enkele reactie kan geven op zijn brief. Plots schiet mij een uitspraak van hemzelf te binnen over zijn vorige brief aan de kamer: "Ik zeg helemaal niets in mijn brief!" Waarom? Omdat de reactie van Middel ook helemaal niets zegt! (Wel over hemzelf).

Wil van Elk

Oegstgeestigheid

10 juli 1996

Terwijl men bij het MEOB bijna gaar is, begint Van den Doel, kamerlid voor de VVD, nog even uit te pakken in de Helderse Courant van 5 juli. "Het had vlotter en geloofwaardiger gekund", zegt hij over de besluitvorming betreffende de verhuizing van het MEOB naar Den Helder. Tja, het is zijn eigen staatssecretaris die ongeloofwaardig is! In het begin was alleen Van den Doel overtuigd, alhoewel, voordat hij instemde met het vrij eenzijdige besluit van de staatssecretaris, eerst een onsamenhangend verweer(?) gaf en ogenschijnlijk tegen was, toch de kant van zijn staatssecretaris koos. En dat het verplaatsen van het MEOB naar Den Helder een mooie gelegenheid is om een oude belofte, notabene aan dezelfde persoon gedaan, namelijk Gmelich Meijling zelf die toen burgemeester van Den Helder was, dat weet onderhand heel Nederland en ook ver daarbuiten. Als je het nog niet wist, dan stond de staatssecretaris zelf wel te trappelen om je het te vertellen. Hoewel het zo overduidelijk is, komt hij er nog mee weg ook! Een ander zou zich wel tien keer bedenken om zoiets te verzinnen, maar hij niet. Van den Doel zegt: "Het is toch niet te veel gevraagd wanneer je een keer in de vijfentwintig jaar wordt verzocht om te verhuizen?" Het is toch niet te geloven? Daar krijg je toch tranen van in je ogen? Rare motie Het artikel noemt nog even dat de druk vanuit Oegstgeest op D66 en de PvdA enorm moet zijn geweest. Van de Doel zegt hierover: "Hoekema D66 en Van Oven (PvdA) wonen vlakbij het marinebedrijf. Wij zaten in Oegstgeest ook met een VVD-wethouder voor economische Zaken. Maar kamerleden staan voor een bredere afweging." Voor Kamphuisen een troost dat de VVD er wel mee zit, hoewel er blijkbaar niets mee wordt gedaan. Wel zegt Kamphuisen in het Leids Dagblad dat als het MEOB-terrein te koop wordt aangeboden, dat de gemeente een van de eerste is die het wil kopen. In het artikel in de Helderse Courant worden Jan Hoekema en D66 nog even beschuldigd van het oponthoud: "Het is juist door het gedraai van D66 geweest waardoor we de knoop niet eerder hebben kunnen doorhakken." Wie zijn we? Gmelich Meijling en Van den Doel? Want wij, het MEOB en de rest van Oegstgeest, zijn nog steeds niet overtuigd. Middel van de PvdA geeft de strijd blijkbaar ook op omdat hij met zijn wel heel rare motie de staatssecretaris geen strobreed in de weg legt. Hij zegt daarover in een brief aan de Dienstcommissie (soort Ondernemingsraad) van de Marine Magazijnsdienst in Den Helder: "we vragen om een echt onderzoek naar de mogelijkheden voor een paars bedrijf, dat biedt het meeste soelaas, mocht dat niet het geval zijn dan werpen wij geen blokkades op." De staatssecretaris had blijkbaar meteen door dat dit een motie van niks was en de PvdA, maar ook de Kamer, dus makkelijk was te bedienen. Hij zei: "Oh ik constateer dat het MEOB hoe dan ook naar Den Helder gaat", en dacht waarschijnlijk: "nog even een briefje en dan is dat ook van de baan." En ja hoor, het lijkt hem nog te lukken ook! Want van een echt onderzoek is hoe dan ook geen sprake. En Middel, en met hem de Tweede Kamer, lijkt het zondermeer te slikken. Waar koop je zo'n streepjes pak?

Wil van Elk

Oegstgeestigheid

21 augustus 1996

Sterk De vakanties zijn bijna weer voorbij. De eerste vakantieverhalen doen alweer de ronde: "Zo'n gewei had hij, hij dook vlak voor ons op", en met haar armen gaf de vrouw aan hoe groot het gewei wel was. De dame die het verhaal aanhoorde was zichtbaar onder de indruk. Zo waren er wel meer gesprekken te horen op het winkelcentrum de Lange Voort, afgelopen zaterdag. Ik was al lang blij dat ik thuis was en na vier weken niet meer in die r.. tent hoefde te slapen. O, ik heb best genoten tijdens de vakantie. Fietsen, wandelen en onderweg hele grote wilde zwijnen gezien, ga eens opzij, zulke grote! Ook grote doses eekhoorns en vossen. Maar vooral de rust, daar heb ik echt van genoten. Even niet aan je werk denken, blik op oneindig en pappen en nat houden. Maandag dus weer moeizaam naar het werk. Het eerste wat ik zag onderweg, was een koppel ganzen. Niet de vaste bewoners van Haaswijk, nee vreemde ganzen. Ze waren kleiner en hadden donkere koppen. Ze waren zeker op doorreis en maakten daar toevallig een tussenstop. Maar ook vlak voor de deur heeft de natuur niet stil gezeten. De inmiddels talrijke Kaapse eenden hebben gezinsuitbreiding gehad. Er was een gezin met dertien jongen, een met twaalf en een achterblijvertje met maar vier jongen. Als die allemaal opgroeien dan wordt het wel erg druk in Haaswijk. Dat is nu al te merken aan wat de eenden achterlaten op de stoep. Je hoeft echt niet ver van huis om van de natuur te genieten. Sommigen hielden daar vorige week nog een flink nat uur aan over. Ze konden zelfs wildwatervaren in de straat! Oefenen voor een kanotocht in de Ardennen. Misschien wat voor de vakantie van volgend jaar?

Wil van Elk

Oegstgeestigheid

6 oktober 1996

Waar ik mij aan erger? Aan verkeerslichten die verkeerd lichten. Als je met de auto via de Oegstgeesterweg richting Leiden rijdt, vind je net voor het spoorviaduct stoplichten op je weg. Nou viel het mij op dat je daar erg lang moet wachten, vaak zonder dat er iets gebeurt. Dit zijn van die stoplichten die een verplicht nummertje aflopen, ook al komt er niets aan. Maar zo zijn er meer. Bij de Postbrug is de regeling ook niet te verklaren. Als je de A44 onderdoor wilt, moet je altijd inhouden of stoppen. Als het licht voor het viaduct op groen gaat, staat het licht aan de andere kant nog op rood, ook die voor linksaf. Als er meerdere auto's linksaf moeten, dan staat de rest voor rechtdoor vaak stil, overbodig stil in mijn ogen. Een beetje groene golf kan daar geen kwaad en zou zelfs voor een beter doorstroming kunnen zorgen! De volgorde van op groen gaan veranderen zou al een oplossing zijn. Sport 7 Sport 7 is ook net een stoplicht. Je gaat er voor zitten en dan begint de reclame. Nou zijn die commerciële zenders al een ramp met de reclame er tussendoor, gaat de sport ook nog eens beginnen. Het ontbreekt er nog maar aan dat de wedstrijden worden onderbroken voor reclame en dat je daardoor belangrijke spelmomenten moet missen voor een of ander maandverbandje. Moeten we daar ook nog eens voor gaan betalen? Nou mooi niet! Ik kijk gewoon niet meer. Films kun je het beste nog bekijken door ze op te nemen en snel door te spoelen bij onderbrekingen met reclame. De VPRO schreef ooit eens artikel met als kop: "Reclame kan worden onderbroken door een film." Hoe treffend. Jarenlang keken we met een scheef oog naar de Amerikaanse televisie met hun storende reclames dwars door de uitzendingen heen. Hoe vaak zeiden we niet: "Gelukkig hebben wij dat niet", maar helaas, nu hebben wij dat ook!

Wil van Elk

Oegstgeestigheid

9 oktober 1996

Hij had een hoedje op en hij keek guitig over een mal zonnebrilletje heen, naar zijn kinderen die in één of ander hotsebots machine zaten. Labruyère heet hij, en met zijn twee vlechtjes in zijn baard viel hij direct op. Voor de rest deed hij hetzelfde als ik: kijken hoe de kinderen genoten. En toen ze opgewonden uit de hotsebotser kwamen - of hoe dat ding ook mag heten - liep hij mij glimlachend voorbij, een gewillig oor biedend voor zijn enthousiaste kinderen en we wisselden een knipoog. Kermis 3 Oktober dus. Leiden in de ban van het feest. Overdag bescheen de zon het feestgedruis en 's avonds was het een feestverlichting die knipperend en dansend boven de mensenmassa hing. Dat was tenminste nog eens een kermis. De attracties leken elkaar af te willen troeven in geweld. Geweld dat uit de luidsprekers kwam met een luchtverplaatsing die de borstkas af en toe venijnig in elkaar drukte. Maar ook met geweld dat het publiek - vrijwillig notabene - door elkaar schudde, op zijn kop zette, heen en weer slingerde, ronddraaide en: ze vonden het nog leuk ook! Kikken Touwtjetrek en ringgooi tenten stonden er maar een beetje mistroostig bij. Dat leek het publiek niet meer te boeien: het moet steeds groter, sneller en zonder kik is er niets aan. De kermis in Oegstgeest biedt jaarlijks met Koninginnedag best veel plezier, maar haalt het niet bij de Leidse 3 oktober kermis. Alleen dat schuifelen en noodgedwongen in de massa meegezogen worden, dat moet je er maar bijnemen. Misschien volgend jaar een hoedje opzetten en een klein zonnebrilletje, zodat in ieder geval de andere gezinsleden je makkelijk terug kunnen vinden.

Wil van Elk

Oegstgeestigheid

30 oktober 1996

Voor alle leeftijden Zaterdagavond 26 oktober was het filmavond in Het Groot Proffijt. De Buurtgroep Haaswijk had voor deze gelegenheid de film Goldeneye met James Bond gepland. Er wordt een 007 in gespeeld waar niet iedere liefhebber van Bondfilms even enthousiast van was. Wel bleek de minimum leeftijd voor een dergelijke film behoorlijk gedaald. Het predicaat voor alle leeftijden was hier duidelijk van toepassing! Waarschijnlijk is zo'n filmavond voor de ouders een prima gelegenheid om de kinderen even bezig te houden door ze naar het Multi Functioneel Centrum te sturen. De hele kleintjes waren nauwelijks stil te krijgen en reageerden vooral op de kus-scènes met kreten als: "Bah en Bweh." Donker en licht In de Schilderswijk is een actie gaande voor meer licht op straat. Vooral de donkere passages in brandgangen en tussen flats aan de Frans Halslaan krijgen extra aandacht. De Gemeente stelde zelfs een lamp beschikbaar voor de eerste brandgang die wordt verlicht. Een mooi gebaar. Aan de Eduard van Beinumlaan in Haaswijk werd het op straat ook te donker. Meer licht krijgen kon blijkbaar maar op één manier, namelijk door de lantaarnpaal aan te rijden met een auto. Daardoor is de paal geknakt en kwam de lamp dichterbij de grond: meer licht op straat dus! Toch is dat niet de bedoeling geweest van degene die de paal aanreed. Dat was namelijk een ongelukje. Het is inmiddels al weer een tijdje geleden gebeurd. De afschermplaat is eraf en de stroomdraden liggen voor alles en iedereen open en bloot voor het grijpen. De regen kan er zo inlopen. Ik hoef hier niet te prediken dat water en elektriciteit prima samen gaan: de een zegt tegen de ander; "hou jij hem vast, dan geef ik hem een oplazer!" Het zal niet lang meer duren of de paal ligt op straat en is het hordelopen voor alle leeftijden.

Wil van Elk

Oegstgeestigheid

13 november 1996

De allerbeste promotiestunt van de afgelopen tijd, was toch wel de presentatie van het Gordonmasker. Je moet er maar opkomen. In één klap zowel Gordon als het museumgebeuren onder de aandacht van het grote publiek, petje af! TV-west Sinds 1 november is TV-west toegevoegd aan het kabelnet. De televisiezender is van Radio-west die het afgelopen jaar regelmatig aandacht besteedde aan de MEOB affaire. Jammer dat ze niet eerder met de televisiecamera op pad gingen. Dat had het MEOB misschien niet in Oegstgeest gehouden, maar het had wel heel wat leuke beelden op kunnen leveren. Voor de regio was het toch een historische strijd, de strijd om het behoud van het bedrijf. Een gedeelte van het bedrijf kent een historie van meer dan honderd jaar terug, daar wordt achteloos aan voorbijgegaan. Het bedrijf zelf staat ook al meer dan vijftig jaar op die lokatie aan het noorden van Oegstgeest. Plezier Een gebeuren waar ik in het weekend plezier aan beleefde, was de verkoop van boeken en CD's door de Openbare Bibliotheek aan de Homeruslaan. De boeken gingen voor een gulden over de toonbank en de CD's moesten drie knaken kosten, twee voor een tientje. Voor een paar tientjes heb ik mijn bescheiden collectie uitgebreid met een stelletje heel aardige CD's. "Ze werden de laatste tijd nauwelijks uitgeleend, vandaar dat we ze uit de collectie halen. Ze mankeren verder niets. De boeken hebben we ook al heel lang en worden nog amper gelezen. Door de verkoop krijgen we weer de nodige ruimte voor een nieuwe collectie", aldus een van de medewerksters van de bibliotheek. Het leukste van alles is dat de CD's niet meer terug hoeven naar de bibliotheek. Ze zijn afgeschreven, alhoewel, de stickers heb ik eraf gehaald en ze zijn weer als nieuw.

Wil van Elk