23 december
Laatste column
Nee, niets ernstigs. Gewoon pensioen. In 1985 ontstond Oegstgeestigheid als vervolg op ingezonden stukjes en column Buitenlustigheden. Het begon met af en toe wat insturen en toen lezers begonnen te zeuren, waar het bleef, steeds vaker. Eind jaren negentig kwam Oegstgeestigheid steevast wekelijks in de Oegstgeester Courant. Later maakte ik ook foto’s en interviews. Toen de column op de voorpagina verscheen, veranderde de naam in Oegstgeestig. Dat moest wel even worden uitgelegd aan vele vaste lezers die de column ineens miste op de tweede pagina. In het begin dachten velen door de voornaam Wil dat het een vrouw was die het schreef. Toen kwam er dus ook een foto boven te staan. Gelukkig is dat niet meer nodig. Wekelijks kwamen er gemiddeld 920 tekens op papier. In 2020 bemerkte ik dat door niet meer in het dorp actief te zijn de inspiratie weg was. Vandaar mijn besluit om abrupt te stoppen. Dag!
Wil van Elk
Zo eindige ik vorig jaar de jaargang 2020. Oegstgeestig is niet meer, lang leve Oegstgeestigheid!
22 april
Seni-oren
Ben je doof? Dat hoor ik de laatste tijd steeds vaker. Minder horen, of minder luisteren, dat hoort waarschijnlijk bij het ouder worden. Overigens vind ik zelf dat ik nog prima hoor en dagelijks zucht ik onder het lawaai van overvliegende vliegtuigen. Mijn oren zijn nog steeds hetzelfde, ook al zijn ze net als ik ouder geworden. Het zijn inmiddels wel seni-oren.
Wil van Elk
29 april
Toekomst
De jeugd heeft de toekomst. Maar de jeugd heeft ook een verleden. Er zitten twee oude mannetjes op een bank. Een groep uitgelaten jongelingen fietst voorbij met harde muziek uit meerdere installaties die op de schouders rusten van enkele van die gasten. Vrijwel iedere knul heeft een krat Heineken in zijn hand. Luid pratend fietsen zij voorbij. Even later fietsen andere jongeren voorbij. Een leeg blikje van energiedrank verdween in de berm. Een ander pakt een nieuwe filtersigaret uit een pakje nadat hij een peuk had weggeschoten tussen duim en wijsvinger. Het pakje was daarna ook leeg en verdween eveneens in de berm. De voorste fietser zat te appen op zijn mobiel en slingerde vervaarlijk. Zijn medepassagier merkte het amper, die zat ook te appen. Zucht, deden wij dat ook vroeger? Nee, maar wel andere dingen. Ja, dat dan weer wel. Dit is heel anders hoor! Ik zou wel eens willen weten wat er in die koppies omgaat! Nee joh, je zou je niet thuis voelen in die lege ruimte!
Wil van Elk
13 mei
Alarm
Verontrustende berichten hoeven niet alarmerend te zijn. Neem nu het bericht dat er op Schilphol een vliegtuig de lucht in is gevlogen. Niemand kijkt daar van op. Behalve spotters dan. Daar wil ik niet mee spotten. Het vliegtuig vloog over de Noordzee naar het enge land, kwam aan in Londen en geland. Zo waren de enge landvaarders gevlogen.
Wil van Elk
17 mei
Een auto
Het was een behoorlijk groot vel papier, de voorpagina van De Telegraaf op vrijdag 27 september 1901. Er stond onder de naam: Het meest verspreide groote dagblad. Bij het openslaan van de krant was de hele tafel bedekt! In een auto-nummer van 1930 stond een bericht met als kop: Waarom is Nederland achter? J. Leonard Lang, president van de R.A.I., gaf aan dat een statistiek meldde dat er in Nederland maar liefst 52.000 toerautomobielen loopen. Van de in totaal 84.000 motorrijtuigen waren er ook nog 3200 autobussen en 29.000 bedsrijfsautomobielen. En dat met 7.600.000 inwoners. De economie was toen zeker niet slechter dan elders in de wereld. Nou, dat is nu wel even anders! Vanmorgen vroeg fietste ik in de regen langs de Rhijngeesterstraatweg en keek verbaasd naar de rij auto's, aaneengesloten stapvoets rijdend vanaf de Dorpsstraat tot aan de Willibrordrotonde. Op mijn terugweg een half uur later was aan dit beeld niets veranderd. Heel wat anders dan toen de oude Kranenburg aan de Dorpsstraat de aller eerste auto had!, één auto, nauwelijks nog voor te stellen hoe dat was!
Wil van Elk
1 juni
Wegwerp
In een advertentie online worden honderd wegwerp gezichtsmaskers aangeboden. De naam alleen al spreekt tot de verbeelding. Je loopt ermee op straat als een Thierry la Fronde, ofwel de Slingeraar. Als je het gezichtsmasker zat bent, dan slinger je die weg. Het is nou eenmaal een wegwerp artikel. En er zijn heel veel Fronde's. Dat is goed te zien aan al die maskers op straat. Vaak in combinatie met snoep- en snackverpakkingen en lege blikjes. Je kunt nou eenmaal niet eten en drinken met een masker op. Waarom het niet netjes in een bak wordt gegooid? Ja, hè hè, wegwerp toch?!
Wil van Elk
17 juni
Sok
De afgelopen week maar liefst honderd gezichtsmaskers op straat zien liggen. Er ligt overigens nog veel meer rotzooi op straat en in parken. Na heerlijk toeven bij de Klinkenbergerplas is het blijkbaar de gewoonte om op te stappen en de rotzooi te laten liggen. O wat doet u dat goed, wordt er dan geroepen als ik het verzamel en in de afvalbak gooi. Maar soms ben ik het gewoon zat en loop hoofdschuddend door. Zaterdag ga ik die honderd maskers ritueel verbranden, en één sok (lag ook ergens op straat). O, waarom één sok? Zie je wel, niemand die zich druk maakt over die maskers!
Wil van Elk
27 juli
Ommetje
De laatste weken ben ik lekker aan het wandelen, ‘s morgensvroeg. Steevast met de App Ommetje van de Hersenstichting aan. Na afloop van iedere wandeling krijg je een weetje voorgeschoteld over het nut van die dagelijkse wandelingen. En eigenlijk weten we wel dat het goed is voor jouw lichaam, maar ze leggen haarfijn uit over het hoe en waarom. Soms neem ik het ‘gereedschap’ mee van Supporter van Schoon en ruim zo heel veel troep op. Maar het is wel een slijtage slag, vooral voor mijn schoenen. Dus hierbij een tip voor schoenenverkopers en schoenmakers, promoot met groot enthousiasme de Wandelapps. Vooral de app Ommetje dan, dat is goed voor de Hersenstichting en goed voor de mensen. Uiteraard ook goed voor de klandizie!
Wil van Elk
Oegstgeestigheid
20 september
Science Fiction
Science Fiction is vaak een bron voor ontwikkelingen van allerlei vernuftige attributen. Zo maak ik nu het verhaal over een slimme student die een verstelbare bril bedacht waarmee de sterkte van de glazen kan worden aangepast. Hij baseerde zijn ideeën op de instelmogelijkheden van de zoeker op zijn Canon camera waar met een piepklein instelwieltje de zoeker kan worden aangepast aan het oog. Zelfs met de digitale zoeker werkt dit zo. Ook verrekijkers hebben een instelmogelijkheid. Hij vroeg zich af of dit ook kan worden ingebouwd in een ‘gewoon’ brilmontuur. Het glas dat hij ontwikkelde noemt hij een doorzichtige chip, ziet er uit als gewoon brillenglas, die met een klein wieltje kan worden versteld waardoor het zicht wordt verscherp of verzwakt. Hij maakte dit voor zowel het linker als het rechter glas. En leuk detail, met een schakelaartje kan worden gewisseld tussen lees- en vertebril. Hij was begonnen met een flexibel glas dat met buiging in alle richtingen ook het beeld aanpaste. De bril werd daarmee nog een beetje te zwaar. Hij noemt het nieuwe ontwerp een gewone bril die werkt als een VR bril. Het werkt alleen nog niet met een zonnebril met meesleurende glazen. Het volgende project, kondigde hij enthousiast aan, wordt eenzelfde bril voor blinden en slechtzienden waarmee het beeld wordt vertaald in audio, zodat tijdig wordt gewaarschuwd voor obstakels. Hij wil ook een sensor in de blindenstok aanbrengen die met de bril communiceert. Langwerpige oplaadbare batterijen in de oren van het montuur zorgen voor de benodigde energie. Opgeborgen in het etui zorgt voor het opladen van de bril. Hij hoop dat Apple zijn idee adopteert en binnen een paar jaar de iGlasses, ofwel de iBril, op de markt kan zijn.
Wil van Elk
Oegstgeestigheid
1 oktober
Jubileum
Op 1 oktober 1971 begon ik mijn werkzame leven bij het Marine Elektronisch en Optisch Bedrijf (MEB) in Oegstgeest na de nodige keuringen die je in die tijd nog moest ondergaan. De vijftig jaar heb ik niet vol kunnen maken, wel meer dan vijfenveertig jaar gewerkt in allerlei functies. Als ik terugkijk daarop dan geniet ik weer. Nu geniet ik van mijn pensioen met veel wandelen, fietsen, en fotograferen, althans, tot 1 augustus. Toen scheurde ik in mijn rechterknie een meniscus en een stukje daarvan klapte om. Vandaag gaat de orthopeed daar met een kijkoperatie iets aan doen. Verder merkt niemand daar iets van. De Agenda Oegst.nl en die op terugnaaroegstgeest.nl blijf ik gewoon maken en houd ik nog het gevoel dat ik werkzaam ben. Mijn jubileumdag had ik mij echt wel anders voorgesteld. Toch maar liefst een halve eeuw geleden dat al het moois begon! En de rest, het zal wel loslopen.
Wil van Elk
Oegstgeestigheid
24 oktober
Vooruitlopen
Als er in oktober al pepernoten in de schappen van de supermarkten liggen, raken mensen al nerveus. Als er dan ook nog kerstspullen te koop worden aangeboden, is het feest compleet. Waar maak je je druk om. Pepernoten worden door heel veel mensen lekker gevonden en sommigen zouden die wel het hele jaar door willen eten. Er zijn er ook die al maanden vooraf aan Kerst beginnen met voorbereiden. Maar het kan nog erger. De spullen voor de jaarwisseling zijn er ook al, zo te horen aan de knallen in Oegstgeest-Noord. Liefhebbers van winterbier lopen warm voor een Sylvester biertje, dus dat kan niet vroeg genoeg te koop zijn. Niet allemaal meteen opdrinken, je kunt er heel goed een paar bewaren om in de lente op te drinken, samen met een herfst bockbiertje. Maar om nu al vuurwerk af te steken! Sjonge!
Wil van Elk
3 november
Katwijkers
Volgens Katwijkers kwamen de wijzen uit het oosten. Verder dan de Noordzee konden ze niet en de meesten zijn in Katwijk gebleven. In de begin jaren veertig in de vorige eeuw was er een ander soort intrek van mensen uit het oosten en moesten vele Katwijkers het dorp uit. Zij moesten maar ergens anders gaan wonen. En zo kon het gebeuren dat er in Oegstgeest aardig wat Katwijkse namen terecht kwamen. De dichtbij Katwijk gelegen wijk Buitenlust kwam het eerst in aanmerking. Hoogst waarschijnlijk ook elders in Oegstgeest. Ongetwijfeld zijn vele families hier gebleven en ‘echte’ Oegstgeestenaren geworden.
Wil van Elk
Terug naar begin van deze pagina.
Terug naar hoofdpagina.
10 november
Invasie
Als je vertelt dat je morgen een varken aan het spit draait boven een bbq, komen er bezwaren en gaat het niet door. Als je vertelt dat je rivierkreeften gaat vangen voor consumptie, dan komen er bezwaren. In het Afrikaanse Victoriameer zijn nijlbaarzen uitgezet en die hebben zich volop tegoed gedaan aan de cichliden die daar leefden. Vissers kregen niet meer de kleine visje in hun netten maar zeer grote nijlbaarzen waardoor hun netten scheurden en ze geen inkomsten meer hadden. De Bilharzia worm wordt niet meer opgegeten door de cichliden waardoor de mensen worden besmet. Zo zijn er meer voorbeelden. Van de week vloog er een zwerm parkieten over de Morsebel. Nog even en dan zijn er bijna geen inheemse vogeltjes meer. Het zou natuurlijk kunnen dat een restaurant die kreeften heeft gedumpt met het idee om niet zelf te gaan kweken of inkopen te doen, maar om gewoon 's nachts te gaan stropen in eigen water in de buurt. Ik ben zeer benieuwd wat de toekomst brengt!
Wil van Elk