Oegstgeestigheid

Oegstgeestig

7 januari 2015

Het nieuwe jaar begon als gewoonlijk met een hoop vuurwerk. Luid knallend spatten de vuurpijlen in een kleurrijk gordijn uiteen. In tegenstelling tot vorige jaarovergangen waren de straten bij ons in de buurt opvallend schoon op 1 januari. Dat heeft wellicht te maken met een stukje vergrijzing. Het kan ook zijn dat de ‘kinderen’ elders een feestje hadden en daar hun vuurwerk afstaken. Een buurman uit onze straat had ook de jaarwisseling elders gevierd. Hij vroeg hoe het hier was verlopen. Was erg rustig en een mooi schone straat vertelde ik hem. Het kleine beetje dat was afgestoken was keurig opgeruimd. Ja, dat heb ik gedaan, vertelde hij, ook wel wetende dat kinderen daar zelf niet aan denken op de dag na de nachtelijke kwade geestverdrijving. Bij deze een bedankje voor hem en alle andere aardige buren die hun straatje schoon veegden op Nieuwjaarsdag, ook als ze zelf niet hebben bijgedragen aan de vervuiling.

Wil van Elk

Oegstgeestig

14 januari 2015

Al fietsend of wandelend door Oegstgeest zie je van alles en al doende krijg ik regelmatig inspiratie voor deze column. Ze zijn niet altijd even smakelijk, zoals over poep van allerlei dieren. Een limerick over paardenpoep ontstond ooit in een paar seconden en menige hondendrol werd genoemd. Afgelopen maandag viel het mij weer op dat fietsers niet worden opgemerkt door de verkeerlichten op de kruising van de Kennedylaan. Vanuit Haaswijk ging mijn licht dus niet op groen. Ook twee fietsers die aan kant van de Irislaan stonden moesten wachten totdat er een auto aan hun kant over de detectielus reed. Later zag ik de ultieme evolutie bij een meerkoet. Ze kunnen vliegen en zwemmen als de beste. Als ze vechtend achter elkaar aan zitten, lijken ze over het water te kunnen rennen. De meerkoet die ik zag, zat op een keurig afgemeerde surfboard zijn of haar veren te poetsen. Ongelooflijk, een meerkoet op een surfplank!

Wil van Elk

Oegstgeestig

21 januari 2015

Op een dun laagje ijs na, dat bij ons in de brandgang korte tijd een plas water bedekte, heb ik nog nauwelijks ijs gezien deze winter. Schaatsliefhebbers zitten zich ongetwijfeld te verbijten en hopen er misschien nog op dat de ijsbaan deze winter nog open gaat. Eenden en zwanen, ooievaars zijn ook al gesignaleerd, lijken zich echter al voor te bereiden op de komende lente en kievitseieren zijn nu al volop in het nieuws. Supermarkten hebben overigens al paaseitjes in de schappen liggen. In Oegstgeest zijn enkele grootgrutters driftig aan het verbouwen en gaan een paar dagen dicht waardoor het op koopzondag extra druk was. In Haaswijk is stilletjes de tandartspraktijk ook weggewerkt van het Boerhaaveplein en elders in Oegstgeest begonnen. Een strijd om ruimte die kleintjes steevast verliezen. Je hoeft niet op het ijs te staan om onderuit te gaan; je bent weg voor je het weet. Zal het ooit anders gaan?

Wil van Elk

Oegstgeestig

28 januari 2015

Om in een goede stemming te komen moet je kunnen kiezen. Daarmee kun je zelf bepalen wie voor jou aan de slag gaat en jou een goed gevoel geeft. Je moet er nou eenmaal vier jaar lang mee doen. De eerstvolgende verkiezingen waarbij je jouw democratisch recht mag gebruiken is bij de Provinciale statenverkiezingen. In de gemeente Oegstgeest verwacht men daar heel veel van en zijn de borden al geplaatst om ruimte te bieden voor de vele verkiezingsposters. Ik hoop altijd maar dat er tussen al die kandidaten er een koppie bij staat die bij mij herkenning oproept. Meestal verrassen ze mij met namen waarvan ik nog nooit heb gehoord. Daarna is het maar al te vaak weer heel lang stil en hoor je niets meer over ze. Wij mogen in ieder geval meestemmen om te bepalen wie wij in die vier jaar al dan niet in stilte aan het werk willen zetten. Kom maar op met al die kleurrijke posters, ik ben zeer benieuwd wie er op staan.

Wil van Elk

Oegstgeestig

4 februari 2015

Iedere oever van de Klinkenbergerplas krijgt wel een functie. Een wandel- of fietspad, familiewandelpad, een natuurvriendelijke oever of zintuigenpad. Alles om het de bezoeker naar de zin te maken. De gemeente Oegstgeest heeft bijna het hele gebied overgekregen van de Provincie Zuid-Holland. Er komt ook een stukje horeca wat in andere handen is. Al heel lang staan er ondernemers te trappelen om er een bedrijf te beginnen. De omwonenden zien er het liefst kleinschalige horeca verschijnen om zo weinig mogelijk overlast te ervaren. Het schijnt dat de oorspronkelijke gegadigden hebben afgehaakt en dat er nu een enthousiaste plannenmaker is opgestaan. Hij heeft de piketpaaltjes al uitgezet en heeft zo te zien grote plannen. Over twee maanden gaat hij al aan de slag of presenteert zijn plannen. Komt er een of andere bruisende uitgaansgelegenheid? Er is nog niets bekend en alles is in een waas van geheimzinnigheid.

Wil van Elk

Oegstgeestig

11 februari 2015

Een bekende tegelwijsheid is ‘Van het concert des levens krijgt niemand een program.’ Maar als je dat vertaalt naar muziek maken, en leven met, zijn er heel veel programs gemaakt. Nou ben ik toevallig, of juist niet toevallig, niet voorzien van een vermogen om een instrument te bespelen. Ik kan gelukkig wel genieten van muziek, vooral live muziek dat wij gelukkig volop in Oegstgeest. Ik ben wel eens jaloers op mijn klasgenoot, van de lagere school, Hans Stoop die heel goed is op de gitaar. Of Eric van der Reijden die meerdere instrumenten bespeelt en ook nog eens zingt. Of Rob Boxhoorn die jazz zo mooi promoot in Oegstgeest. Onlangs was ik in het Dorpscentrum waar een open dag was van een muziekschool. Je kunt er van alles leren op muziekgebied. Stel je nou eens voor dat je na je dood in een hemel met muziek terechtkomt en dat je alleen toegang hebt als je een instrument kunt bespelen. Dan kom ik er niet in!

Wil van Elk

Oegstgeestig

18 februari 2015

Vorige week woensdag was ik uitgenodigd om bij de jaarvergadering van de Oranjevereniging als gastspreker een presentatie te geven. Dat het daarom drukker was dan voorheen durf ik niet te beweren, maar het was best verhelderend om na te denken over waarom ik fotograaf ben geworden. Veel mensen in Oegstgeest hebben wel door dat er op Facebook heel veel foto’s staan met mijn naam erop. Kijk maar eens op de pagina van Ik Hou Van Oegstgeest, Oegstgeest in Beeld, De Poldercross, Café De Gouwe en Oranje Vereniging met foto’s van de Oranjefeesten, de Jaarmarkt, de vrijmarkt en het Springkussenfestival. De laatste is tijdens de vergadering geschiedenis geworden, want er komt geen vervolg meer. Niet genoeg vrijwilligers en sponsoren. Ook viel het mij op dat er slechts iets meer dan duizend gezinnen lid zijn van de Oranje Vereniging. Een trieste score als je bedenkt hoeveel mensen er straks weer genieten op Koningsdag!

Wil van Elk

Oegstgeestig

25 februari 2015

Heel de Bollenstreek doet mee aan de opening van het (Toeristisch-) Bollenstreekseizoen 2015. De stad Leiden trekt ook toeristen, dus die doet ook mee. Daartussen ligt Oegstgeest waar blijkbaar geen toeristen komen. In de afgelopen zestig jaar hebben we de productie van bollen en bloemen omgezet in een behoorlijk volgebouwd woongebied. Heel toepasselijk begonnen we met de Bloemenbuurt. We waren al het einde van de geestgronden; vandaar de naam Endegeest. Vroeger moest je van Leiden naar de Bollenstreek met de trekschuit. Dan voer je door Oegstgeest via de Haarlemmertrekvaart, een kanaal dat in nog geen acht maanden tijd werd gegraven. En weer werken ze er hard aan om de verbinding tussen de ‘zes plus een’ gemeenten en ondernemers te versterken en uit te breiden. Dat is slim, maar in Oegstgeest hebben we ook ondernemers. Hoe komt het toch dat die steeds de trekschuit missen? Is ‘zes plus twee’ dan geen optie?

Wil van Elk

Oegstgeestig

4 maart 2015

Vrijwel mijn hele jeugd heb ik horen heien in de buurt. De opbouw van de Bloemenbuurt was het begin van de bouwactiviteiten in mijn woonomgeving. Heel stiekem werd er echter ook gesloopt en verdwenen er huizen waar ik in mijn jeugdige leven langs fietste. Ik denk dan aan het huisje van de horlogemaker aan de Terweeweg, het huis van smederij Nouwens aan de Rhijngeesterstraatweg, de Floraschool, de Mariaschool en andere gebouwtjes achter La France, de rioolzuivering en het clubhuis van de boogschutters, De Roode Leeuw waar ik heel wat biljartspelletjes heb gedaan en het grote pand dat daarnaast stond waar Homan en Van der Luyt huisden. In de Indische Buurt kan ik mij alleen de Kratong herinneren als nieuwbouw. Sloop kan ik niet voor mij halen. Maar dat gaat veranderen, want binnenkort wordt gestart met de sloop van hele rijen huizen. Zoals in de Balistraat waar mijn grootouders woonden en mijn vader opgroeide.

Wil van Elk

Oegstgeestig

11 maart 2015

Ik gaf met plezier gehoor aan het verzoek om zondagochtend 8 maart van tien tot twaalf uur in de uitzending van Geerco Lentz als gast aanwezig te zijn in de studio van lokale omroep Unity. Voor even leek het op een verblijf in Het Glazen Huis. Er stonden helaas geen toeschouwen door de ruiten naar binnen te kijken. Ik hoop voor Geerco dat er wel veel luisteraars waren. Geerco interviewt al heel lang gasten voor zijn programma Unity’s Regiorotonde. Het is gedurende de twee uur durende uitzending een waar genoegen om steeds de juiste afslag van de rotonde te nemen. Leuk om terug te kijken op mijn eigen leven en de dingen die ik heb gedaan en nog steeds doe. Dat ik daarbij de gelegenheid had om Oegstgeest te promoten, moge duidelijk zijn. Ik moet er niet aan denken dat het in een onbezonnen politieke actie Leiden wordt. Hoe moet dan mijn column worden genoemd, Leidsigheid? Juh, da’s toch zeker niet mogelijk dán!

Wil van Elk

Oegstgeestig

18 maart 2015

In rap tempo zijn bijna alle bomen weg uit de wijk Buitenlust en dat is schrikken. Begin 2016 komen er bomen voor terug. Ondertussen staan er in Haaswijk te veel te dicht op elkaar waardoor er nog nauwelijks iets groeit in de sloot. Riet zie je nauwelijks. De waterstand is heel erg laag door een dikke plak bagger op de bodem die in dertig jaar tijd is aangedikt omdat er nauwelijks is gebaggerd. Maandag voer een vreemd vaartuig in de sloot bij het Meijerspad, op afstand bediend door iemand van het bedrijf GeoCenter uit Apeldoorn. Het modelbootje leek op een fishfinder, zo’n bootje met een sonar waarmee je vissen kunt opsporen. Deze was echter speciaal om de waterstand in kaart te brengen met satellietcoördinatie waarmee nauwkeurig kan worden bepaald hoeveel bagger er moet worden verwijderd. Een bijzonder staaltje landmeting, maar dan onder water. De landmeter was duidelijk: te veel bagger en te weinig water.

Wil van Elk

Oegstgeestig

25 maart 2015

Het lentegevoel begint te komen als de terrassen weer open gaan. Bij Café de Gouwe, De Jonker, Cheng Foodmaster Bread & Butter, binnenkort bij Tijsterman aan de Lange Voort, Het Beleg van Oegstgeest, Brasserie Streeder, Wine & Dine, IJssalon Tutti Frutti, Snackbar Peter van den Berg en ’t Haasje op het Boerhaaveplein. Bij de laatste is het altijd goed toeven, vooral als de Buurtvereniging Haaswijk en de Morsebel een leuke activiteit houdt op het plein. Kom zaterdag 28 maart maar eens kijken op de Paasmarkt, dan zie je het zelf. Een prachtig staaltje van enthousiaste samenwerking waar wij als bewoners veel plezier aan beleven. De komende markt laat zien dat er nog veel meer enthousiaste dorpsgenoten zijn die iets te bieden hebben. Ik verklap alvast dat mijn buurman en zijn vrouw ook komen, wellicht zijn dochters ook, om ons te laten proeven van heerlijke hapjes die op de barbecue van Leo’s BBQ zijn bereid!

Wil van Elk

Oegstgeestig

1 april 2015

In het voorjaar hoop je dat de temperatuur snel omhoog gaat en de dikke jassen en handschoenen samen met de shawls voor een half jaartje de kast in kunnen. Rond de Pasen wordt er van alles georganiseerd om het lentegevoel te versterken. Afgelopen zaterdag was niet anders. Alleen het weer zat een beetje tegen. Koude wind en regen maakte je niet vrolijk. Rillend zaten boekverkopers achter hun kramen op het winkelcentrum Lange Voort. Alleen de Oegstgeester kaartenmaakster voor het KWF zat breed glimlachend onder de luifel en had geen last van de regen. Ook op het Boerhaaveplein was het een rillerig gebeuren. Alleen de vrijwilligers van SOEK en het Repaircafé hadden geen last van buien. Of het moet hun goeie bui zijn die zij gewoonlijk hebben tijdens hun evenement. Volgend weekend is het Pasen. E-itjestoernooi bij de hockey, eieren zoeken in het FB Hotzpark en de PaasHaaswijkloop. Kom maar op met het mooie weer!

Wil van Elk

Oegstgeestig

8 april 2015

Sommige ondernemers in Oegstgeest willen kleiner met wellicht een lagere huur voor ogen. Anderen gaan juist groter, zoals onlangs de Lidl en Tijsterman. Het is leuk als het vanaf de vernieuwde opening super druk is en ze hopen dat dit zo blijft. Het was dan ook op veel plaatsen erg druk op de weg en op de parkeerplaatsen. Op zaterdag was het erg druk in de De Kempenaerstraat. Even dacht ik dat het kwam door de jonge Paashaasjes die vrolijk rondliepen in de winkelstraat en overal paaseitjes uitdeelden. Al het verkeer stond vast en snel ging ik richting het begin van de file in de veronderstelling dat wellicht het voormalige pand van Swaak werd geopend door de nieuwe winkelier. Dat was ook niet het geval. Aan het begin van de lange rij auto’s mopperden de bestuurders op de vrachtauto die stond te lossen bij het Kruidvat. Maar de chauffeur kon niet anders omdat de laad- en losplaatsen waren bezet door auto’s.

Wil van Elk

Oegstgeestig

15 april 2015

Maandag zag ik bij het Bos van Wijckerslooth een stuk van een van de gemetselde stenen zuilen afgevoerd worden. Jarenlang markeerden die metselwerken de ingang van het bos. Je ziet ze ook nog staan bij het begin van sommige straten in het Oranjepark. Een statige entree van de wijk dat ongeveer honderd jaar geleden blijkbaar gewoon was. Heel veel tuinen werden afgebakend door kleinere uitvoeringen daarvan. Sommige eigenaren met gevoel voor nostalgie laten de soms uiteenvallende metselwerken weer in originele staat brengen. Ook bij de vijver bij de Oranjelaan zie je dat terug. Alleen de waterstanden zijn niet meer zoals het vroeger was en in sommige sloten en vijvers staat nog enkele centimeters water boven de baggerige bodem. Vreemd genoeg stijgt het water op andere plaatsen zodat daar wateroverlast ontstaat. Wellicht dat er op die plekken ook een vijver moet komen, maar dan wel een met een flinke waterstand.

Wil van Elk

Oegstgeestig

22 april 2015

Een spoor van glasscherven markeerde de route door Oegstgeest die na afloop van een feestje moet zijn gemaakt. Als je in vroeger tijd na een feest weer naar huis ging kreeg je steevast wat lekkers mee voor onderweg. Blijkbaar is dat in het afgelopen weekend ook gebeurd, maar dan met bier en andere dranken. Het was nog een hele kunst om de groene en witte scherven te ontwijken en ik vrees voor een hele serie lekke banden. Ik hoop niet dat kleine kinderen in de scherven vallen! Maar het kan blijkbaar nog veel erger. Op Facebook meldde een jonge moeder de schrik van haar leven. Vlak naast de kinderwagen spatte een lege drankfles met een enorme klap uiteen op straat. Blijkbaar zonder er bij na te denken van het balkon naar beneden gegooid. Een klein stukje verder en de schrik was groter geweest met ernstige lichamelijke schade. Voor moeder en kind liep het nu goed af, maar de afschuw over het gebeuren is groot.

Wil van Elk

Oegstgeestig

29 april 2015

Er is voortdurend geruis in het dorp door gesprekken, roddels en praatjes. Daar is heel veel positiefs bij. Maar ook negatieve geluiden gonzen om ons heen. Soms veroorzaakt door jaloezie, afgunst of onbegrip. Iedereen wil het voor zijn eigen deur allemaal perfect in orde hebben. Ook onderweg hopen ze op zo weinig mogelijk obstakels. Maar ook als er aan wordt gewerkt om die weg te nemen gaan ze mopperen. Je kunt verstoringen altijd melden bij service@oegstgeest.nl, dan kan er wat aan worden gedaan. Zoals vanaf de brug bij het Groene Kerkje richting de Dorpsstraat. De brug is al heel lang klaar, maar de omgeving nog lang niet. De sporen in het wegdek doen denken aan de tramrails die er vroeger lagen. Ook op de Irislaan bij de Rozenlaan wordt de kuil steeds dieper. De klappen op jouw wielen bij de brug vanuit Haaswijk worden ook steeds feller door ongelijke overgangen. Ongelijk is een bult, dat is niet anders!

Wil van Elk

Oegstgeestig

6 mei 2015

Over twee weken dan kunnen de plantjes de volle grond in want dan zijn de IJsheiligen voorbij. Of zoals ze in Limburg zeggen: Iesheilige. U weet wel, 11, 12, 13 en 14 mei, de verjaardagen van de Sinten Mamertus, Pancratius, Servatius en Bonifatius. Deze ‘strenge heren’ wisten zelf niets van de huidige weersverwachtingen af. Ongeveer duizend jaar geleden moet er een ‘Oantmoarnius’ hebben bestaan die het wel leuk vond om ze te benoemen tot IJsheilige. Ja had toen nog geen Teleaccursussen om het vak te leren. Wel moest je goed op de hoogte zijn van de onhebbelijkheden van de weergoden. Daarbij kon je de hulp van een paar heiligen goed gebruiken. Misschien is het nu tijd om een paar jarigen van Facebook af te plukken en die te benoemen tot moderne IJsheiligen. Alleen zijn die nog niet heilig verklaard en moeten we dan een andere naam verzinnen. Wordt moeilijk, laten we het er maar op houden dat het warmer wordt!

Wil van Elk

Oegstgeestig

13 mei 2015

Hoe mooi kan het zijn in onze woonomgeving. In de vroege ochtend zwommen bij mij voor de deur twee zwanen voorbij met maar liefst zes jongen in hun kielzog. Prachtig om te zien dat ze weer een gezinnetje hebben gesticht. Ondertussen broeden de meerkoeten lekker door en wordt hun nest iedere dag groter. Alles kunnen ze gebruiken. Zelfs stukken plastic worden benut. Een vader liep met zijn dochtertje, die al steppend voor hem uitging, met een pak brood in zijn hand door de wijk, naarstig op zoek naar eenden om te kunnen voeren. Die zitten waarschijnlijk ergens te broeden, zei ik tegen hem. Hij liep schouderophalend door en zei dat hij het nog ergens anders wilde proberen. Zijn dochtertje was het allang zat en wilde liever naar huis. Weg zijn ze niet, sommige eenden kom je tegen op bijzondere plekken, zelfs op het winkelcentrum. Heel stoer liepen ze langs de barbecue van Van der Zalm, wellicht op zoek naar eten.

Wil van Elk

Oegstgeestig

20 mei 2015

Vroeger gingen wij voordat we op vakantie gingen nog even bij mijn ouders langs om gedag te zeggen. Als we op de plaats van bestemming waren, belden we even om te zeggen dat we goed waren overgekomen. Waar we ook waren gingen we op zoek naar een passende kaart om naar onze wederzijdse ouders te sturen. Dat hoorde er gewoon bij. Meestal waren wij alweer thuis als de kaart werd bezorgd. Op de kaart stond een vakantiegevoel afgebeeld van een omgeving waar de ontvanger geen idee van had. Maar ze vonden het toch wel leuk om te zien waar wij waren geweest. De rest moest je dan enthousiast vertellen, ook al had je het idee dat het niet helemaal overkwam wat je vertelde. Tegenwoordig is dat anders. Je krijgt al via Internet of via het mobiele datanetwerk een foto gestuurd als ze nog maar net onderweg zijn. Vrijwel iedere dag een ‘Whatsapp’ om aan te geven dat er weer wat is gestuurd. Zo blijf je keurig op de hoogte.

Wil van Elk

Oegstgeestig

27 mei 2015

Als er iets kan worden geregeld om geld op te brengen, is de regering er als de kippen bij om het in te voeren. Dat wordt vrijwel nooit meer teruggedraaid. Maar als iets veel geld kost, draaien ze het als de sodemieter terug. Meer dan veertig jaar geleden begon ik als zeventienjarig jochie aan een baan bij het toenmalige Marine Elektronisch Bedrijf in Oegstgeest, het latere MEOB, in de wetenschap dat ik als ik 57 zou worden, ik kon stoppen met werken. VUT noemden ze dat toen; in het leven geroepen om jongeren aan het werk te krijgen. Dat vervroegd uit treden is helaas afgeschaft. Sterker nog, we moeten langer doorwerken, zelfs nadat de leeftijd van 65 is bereikt. Waarschijnlijk is een uitkering voor werkloze jongeren lager dan een uitkering voor Vutters. Toch kan ik nog steeds genieten van iedere dag, het is immers een luxe om te kunnen werken. Sorry voor jullie werkloze jongeren, ik kan het ook niet helpen.

Wil van Elk

Oegstgeestig

3 juni 2015

Even leek het erop dat de wijk Buitenlust een spookwijk zou worden met stuivende puinhopen en onbegaanbare wegen. De sloper lijkt een wrang gevoel voor humor te hebben door zowel van de Balistraat als van de Soembastraat een half gestripte woning te laten staan. In de Bornestraat staat nog slechts de begane grond van een hoekhuis als stille getuige van een voormalig woonblok waar ooit groentehandelaar Hogewoning op de andere hoek zijn bedrijf had. De sloop was uitgesteld door broedende vogels, echt ik verzin dit niet! Ondertussen zijn al flinke stukken grond afgegraven en bouwrijp opgeleverd. De bouwer is al aan het boren voor de nieuwe fundatie. De oude woningen waren niet onderheid, dus is de grond makkelijk te doorboren. Vanuit een zolderraam van een naastgelegen woning had ik goed zicht op het bouwterrein. Nu nog kaal, maar de in de fabriek gemaakte nieuwe woningen gaan dit beeld in rap tempo veranderen.

Wil van Elk

Oegstgeestig

10 juni 2015

Ik heb maar een leuke herinnering aan mijn lagere schooltijd op de Willibrordschool en dat was dat ik na de vijfde klas naar een andere school ging. De school stond naast de kerk en het voordeel daarvan was dat als je na een fikse wandeling, met soms hard rennen, op de kerkklok kon zien of je op tijd was. Nog steeds is deze klok een ijkpunt. Richting Leiden kom je nog een paar klokken tegen, handig als je een trein moet halen. Op het hoekje van de Irislaan en de Lange Voort stond vroeger ook een klok. Tegenwoordig heeft vrijwel iedereen een mobiele telefoon en lijkt de noodzaak niet meer aanwezig. Ik draag daarom allang geen horloge meer. Aan de Terweeweg, net voor de De Kempenaerstraat, kun je nu ook zien hoe laat het is. Ook de temperatuur staat aangegeven. Makelaardij Proper houdt je voortaan keurig op de hoogte. De tijdsmelding is ‘vast goed’ als je op tijd van huis ging. De temperatuur mag best omhoog!

Wil van Elk

Oegstgeestig

17 juni 2015

Zorg altijd dat jouw tuin hoger ligt dan die van jouw buren, zei mijn vader ooit tegen mij. Inmiddels wonen wij nu dertig jaar in Haaswijk en onze achtertuin is toen aangelegd met een flinke laag zand onder de tegels. Bij de gevel van het huis is goed te zien hoe diep de tuin is gezakt in die drie decennia. Het is bij de achterdeur een afstapje geworden van meer dan tien centimeter! Er moet nogal wat gebeuren om de volgende dertig jaar weer mee te kunnen. In de wijk Buitenlust zijn de meeste tuinen al veel langer geleden aangelegd en nu er opnieuw wordt bestraat valt dat extra op. De tuinen moeten minstens vijf centimeter worden opgehoogd. Ook sluit het niet overal goed aan en moet er nogal wat werk worden verzet om weer keurig aan te sluiten. Je zal maar net jouw tuin hebben aangelegd, kun je weer opnieuw beginnen. Of komt de gemeente de bewoners tegemoet? Zou wel leuk zijn voor de verraste bewoners!

Wil van Elk

Oegstgeestig

24 juni 2015

Meer dan vijftig jaar geleden was het tegenover het Bos van Wijckerslooth nog een weiland waar de koeien van de boerderij van Heemskerk stonden te grazen. Op weg naar school liepen wij regelmatig door dat weiland te banjeren. Het gebeurde nog wel eens dat je dan in een koeienvlaai stapte en tot aan je enkels was besmeurd met stront. Daar kan geen hond tegenop! Veertig jaar geleden kwam ik na mijn diensttijd, na een zeven maanden durende zeereis, weer thuis. Toen ik weer voor het eerst op de Rhijngeesterstraatweg reed, zag ik tot mijn verbazing een groot gebouw staan! Heel toepasselijk wordt dat Van Wijckerslooth genoemd. Hoe het komt dat ik daar aan denk? Vorige week was ik daar voor de Rolstoelvierdaagse, en toen werd er over een jubileum gesproken. Inderdaad. Veertig jaar Van Wijckerslooth. Ik heb in zestig jaar tijd heel wat zien bouwen in Oegstgeest, maar dat gebouw nou net niet. Het stond er ineens!

Wil van Elk

Oegstgeestig

1 juli 2015

Een week lang feesten. Iets dat in omliggende gemeenten de gewoonste zaak van de wereld is. Kijk maar naar de Warmondse Kaagweek en de Leidse Lakenfeesten. Super leuk allemaal met feesttenten vol goede en gezellig muziek en Leiden Culinair. In Oegstgeest is dat niet te doen gebruikelijk. Een dag feest is voor velen al erg genoeg. Het liefst zouden sommigen die enkele feestdagen ook willen afschaffen. Je moet er toch niet aan denken dat we geen Poldercross meer zouden krijgen?! De organisatoren die er alles aan doen om het gezellig te maken, zoals de winkelgebieden, die worden vreselijk beknibbeld op actiedagen. Als ze leuke evenementen en acties organiseren, laat ze dan lekker. Gewoon gezellige vrijdagavonden met een hapje en een drankje met sfeervolle live muziek op gezellige terrassen. En de zaterdagen of zondagen gezellige bijeenkomsten met proeverijen. Tijd voor nieuwe regelingen! Tijd voor vernieuwing!

Wil van Elk

Oegstgeestig

8 juli 2015

We kregen een briefje in de bus dat op donderdag 2 juli het water voor even zou worden afgesloten. Dit duurde achteraf amper twintig minuten. Bleek te gaan om het vervangen van een brandkraan die al een jaar of dertig in de grond zat. Hij lekte en moest worden vervangen. Een grote tractor met een tank en afzuiger op een aanhanger reed achteruit de straat in. Eerst dacht ik aan de vuilniswagen, maar het gepiep bleef aan, vandaar dat ik ging kijken en meteen maar een paar foto’s gemaakt. Een van de omwonenden vroeg of de motor uit mocht. Hij was er wakker van geworden en zichtbaar niet gecharmeerd van het lawaai. Hij was die ochtend vroeg pas thuis gekomen en er was ook nog een trein uitgevallen, en hij had amper nog geslapen. We wonen al bijna dertig jaar vlak bij elkaar en hadden elkaar nog nooit gesproken. Achteraf best interessant gesprek gehad. Soms moet er iets gebeuren om met elkaar in gesprek te raken.

Wil van Elk

Oegstgeestig

15 juli 2015

Met een bakfiets, met daarop een soort afgedekte container, een grote bezem en een schop als opveegblik, trokken gemeentewerkers door het dorp. Langs de bermen stonden mannen met grote zeisen met lange halen te maaien. Iets uit de vorige eeuw toen kleinschaligheid nog troef was. Nu is dat niet meer te doen en moet alles groter en groter, met uitzondering van het personeelsbestand. Nu rijden er grote tractoren met kanjers van aanhangers, vergelijkbaar met die bakjes van toen, eenmalig langs de berm. Met een mechanische arm wordt in een keer de gehele berm gemaaid en het gras wordt direct opgezogen. Grote rollen gras blijven achter. Voor zulke machines zijn dorpen te klein en samenwerking tussen gemeenten is daarbij onontbeerlijk. Misschien dat daarom Teylingen, Lisse en Hillegom praten over samenvoeging?! Komt er dan toch een grote Bollengemeente? Was achteraf Warmond misschien liever naar Oegstgeest gegaan?

Wil van Elk

Oegstgeestig

22 juli 2015

Nu woon ik meer dan zestig jaar in Oegstgeest, en toch word ik weer verrast. “Ik denk, dus ik besta”, een uitspraak van de filosoof René Descartes (1596-1650) die woonde van 1641-1643 in Kasteel Endegeest, op het terrein waar Rivierduinen geestelijke gezondheidszorg biedt. Sinds het jaar 2000 staat zijn borstbeeld je gastvrij aan te staren als je het binnenplein betreedt voor het kasteel. Ik heb dit beeld al een paar keer aangekeken, en hij mij, maar nooit geweten wie dit was totdat ik het verhaal las over Dorpsmarketing Oegstgeest op www.dorpslab.nl. Lucien Geelhoed schreef dit interessante document in opdracht van de gemeente en neemt je al lezende mee terug naar Oegstgeest, ook al ben je er nooit geweest, zoals hij dat zelf noemt. Op de plattegrond van Endegeest wijst hij op het beeld, dat beeldend kunstenaar Erszébet Baerveldt maakte volgens de tekst aan de achterkant van de kolom waarop het beeld staat.

Wil van Elk

Oegstgeestig

5 agustus 2015

In sommige Oegstgeester huishoudens worden wandelende takken gehouden. Een van de wonderlijkste creaturen in de natuur die net als wandelende bladeren nauwelijks opvallen in een bos. Gelukkig zijn deze insecten niet zo heel erg groot en zullen ze je niet bespringen. Maar vallende takken doen dat wel. Die hebben we sinds de zomerstorm namelijk ook waardoor we beter even niet in het bos kunnen lopen. Bij de ingangen van het Bos van Wijckerslooth staan hekken en borden met de waarschuwing over vallende takken. In het bos zelf wordt er hard gewerkt en klinkt het er heel bedrijvig met voortdurend het geluid van motorzagen. Hopelijk is het snel weer veilig om er te wandelen. Ook buiten het bos heeft de storm flink huisgehouden en op diverse plekken zijn er bomen omgewaaid of takken afgebroken. Alleen in de wijk Buitenlust was het betrekkelijk rustig, maar dat komt omdat daar vrijwel alle bomen zijn omgezaagd.

Wil van Elk

Oegstgeestig

19 agustus 2015

De laatste Oegstgeest In Beweging was een bijeenkomst in het Dorpscentrum aan de Lijtweg. Hét voorbeeld van inzet van vrijwilligers, van het Dorpscentrum zelf, maar ook van heel veel andere instellingen, verenigingen en evenementen in Oegstgeest. Ook nu weer is het een week lang het middelpunt van vrijwilligersinzet tijdens de KiVa-week. Het begon maandag met regen, maar dat leek de kinderen en de vrijwilligers nauwelijks te deren. Het enthousiasme en vermogen om zich enthousiast in te zetten voor allerlei activiteiten, en hulp te bieden daar waar nodig, siert de vele vrijwilligers in Oegstgeest. Even leek het erop dat ze waren uitgeput toen het Springkussenfestival door gebrek aan hulp noodgedwongen stopte. De ondernemende Chris Schollaardt van Café de Gouwe pakte het enthousiast weer op en organiseerde een nieuw springkussenevenement. Spontaan krijgt hij van alle kanten hulp voor zondag 23 augustus, super!

Wil van Elk

Oegstgeestig

26 agustus 2015

Meer dan vijftig jaar geleden reed er nog een tram door Oegstgeest en de meest tot de verbeelding sprekende was de Blauwe tram. Mijn vader heeft daar nog mee gereden en zelfs mijn opa. Wagenvoerder stond in mijn vaders trouwboekje als beroep vermeld. In Katwijk hadden ze een traject met rails aangelegd waarop een historisch blauwe tram reed. Een beetje moeizaam begin, dat wel. Hoe kan het ook anders, de rails liggen op het wegdek en voor je het weet ontspoort de tram. We zijn het in deze omgeving al lang niet meer gewend om op die manier te reizen. Wat ook heel lang geleden is, was een varken aan het spit in de De Kempenaerstraat bij een van de eerste braderieën in mei. Maar ook dat komt terug tijdens het Osgerweekend waarbij oude ambachten centraal staan. Met een knipoog naar het verleden staat Leo’s BBQ met een varken aan het spit bij Bakkerij Hugo de Groot die een open dag houdt op zondag 13 september.

Wil van Elk

Oegstgeestig

2 september 2015

Ik zag al weer heel veel paddenstoelen in het gras toen ik het hondje van mijn dochter uitliet. Het was een uur of twee voordat er weer een fikse bui zou losbarsten en hij had niet veel zin om te worden uitgelaten. Overigens ligt er nog veel meer te glimmen in het gras. Organisch spul dat zo te zien door flink uit de kluiten gewassen honden stiekem is achtergelaten. Ik liep er schouderophalend langs met in mijn hand een plastic zakje met een nog warme substantie van onze logee en nergens een bak te vinden om het in te dumpen. Bij de fontein, die de vlinder wordt genoemd, zag ik iemand in een waadpak druk bezig met de stenen op de fundatie weer netjes aan te brengen. Het met stenen opgemetselde voetstuk is in de loop der jaren behoorlijk verweerd en er waren heel veel stenen losgeraakt waardoor het geheel er behoorlijk verwaarloosd bijstond. Hopelijk gaan de witte vleugels straks ook weer glimmen.

Wil van Elk

Oegstgeestig

9 september 2015

Ik weet vaak heel erg goed welke kant ik opga. Ik kom daar openlijk voor uit. Daarbij geef ik best wel opvallend richting aan. Juist, ik steek mijn hand uit. Sterker nog, mijn hele arm. Toen ik bij de bushalte op mijn dochter en kleinkinderen stond te wachten, viel het mij op dat ik een van de weinigen ben die op de fiets aangeeft dat de rotonde wordt verlaten. Zelfs auto’s gaan de rotonde plotseling af, totaal geen rekening houdend met het overige verkeer dat staat te wachten op hen. Hee, riep ik tegen een jongen, die auto stond op jou te wachten. En toen hij mij onnozel aankeek: jij gaf geen richting aan! Wellicht dat hij voortaan nadenkt hierover. Het was opvallend druk op de rotonde en slechts een enkele fietser gaf richting aan. Dit doen ze heel consequent en maar al te vaak gaan ze zonder te kijken zomaar naar rechts, en nog erger, naar links zo het kruispunt over. Heel wonderlijk hoe ze het overleven.

Wil van Elk

Oegstgeestig

16 september 2015

Een krant uitgeven zonder beelden. Geen enkele foto. Alleen maar lege plekken. Een nachtmerrie voor elke persfotograaf! Maar wat een manier om duidelijk te maken dat je niet zonder afbeeldingen kunt. Tijdens de Open Monumentendagen heb ik weer heel veel foto’s gemaakt, maar ik kon onmogelijk alle locaties bezoeken. En dan te bedenken dat er overal in Nederland iets te beleven was, dit keer heel boeiend met het thema Oude Ambachten. Ik hoop dat ze het aantal te bezoeken monumenten de volgende keer beperken en op een paar plaatsen iets spectaculairs opzetten, het liefst niet allemaal op hetzelfde tijdstip. Ik ontdekte maandag hoe belangrijk een foto kan zijn toen ik een vroegere jeugdvriend van mijn vader bezocht. Ik liet een paar foto’s zien van mijn vader toen hij jong was. Bij de eerste foto riep hij: Dat ben ik met jouw vader! En hij vertelde honderduit over de kwajongenstreken die zij vroeger uithaalden.

Wil van Elk

Oegstgeestig

23 september 2015

Vrijdagmiddag in de Haarlemmerstraat in Leiden werd ik benaderd door een enthousiast promotor van de 3 October Vereeniging. Of ik de vereniging kende en of ik al lid was. Proberend plat Leids te praten antwoordde ik dat ik geen idee had omdat ik ûit Zuid-Limburrug kwam; kun je dat niet hoorren dán!? Ik ben echter geen Leidenaar en kom zelden of nooit naar de festiviteiten rond de viering van het Leidens Ontzet, een lidmaatschap is aan mij (nog) niet besteed. Eigenlijk zouden wij in Oegstgeest het vertrek van die Spanjaren moeten vieren. Zij zijn immers Leiden nooit in geweest en belegerden de stad vanuit omliggend grondgebied. Wij waren al die tijd bezet en werden ook nog eens onder water gezet. Het enige zou zijn dat wij wel te eten hadden in die tijd, iets dat binnen de stadsmuren van Leiden zeker niet het geval was. Wat zullen zij in 1574 blij zijn geweest met de Geuzen die haring en wittebrood brachten!

Wil van Elk

Oegstgeestig

30 september 2015

Als je de volgende keer spuugt, kijk dan eerst even om, riep ik tegen een fietser die ik passeerde. Hij reed naast een andere kerel en beiden keken mij verschrikt aan. Oké, antwoordde hij verbaasd. De spetters vlogen mij namelijk om de oren en ik kon ze maar nauwelijks ontwijken. Een paar dag later moest ik weer uitwijken voor het spuug van een jonge gozer. Blijkbaar kunnen ze niet fietsen en speeksel doorslikken tegelijkertijd. Die oplettendheid voor dergelijke gewoontes leer je tijdens het racefietsen. Wielrenners hebben een overproductie aan neusvocht die zij met allerlei technieken wegwerken. Sommigen zijn er heel handig in en houden zichtbaar rekening met hun achtervolgers. Ook hoor je regelmatig kreten over obstakels en tegenliggers. Bij de kreet PAAL kijk je dus goed uit. Gelukkig rijden ze niet over de Terweeweg. Je zou gek worden van het voortdurende geroep: kuil, bobbel, kuil, bult, gat, hobbel.

Wil van Elk

Oegstgeestig

7 oktober 2015

Of het nu komt omdat de gemeente Oegstgeest niet genoeg personeel heeft, of omdat ze de gegevens kwijt zijn van vorige bijeenkomsten van jaren terug, ze willen graag dat wij meedenken over de inrichting van het gebied rond de Klinkenbergerplas. Alsof hondenbezitters er ineens niet meer willen wandelen. Alsof er zomaar geen horeca meer hoeft te komen. Aan de andere kant begint het terrein zich nu pas te vormen en zou je op nieuwe ideeën kunnen komen. Die mag je dan melden bij de gemeente. Een van die meedenkers stelt voor om er een golfbaan aan te leggen, zoals ze in Alphen hebben. We hebben al een golfclub, maar die zou kunnen verhuizen van De Voscuyl naar de Klink. Verder vooral ideeën over de natuur en over honden, maar ook het grootste skatepark van Nederland en een waterjuweel! Ongetwijfeld zijn er nog heel veel meer ideeën. Log in op de website van de gemeente bij https://deklink.mett.nl en geef ze door!

Wil van Elk

Oegstgeestig

14 oktober 2015

De tegelwijsheid ‘Toen plassen pissen werd is het gezeik pas goed begonnen’ is waarschijnlijk in Oegstgeest gemaakt. Want, zo vertelde een Warmondse vriend, ‘in Oegstgeest zijn ze niet over een paard getild, maar over een hele manege’. Zou zomaar een nieuwe tegelwijsheid kunnen zijn. Echt, het is in Oegstgeest uitgevonden. En dan is er iemand op Facebook, u weet wel, die favoriete pagina op Internet waar iedereen zijn zegje kan doen of, zoals ik, vele foto’s etaleer, die de pagina heeft gemaakt met de ludieke titel: ‘All day zeiken’. Niet zo netjes deze column, maar ik citeer slechts. De coverfoto vertelt: ‘Gewoon 24 uur lang even zeiken. Zo vaak…zo veel je wilt. Op alles. Kijk dan eens hoe lekker dat oplucht’. Dit is georganiseerd door: www.facebook.com/bekhoudenja. Op 22 september reageerden bijna honderdvijftigduizend mensen; sommigen hadden echt iets te klagen. Dit is dus voortaan officieel een klaagdag.

Wil van Elk

Oegstgeestig

21 oktober 2015

Ik heb in deze column eerder mijn verbazing uitgesproken over borden langs de weg met gegevens over komende wegwerkzaamheden. Onlangs stond er een aan de Kennedylaan met de melding dat de kruising zou worden afgesloten. Op de dag zelf zou blijken dat het de kruising betrof van de Dorpsstraat en de Dahlialaan. Bewoners aan de Haarlemmerstraatweg kregen kortgeleden een brief in de bus dat ze vanaf de volgende ochtend vroeg hun huis een tijdje niet meer zouden kunnen bereiken. Nu staat er al geruime tijd een groot bord in Haaswijk dat vanaf eind oktober de Haaswijklaan een aantal dagen is afgesloten. Die laan begint op de Van Eysingabrug en loopt tot aan de Haarlemmerstraatweg. Iedereen is reuze benieuwd hoe je dan Haaswijk uit kunt komen. Met de fiets kan het prima, maar met de auto wordt het een uitdaging. Ongetwijfeld horen de bewoners binnenkort hoe ze kunnen rijden. Of ze krijgen ook zo’n brief in de bus!

Wil van Elk

Oegstgeestig

28 oktober 2015

De Haaswijklaan in Oegstgeest is onder constructie. Met grote machines wordt in rap tempo de toplaag van het wegdeksel afgefreesd. Voor de bewoners betekent het twee weken lang omrijden waardoor je, juist met de auto, langs leuke plekjes komt. Vooral aan de oostkant van de wijk, zoals het verkeer voor de Lidl, ziet hoe mooi groen en waterrijk de Morsebel is. Maar ook dat je heel veel snelheidsremmende obstakels tegenkomt. De borden langs de weg geven dat gelukkig al aan met de tekst ‘Wijk uit’. Buslijnen zijn de komende weken omgeleid, maar gelukkig kun je nog wel over het voetpad naar de Kennedylaan. Wel een strop voor mensen die moeilijk ter been zijn. De verkeersregelinstallatie bij de Kennedylaan denkt echter dat er nog steeds verkeer uit Haaswijk kan komen, en draait nog vrolijk zijn riedeltje af. Maar weet je hoe lang je moet wachten op geen verkeer? Je weet nooit wanneer dat eindelijk eens voorbij is!

Wil van Elk

Oegstgeestig

4 november 2015

Hallo meneer Van Elk, weet u waarover u moet schrijven in uw column? Uiteraard weet ik dat wel, maar toch vraag ik: wat dan? En dan volgt er meestal een stortvloed aan algemene dingen die de mensen bezighoudt en waarop ze geen grip kunnen krijgen. Het makkelijkst zijn de ongemakken in de openbare ruimte, die verwijs ik meestal door naar service@oegstgeest.nl. Soms is er veel menselijk leed, zoals mensen die nauwelijks geld hebben om van te leven en toch nergens kunnen aankloppen met hun sores. Mensonterend soms. De ambtenarij kan alleen maar de regeltjes hanteren en kunnen niet dieper op de problemen ingaan. De meldingen zijn dus heel divers, zoals iemand laatst suggereerde als nieuwe naam voor de column: Voor Elk wat Wil’s.

Wil van Elk

Oegstgeestig

11 november 2015

Is er een hobbyclub in Oegstgeest? Ik kon niet meer verzinnen dan de vraagsteller door te verwijzen naar K&O. Ik realiseerde mij later dat dit wellicht niet zo’n goed advies was omdat K&O piept en kraakt door het subsidiespook dat ook in Oegstgeest rondwaart. Wat wel zou kunnen, maar dan moeten ze wel heel erg gul worden, is het pand dat binnenkort voor de helft kringloopwinkel wordt te bestemmen als hobbyclub voor Oegstgeest. We hebben heel immers veel vrijwilligers in Oegstgeest die zich onder andere inzetten voor het Repair Café. Je zou kunnen bedenken dat in dat gebouw van alles kan worden geklust. De meeste clubs zijn samen met het Groot Proffijt verdwenen, alsof ze nooit hebben bestaan. Leuk toch, een gebouw waarin bijvoorbeeld een postzegelvereniging bijeenkomsten kan houden, of een timmerlokaal, een knutsellokaal om te knippen en plakken, om in te bouwen en te ruilen. En we noemen het Groot Proffijt!

Wil van Elk

Oegstgeestig

18 november 2015

Er gebeurde woensdag 11 november van alles in Oegstgeest, maar ik was daar niet bij omdat ik in Den Helder was. Die dag werd de jaarlijkse reünie gehouden van de Reünistenvereniging Oud Machinisten Koninklijke Marine. Hoewel ik voor mijn nummer in dienst was, tijdens de dienstplicht werd je bij de Koninklijke Marine Zee-Milicien genoemd, vind ik het leuk om daaraan mee te doen. Op mijn naamkaartje stond ook duidelijk de afkorting ZM vermeld. Dat ik niet erbij zou horen heb ik verder niet gemerkt. Leuk om tussen die paar honderd oudgedienden van dit specifieke dienstvak er nog een paar te vinden waarmee ik veertig jaar geleden heb gevaren. Ook al was dit voor mij slechts een jaar. Snel bladerend door een bewaarde scheepskrant van eind 1974 las ik een stukje van LTZ 2 OC W.J.E. van Rijn. Laat dit nu de Oegstgeester Egmond van Rijn zijn, van K&O, die net een boeiend boek heeft geschreven over de marine!

Wil van Elk

Oegstgeestig

25 november 2015

Hoewel ik af en toe geen idee had wat ik als eten bestelde, we waren een weekje in Spanje, werd ik regelmatig aangenaam verrast. Dat gaat erin als Gods woord in een ouderling, of, alsof er een engeltje over je tong piest, dacht ik bij heel wat heerlijke hapjes. Bij de laatste was dat niet zo vreemd, daar wij een week lang verbleven in de Herberg van de Engel, ofwel in goed Spaans, La Posada del Angel. De engelen waren in dit geval het Nederlandse gezin Kooloos. Bij ieder ontbijt voegde zij wel een culinaire verrassing toe. Ook bij restaurantjes op het gezellige dorpsplein en bij meerdere restaurants in de omgeving gokten wij meerdere keren goed bij de keuze van een gerecht. Hoewel het daar heel mooi weer was, en er waren meer Oegstgeestenaren in de buurt die daarvan genoten, ben ik toch weer blij dat ik thuis ben, ondanks de koude. Ik was in ieder geval op tijd terug voor de gezellige aankomst van de Sint.

Wil van Elk

Oegstgeestig

2 december 2015

Toen ik tijdens een van de stormen van afgelopen week op de Rhijngeesterstraatweg fietste, keek ik angstvallig naar de bomen langs het fietspad. Ter hoogte van het Bos van Wijckerslooth, en het gelijknamige verpleeghuis, hellen de bomen angstvallig over het fietspad. Het zal niet de eerste keer zijn dat er een boom omwaait en dat wil ik liever niet meemaken. In Haaswijk vallen er regelmatig bomen om tijdens dergelijke stormen, en die wijk is niet eens zo oud. Of ik mijn auto maar even ergens anders wilde parkeren, vertelde een van de buren bij ons in de straat. Er waaiden dakpannen naar beneden en enkele daarvan waren vlak naast mijn auto op de parkeerplaats in stukken gevallen. Je moet er niet aan denken wat er gebeurt als je net op dat moment uit de auto stapt. En maandag was het weer raak en vlogen er bij andere buren ook de pannen van het dak! Beiden wonen op een hoek met parkeerplaatsen er pal naast.

Wil van Elk

Oegstgeestig

9 december 2015

Antoon Koch overleed vorige week, bijna een jaar na zijn echtgenote Boukje. Toen ik in 1971 bij het toenmalige Marine Elektronisch Bedrijf ging werken liep hij daar al rond. In mei 1980 kwam het eerste bedrijfsblad MEOBtiek uit van zijn hand en menig artikel eindigde met A.K. Het duurde nog tot 1988 voordat ik daar ook bij werd betrokken. Sindsdien ‘liet Antoon mij niet meer los’. Later duwde hij mij ook richting de Oegstgeester Courant waarvoor hij mij regelmatig vroeg iets te schrijven, en in 1996 voor vast. Ridderspoorlaan 11 was het redactieadres, en wekelijks kwam ik bij het echtpaar Koch aan de deur voor het inleveren van kopij. Samenwerken met Antoon was een wekelijks feestje. Wil je een stukje schrijven over de winkeliersvereniging van de De Kempenaerstraat? Dan moet je wel meevliegen met een rondvlucht, zei hij met een knipoog. Zo herinner ik hem graag, een serieuze journalist met een vleugje humor.

Wil van Elk

Oegstgeestig

16 december 2015

Ik heb ooit gefotografeerd bij het kappen van bomen. De harde dreun waarmee een omgezaagde boom op straat klapt, boezemt veel ontzag in. Tijden een van de stormen ging er een boom om in de houtwal aan de andere kant van de sloot aan het Meijerspad. Met wortel en al ging hij om, maar klapte niet op de grond. Hij is inmiddels verwijderd. Met die gedachte fiets ik niet meer lekker op het fietspad bij Wijckerslooth aan de Rhijngeesterstraatweg. Daar staan bomen die al behoorlijk overhellen. Terwijl ik aan de overkant fiets, besef ik dat ik daar ook niet veilig ben als een van die bomen omgaat. Maar dan nog liever de kruin met dunnere takken dan de stam bovenop me. Ik fietste al om, omdat de Terweeweg niet meer lekker rijdt, en nu moet ik ook al een sluiproute zoeken voor de Rhijngeesterstraatweg. Het is weer net als in mijn jeugd bij het dwangmatig niet op de witte strepen van een oversteekplaats mogen lopen.

Wil van Elk

Oegstgeestig

23 december 2015

Cadeautjes De ‘jeugd’ heeft de toekomst. En als je dan Frank de Graaf onder de loep legt, de jonge Oegstgeester bloemenman die sinds kort ook op het Boerhaaveplein zijn bloemen verkoopt, mag je hem ook rekenen tot onze toekomst. Van iedere verkochte kerstboom die hij met zijn zaak FdeG Bloemen verkocht, schonk hij een kerststukje aan de Voedselbank in Leiden. Een mooie actie. “Vandaag hebben wij vele gezinnen blij gemaakt met een kerststukje”, schrijft hij op zijn Facebookpagina op Internet. Maar in Oegstgeest wonen meer weldoeners, zoals Hester Scheltens die voor vijftig vluchtelingen een creatieve en muzikale middag houdt op 23 december in Huize Ampijoloe aan de Rhijngeesterstraatweg. Ongetwijfeld zijn er in Oegstgeest veel mensen die gehoor geven aan haar oproep en haar spontaan helpen door een cadeautje voor haar ‘gasten’ af te geven op nummer 191. En dat allemaal georganiseerd op de kortste dag van het jaar. Chapeau!

Wil van Elk



Terug naar begin van deze pagina.
Terug naar hoofdpagina.