Oegstgeestigheid

28 januari

Boom
Wij wonen sinds 1985 in ons huidige woning. De bomen aan het pad voor de deur waren toen wij er kwamen wonen net aangeplant en vrij dun nog. Nu, bijna veertig jaar later, vraag ik mij af of de inmiddels dikke bomen het nog wel naar hun zin hebben. Ze groeien steeds schever en lijken naar de overkant van de sloot te willen verhuizen. Aan de voet van de boom worden de tegels weggedrukt, die kunnen de boom niet vasthouden. Aan de overkant van de sloot, langs de Poelsteeg, kijkt een boom neerbuigend en schuin naar de hoekwoning. Bij iedere storm lijkt hij schever te staan. Het is onwerkelijk dat zulke stevige bomen ooit oud en gebrekkig zijn, de moed opgeven en met een harde wind krakend ten onder gaan. Ver van huis, in een groot bos, neemt zo'n vallende boom een paar soortgenoten mee in de val. Niks aan de hand, je moet er niet onder staan als het gebeurt. In een woonwijk is het een ander geval en sneuvelt er nog wel eens een auto of een huis. De kans dat je daar onder bent is natuurlijk wel groter. En de boom voor de deur staat er nog wel even. Als er dan vogels in nestelen, vergeef ik het 'hem' dat hij mij af toe bang maakt en zonlicht wegneemt.


Wil van Elk


Kijk voor foto's op:

Facebook.

 




Wil van Elk is de schrijver van Oegstgeestigheid. De column stond sinds 1985 in de Oegstgeester Courant en sinds 1996 wekelijks. Daarna stond de column tot 2021 steevast op de voorpagina met de titel: Oegstgeestig. De volledige jaargangen staan op het Internet. De Oegstgeester Courant bestaat negentig jaar en wordt uitgegeven door Uitgeverij Verhagen. Zie: www.oegstgeestercourant.nl.