Oegstgeestigheid

Oegstgeestig

4 januari 2017

Een nieuw jaar knallend ingeluid, met zoals te doen gebruikelijk voor iedereen de allerbeste wensen. De vorige was eigenlijk zo voorbij. Maar als je het jaaroverzicht van de Oegstgeester Courant bekijkt, dan is er toch best wel veel gebeurd. In 2017 wordt het anders, want we krijgen er een seconde bij. Ik heb die tijdwinst al voor meerdere momenten gepland. De eerste zoen langer, het eerste drankje, een foto extra, langere vakantie, de eerste dag langer opblijven, en nog veel meer. In Oegstgeest met meer dan drieëntwintigduizend inwoners is het een behoorlijke tijdwinst, of maak ik nu een rekenfout? Als we die seconde extra met ons allen uitsmeren over het hele jaar en er iets moois mee doen, eenieder op zijn of haar eigen manier, dan wordt het nog leuker om hier te wonen! Laten we met ons allen in ieder geval de eerste glimlach van 2017 een seconde langer duren! Een mooi voornemen om dat vaker te doen.

Wil van Elk

Oegstgeestig

11 januari 2017

Laat niets van waarde in de zakken van uw jas zitten. En toch laat ik een keer de huissleutel, de schuursleutel en de fietssleutel in mijn jaszak zitten. En dan hangt hij er niet meer na afloop van een gezellige nieuwjaarsreceptie. Dan sta je toch raar te kijken. Gelukkig hing er nog wel een jas die er een beetje op leek, dus die heb ik maar meegenomen. Een van de aanwezigen bracht mij naar de volgende bestemming, zodat ik niet hoefde te lopen. In een jaszak zat een nota van twee jaar terug met een naam en een 06-nummer. Het duurde even voordat werd opgenomen, maar toen was hij er wel snel achter dat hij inderdaad de verkeerde jas had meegenomen. Wellicht dat hij aardig wat hapjes had gegeten en er verder geen aandacht aan had geschonken dat de jas krapper zat dan gewoonlijk. Verder was het een leuke ontmoeting met iemand van dezelfde leeftijd, dezelfde werkervaringen en beëindiging daarvan. En dezelfde jas!

Wil van Elk

Oegstgeestig

18 januari 2017

De kerkelijke leiding in Rome vond dat het tijd werd voor verandering en liet onlangs het Onzevader veranderen in de Vlaamse en in de Nederlandse katholieke kerk. Ik had al eerder het idee dat de tekst anders was dan ik vroeger er kreeg ingestampt. De oude versie mag je wel blijven gebruiken. De wijzigingen lijken voor onze zuiderburen ingrijpender dan voor ons. Meedoen aan de eucharistie en de viering eromheen is in ieder geval vriendelijker dan vroeger. Het ontvangen van de hostie maakt er nog steeds deel vanuit. Het eraan deelnemen mag, het moet niet. Maar je moet de hostie wel innemen zodra je die ontvangt. Ik zag onlangs dat een verstrekker een man achternarende en sommeerde om de hostie in de mond te nemen, heel koddig om te zien. Het van zware stof gemaakte tot op de grond hangende gewaad belemmerde zijn sprint. Maar hij bleef overeind en de man stopte geschrokken snel de hostie in zijn mond.

Wil van Elk

Oegstgeestig

25 januari 2017

Laten we alle gerenoveerde huisjes in het Hofbrouckerpark slopen en een schommel in de speeltuin. Waarom een schommel? Zie je wel, niemand die zich druk maakt over die huisjes! Als je een cabaret in Oegstgeest zou opvoeren, kun je dat zo in je programma opnemen. Niet in de werkelijkheid, want burgers hebben een nieuw plan ontdekt waarin de sloop van die huisjes is opgenomen om plaats te maken voor woontorens. Althans zo is het plan, dat met de naam Oudenhof en Klinkenbergerplas is opgesteld. Lijkt een beetje op de constructie Kamphuizerpolder-Buitenlust waarin ook een ander gebied is opgenomen. Actualiseren van oude bestemmingsplannen noemen ze het. De bewoners van de Oude Vaartweg, Clinckenburgh, Morsebel en bewoners ten westen van de Abtspoelweg zullen dit ongetwijfeld weten en inzage hebben gevraagd en gekregen en de inloopavond hierover op 1 maart 2016 hebben bijgewoond.

Wil van Elk

Oegstgeestig

1 februari 2017

Vorige week was er een voor de geschiedenisboekjes. Eindelijk konden we weer eens het ijs op. Velen genoten dan ook op de IJsbaan Oegstgeest, zelfs tot laat in de avond. Dat kan omdat de baan wordt verlicht. Begin van de week ging het ‘s middags dooien, maar donderdag en vrijdag kon de hele dag worden geschaatst. Het Milieu Educatie Centrum (MEC) had dat blijkbaar al voorzien en gaf op haar kalender donderdag en vrijdag het nummer 26. Alsof ze wisten dat de donderdag best mag worden herhaald. Het was vrijdag dan ook supergezellig op de ijsbaan. Maar donderdagavond overtrof alles toen ik vroeg aan een groep ijshockeyende jongeren om te poseren voor een groepsfoto. Of ze breeduit naar mij toe wilden schaatsen en dan steeds dichter opeen. Ze gingen echter spontaan dicht bij elkaar staan. Maar het ijs begon te kraken en er borrelde woest water op. Van schrik stoven ze weg en waaierden uiteen. Ook een leuk plaatje.

Wil van Elk

Oegstgeestig

8 februari 2017

In mijn jeugd liep ik er dagelijks langs op weg naar school. De Montessorischool aan de Louise de Colignylaan. Toen had ik geen idee welke school daar was. Het is allang geen school meer. Het Jottem is erin gevestigd. Alhoewel, tijdelijk even niet. Nu kun je er ongegeneerd naar binnen kijken, want bouwvakkers zijn behoorlijk tekeer gegaan en alleen de muren staat er nog. Het gebouw wordt opgeknapt. Op de begane grond zou je overigens prima de SOEK, de Oegstgeester Kringloop, kunnen vestigen. Je bezorgt de gebruikers in Jottem hiermee wellicht een prima dagbesteding. Maar ja, dat zal nu wel te laat zijn om voor te stellen. Voor die samenwerking hadden de plannen veel eerder moeten worden gemaakt. Misschien als er straks een bedrijf naar het terrein van het voormalige Marine Elektronisch en Optisch Bedrijf (MEOB) verkast en een bedrijfsruimte achterlaat? Maar ja, welk bedrijf, en wanneer?

Wil van Elk

Oegstgeestig

15 februari 2017

Ieder jaar is het weer leuk om te zien hoe de handel inspeelt op de behoefte van het publiek om geliefden te verrassen. De veertiende februari hadden ze best hartjesdag kunnen noemen. Heel wat harten worden namelijk enthousiast en fantasierijk op hol gebracht. En hoe mooier is het dan om iets te kopen dat een hartvorm heeft of erin is verpakt. Niet alleen jonge stellen doen mee aan deze jaarlijkse rage. Ook paren die al langer bij elkaar zijn en al menige tijd getrouwd zijn verzinnen een originele manier om hun liefde voor de ander te etaleren. Ik ga naar de bloemist om een cactus te kopen, vertrouwde iemand mij toe. O, jij durft! Ja, ik zeg er dan wel bij dat zij mij nog altijd prikkelt, zei hij lachend. En hij voegde er glimlachend aan toe: Je hoort later wel hoe ze hierop reageert! Moet ik er voor jou ook een meenemen? Nee, doe maar niet, riep ik hem na. Ik houd het wel bij een orchidee.

Wil van Elk

Oegstgeestig

22 februari 2017

Een poos terug ontmoette ik de jeugdvriend van mijn vader. Hij was ook bevriend met een kerel die met zijn metaaldetector in het bos van Oud-Poelgeest meedeed aan een zoektocht naar materiaal in de grond. Hij kwam uit belangstelling langs en vertelde dat hij daar vroeger samen met mijn vader rondstruinde. In de boom waarin hij toen zijn naam kerfde, stond ook iets van de Canadezen die er vlak na de oorlog bivakkeerden. Dat alles leidde naar een artikel in het verenigingsblad van de Vereniging Oud Oegstgeest en was de aanleiding tot een vervolgonderzoek. Zijn vriend was ook nu weer de bodem aan het afzoeken naar attributen van de Canadezen. Een van de opmerkelijke vondsten was een ring met de inscriptie Leah, en een datum uit 2004. De vondsten prikkelen de nieuwsgierigheid, maar vooral de ring roept vragen op! Waarom lag die ring in het bos? Of helemaal niets spannends en is de ring gewoon verloren. Maar door wie?

Wil van Elk

Oegstgeestig

1 maart 2017

Je kerft de naam in een boom, en jaren later weten ze je te vinden. Tenminste, zo gaat dat in Oegstgeest waar in het Bos van Oud-Poelgeest een oude boom staat bij de waterput en rondom is voorzien van ingekerfde namen en jaartallen. In de tijd dat mijn vader daar met een vriend rondzwierf, in dezelfde tijd dat Jan Wolkers daar ook zijn sporen achterliet, maar ook voor, in en na de oorlog, hebben zelfs de Canadezen er iets ingekerfd. Maar ook Nederlandse soldaten die er aan het begin van de oorlog bivakkeerden. Heel leuk als je op deze manier opnieuw kennismaakt met een van je ouders. En de boom schudt hooguit met zijn takken en gaat licht gehavend verder met groeien, ondertussen deel uitmakend van de Oegstgeester geschiedenis. Met de Sint Jorismarsen waren er een keer indianen op bezoek en ook Prins Claus was er. Zouden die ook de verleiding niet hebben kunnen weerstaan? Misschien Chief Elk?

Wil van Elk


Oegstgeestig

8 maart 2017

Amper een uur voordat het maandelijkse alarmsignaal van de eerste maandag weer de ether vult, klinkt het geratel van een overijverige specht boven het voortdurende geroekoe van een duif uit. Een specht is verzot op hakken in dode bomen en dat doet mij terugdenken aan de bomen aan de Endegeesterlaan die door aantasting van de Parglirpa1-bacterie om moesten om te voorkomen dat de bacterie om zich heen zou grijpen en meerdere bomen zou aantasten. Bomen gaan niet zomaar om, daar gaan heel wat onderzoeken aan vooraf. Aangezien er steeds meer spechten komen, je hoort ze overal, en op meerdere plekken in Oegstgeest bomen moeten worden gekapt omdat ze verrot zijn, ben ik bang dat het te laat is. De Parglirpa1-bacterie heeft de vrije vlucht genomen. Het is een bacterie die het niet alleen op beuken heeft gemunt. De uitstraling is enorm en voordat je het weet ben je slachtoffer. Over een paar weken zijn de onderzoeken afgerond en is de schade bekend.

Wil van Elk

Oegstgeestig

15 maart 2017

In 1908 werd de Julianaschool gebouwd en vier jaar later al bleek die te klein en tilden ze het dak op om er een verdieping tussen te bouwen. Ook de scholen in Haaswijk bleken al snel te klein en moesten worden opgehoogd. De Leo Kannerschool aan de Hazenboslaan is ook te klein, misschien kunnen ze daar het trucje ook doen? Nieuwbouw zou natuurlijk ook een oplossing zijn. Ze komen er vast wel uit. Daar bedoel ik uiteraard niet de leerlingen mee. Als ze straks in Oegstgeest aan de Rijn heel onnozel de Brede School Het Dok zouden sluiten, omdat de norm van het aantal leerlingen (nog) niet wordt gehaald op een bepaalde datum, dan kunnen ze misschien wel daar terecht. Maar dat zal hopelijk niet gebeuren, dan moeten straks alle huidige leerlingen over de brug naar de school in ‘t Duyfrak, die dan ook weer te klein is! Niet de brug, die is er voorlopig nog niet, maar de school die daar in het zicht van Het Dok is gevestigd.

Wil van Elk

Oegstgeestig

22 maart 2017

Er is uit de Klingenbergerplassen heel veel zand opgezogen en later is er in de diepe gaten – soms niet al te schone – grond en puin gestort. Er werd een pad omheen aangelegd en hoppa, een recreatiegebied waar vooral wandelaars plezier van hebben was een feit. De provincie ontkwam er niet aan om te saneren en ontwikkelplannen werden voortdurend bijgesteld. Nu is het van 'ons' en de gemeente presenteerde prachtige plannen om er wat moois van te maken. Het claimgedrag van de wandelaars, veelal vergezeld van een of meerdere honden, werd behoorlijk onderschat. De mevrouw die dagelijks een ronde maakt en vergeten hondenpoep opruimt, zou bijna worden vergeten. Na een paar grote feesten waar honderden gasten van genoten, mopperen sommigen over belemmerde doorgang en herrie. En nu ook over achtergebleven sporen met de nodige modder op het toch al ondergelopen pad. Organisatie en gemeente zijn op de hoogte. 

Wil van Elk

Oegstgeestig

29 maart 2017

Nederlanders doen het goed in het buitenland. Kijk maar naar Max Verstappen die wekelijks in het nieuws is. En hij is echt niet de enige die op sportief gebied vooraan rijdt. Andersom doen heel veel buitenlanders het in Nederland ook niet slecht. In Oegstgeest verwelkomen wij regelmatig mensen uit alle delen van de wereld. Een jonge vader uit Aleppo had kortgeleden echter een beetje pech. Hij bracht zijn zoontje naar school en die riep tegen hem dat hij geld zag liggen op de rotonde. Zijn vader vond op tijd op school komen belangrijker dan geld op te rapen. Toen zijn zoon vertelde dat het papiergeld was, en niet een muntje zoals zijn vader dacht, voelde hij in zijn zak en tot zijn grote schrik stelde hij vast dat zijn zoontje het huishoudgeld van die week had zien liggen. Die honderdtachtig euro lagen er echter niet meer toen hij snel terugfietste. Het is te hopen dat iemand het heeft gevonden en dat hij het snel weer terugkrijgt! 

Wil van Elk

Oegstgeestig

5 april 2017

In Haaswijk zijn er geen bruggen gebouwd op strategische plekken, zodat een heleboel woningen aan het water geen boot voor de deur hebben. Over de bruggen die er wel zijn, daar mag geen zwaar verkeer (meer) over. Ook zijn er bruggen die volop in het nieuws zijn waarover alleen gepraat wordt en waarvoor de eerste paal nog moet worden geslagen. En dat zijn dan ook nog eens bruggen waarover Oegstgeest niet alleen beslist. Zo moet er een worden gebouwd waarmee de wijk Poelgeest een hoognodige extra ontsluiting krijgt. Aan de andere kant van het dorp, in Oegstgeest aan de Rijn, moet er een fietsbrug komen over de Rijn. Ook daarover wordt al heel wat jaren gesproken. Maar nu eindelijk zijn er vier schetsen ingediend die door een Katwijkse wethouder als fraai worden bestempeld. Laat maar zien! Helaas, dat is geheim. En dat over plannen waarover afgevaardigden van wijkraden mogen meebeslissen! 

Wil van Elk

Oegstgeestig

12 april 2017

Teksten van ‘Elk moet zijn eigen pakje ter markt dragen’ tot ‘Je hoeft niet in een boom te hangen om een eikel te zijn’ vormen maar al te vaak ludiek voer voor tegelwijsheid. Het bordje met de tekst ‘Pas op! Vloer kan nat zijn bij regen’ is de nieuwste aanwinst. Ongetwijfeld bedoelt de tekst te waarschuwen voor een gladde vloer in de passage aan de Lnage Voort die als het buiten regent ook nat wordt en dat daardoor de tegels spekglad worden. Er is geen woord van gelogen. Wellicht dat het woordje nat er per ongeluk op kwam in plaats van glad. Er waren op het winkelcentrum Lange Voort al tegels met namen van beroemde schrijvers, wellicht dat er nu ook tegels komen met wijsheden. In de winter zou het toepasselijk zijn om een bordje op te hangen met de tekst: ‘Als Sinterklaas komt kan er worden gestrooid”. En volgende week: ‘Je hoeft geen Paashaas te zijn om een ei te leggen”.

Wil van Elk

Oegstgeestig

19 april 2017

We zijn gek op water. Je kunt er in zwemmen, vissen, varen, mee spetteren en spuiten. Op vrijdag 21 april wordt het watersportseizoen weer geopend. Het wordt weer een seizoen lang genieten. In Oegstgeest hadden we vroeger veel sloten en gelukkig zijn er in een aantal wijken een paar behouden. Ook werden met molens de polders bemalen om droge voeten te houden. Bij tuinmeneer Maandag ligt voor de deur de Terweeweg open op een hemelwaterriool aan te leggen. We hebben immers alles dicht bestraat zodat het water geen kant meer op kan. Meneer Maandag vertelde dat rondom het ASC-terrein sloten lagen. Nu is er vooral wateroverlast. Het Hoogheemraadschap Rijnland weet als geen ander onze afhankelijk van water en organiseert midden in de maand mei allerlei uitjes waarbij water centraal staat. Weet u nog hoe leuk het was vroeger, met kikkervisjes en stekelbaarsjes?

Wil van Elk

Oegstgeestig

26 april 2017

Op Koningsdag gebeurt er weer van alles in Oegstgeest, net als een week later op 5 mei. En ieder jaar komt er weer iets nieuws bij of verdwijnen er activiteiten. Om alles te kunnen bijwonen moet je eigenlijk vleugels hebben. Dus moet je keuzes maken. Het is net als met de politiek, heel veel partijen om uit te kiezen. Ene Boer Koekoek had daar de oplossing voor door op te roepen om allemaal op de Boerenpartij te stemmen. Dat zou niet goed zijn, net als alle activiteiten op een plek houden, want dan wordt het veel te druk. Achteraf hoor je wel of je de juiste keuze hebt gemaakt. Het wordt in ieder geval een feest, waar je ook naartoe gaat. Dus geniet van muziek, poffertjes, penaltyschieten, boogschieten, touwtjetrekken, tonknuppelen, ringsteken, bakfietsracen, lintjesregen en tompoezen en oliebollen eten. Maar ook van de kermis en de rommel- en jaarmarkt en de muziekpleinen.

Wil van Elk

Oegstgeestig

3 mei 2017

Als je van een lekker fris bad houdt, dan kun je een duik nemen in de Klinkenbergerplas. Met een roodgekleurde huid, misschien zelfs een beetje blauw of paars, kom je rillend het water uit. Maar die kleur kan ook komen door de rode-blauwalg die al heel lang welig tiert in de plas. Zelfs het water is rood en op sommige plaatsen tot paars aan toe. Maar dat gaat veranderen, zo beloven de kenners. Als de temperatuur van het water oploopt, dan verdwijnt het. Er verdwijnt overigens wel meer rond de plas. Wie enige tijd geleden dacht dat er een hondenpoepverwijderservice was opgericht, komt bedrogen uit. De mysterieuze verdwijning van dit vieze door honden achtergelaten spulletje kwam door de bouwers van het muziekevenement. Zij kwamen na het vooraf schoonmaken van het stukje terrein terug met enkele vuilniszakken vol met hondenpoep. Opgeruimd staat netjes.

Wil van Elk

Oegstgeestig

10 mei 2017

Ik weet het nog goed. In het weiland tegenover het Bos van Wijckerslooth verrees een groot gebouw. Het was in de tijd dat we het nog over bejaardentehuizen hadden. Dat moest verschrikkelijk zijn, want niemand wilde daar naartoe, ze bleven liever thuis wonen. Blijkbaar kon dat in die tijd nog, waarschijnlijk omdat er toen nog 'huisvrouwen' bestonden. Nu willen we weer terug naar die tijd en langer thuis verzorgen. Alleen, wie moet dat doen? Vrijwel iedereen werkt tegenwoordig. Kinderen worden uitbesteed aan kinderopvang, en ouderen eigenlijk ook. Bejaardentehuizen zijn geëvalueerd tot verzorgingstehuizen en de kans dat je daar komt te wonen is klein. Als je nog een meter kunt lopen, dan kun je thuisblijven. De verhalen hierover steken steeds meer de kop op. Vroeg naar bed, wat moet je anders, en als je mazzel hebt komt er de volgende morgen iemand om tien uur langs.

Wil van Elk

Oegstgeestig

17 mei 2017

De Poffertjeskraam staat volgens velen te kort in Oegstgeest. Ook andere bedrijven zouden daar moeten kunnen staan. Welke dat zijn weet niemand. Ook dat er ondernemers zouden klagen dat de klanten die daar eten dan niet bij hen komen eten. O? Hebben er nog meer zaken in Oegstgeest poffertjes?, zo vragen velen zich af. Zijn er nog meer eetgelegenheden die bewoners van verzorgingstehuizen in Oegstgeest uitnodigen om poffertjes te komen eten? Voor een heleboel mensen in Oegstgeest, vooral ouderen, is de periode van maart tot en met mei een waar feest. Maar voor de bewoners van enkele verpleeghuizen is de uitnodiging een grote uitdaging, zo bleek vorige week toen een groepje ouderen met verzorgers langskwamen om heerlijk poffertjes te komen eten. Door gebrek aan vrijwilligers waren zij al zeker een half jaar niet meer buiten geweest! De rest moet opschieten, op 28 mei vertrekken ze weer.

Wil van Elk

Oegstgeestig

24 mei 2017

Het Oegstgeesterkanaal is te ondiep en te smal voor de schepen van de Koninklijke Marine. Misschien dat dit de achterliggende gedachte was om het Marine Elektronisch en Optisch Bedrijf (MEOB) naar Den Helder te verkassen. Een behoorlijke aderlating voor Defensie, en zeker voor het personeel dat daar werkte. De gebouwen, ze zijn allang gesloopt, hadden illustere namen van bekende wetenschappers als Ohm, Huygens en Pascal. Dat was een nieuwe traditie, voorheen hadden de gebouwen namen als A, B, AB, H en F. Het beoogde nieuwe bedrijventerrein wordt nu al De Boeg genoemd. Wellicht om de gedachte van de marine hoog te houden of in verlenging van Nieuw-Rhijngeest waar dergelijke namen in gebruik zijn. De boeg van een schip is in ieder geval vooruitstrevend en staat altijd vooraan. Maar ook bij slecht weer om een paaltje te pikken of het anker te laten zakken. Fijn dat het laatste nu gebeurt!

Wil van Elk

Oegstgeestig

31 mei 2017

Het was 1 oktober 1971 toen ik de eerste schreden zette op het terrein van het Marine Elektronisch Bedrijf (MEB) aan de Haarlemmerstraatweg, het latere MEOB. Werken op de zaterdagochtend was nog maar kort daarvoor afgeschaft. Mij voorstellen aan het personeel had niet zoveel zin. De meeste kende ik al, die woonden bij mij in de buurt. Ze werkten toen nog in barakken, loodsen en zogenoemde nissenhutten. Later is er veel nieuwbouw gepleegd en werden de werkomstandigheden beter. Zij konden stoppen na hun veertigste dienstjaar; een enkeling kreeg zelfs een lintje voor de noeste arbeid die zij vier decennia hebben verricht. Daar werkte ik ook naartoe; een mooi vooruitzicht. Helaas, net als de zaterdagochtend is dat afgeschaft. Nu ben ik bijna zes jaar verder en kijk ik tegen een einddatum aan. Wat rest zijn mooie herinneringen en zicht op een mooie toekomst voor het terrein.

Wil van Elk

Oegstgeestig

8 juni 2017

Natuurlijk zie je nu meer bloemen. Maar vooral veel meer groen. Minder maaien is niet door iedereen geaccepteerd. Velen pakken dan ook de maaimachine en maaien zelf de slootkant of de groenstrook. De eenden die het onderhouden van een gezinnetje achter de rug hebben, vinden dat prachtig en zijn regelmatig op die kortgemaaide stukjes groen te vinden. Heerlijk in het zonnetje; vinden ze blijkbaar lekker. Een leuke bijkomstigheid. Fijn ook dat er nu op meer plekken hondenpoepzakjes gratis zijn te verkrijgen. Krijgen hondenbezitters eindelijk waar voor hun hondenbelastinggeld. Dan kunnen die kale stukjes grond ook schoon blijven, wel zo fijn. Wel zijn daardoor sommige afvalbakken overvol. Wellicht dat bij een volgende evaluatie of vaker kan worden geleegd, of grotere bakken kunnen worden geplaatst. Op sommige plekken moet ook hard nodig worden geschoffeld. Nee hoor, voldoet aan de eisen! Tsja, eisen.

Wil van Elk

Oegstgeestig

14 juni 2017

Ik kijk terug op een week waarin heel veel gebeurde. Leuke dingen die enthousiaste mensen organiseerden, maar ook droefenis en ach en wee. Een vriendin, een vroegere collega, overleed vrij plotseling. Verder hoorde ik van verschillende mensen dat ze een ingrijpende operatie moeten ondergaan. Vooral van mensen waarvan je het niet verwacht is dat soms schokkend om te horen. Ik heb sinds een paar weken het racefietsen weer opgepakt. Heerlijk om de pedalen weer flink rond te trappen. Je fietst als het ware de sores van je af, zowel tijdens het fietsen als tijdens de koffiepauze. Sturen en opletten is heel belangrijk als je fietst. Dat merkte ik toen bij het afslaan mijn voorganger abrupt remde voor een auto en ik tegen hem aanreed. Geen hoge snelheid op dat moment, maar boem, daar lag ik naast mijn fiets. Gelukkig alleen maar schaafwonden en blauwe plekken. Spinnen is toch een stuk veiliger dan rijden in het verkeer.

Wil van Elk

Oegstgeestig

21 juni 2017

Heel langzaam nemen ganzen Oegstgeest over. Grasvelden, zoals langs het Oegstgeesterkanaal, vreten ze kaal en bemesten ze met groot enthousiasme. Om voetbalvelden tegen ze te beschermen moet er schrikdraad omheen. Waakzame ganzen houden de vele jongen beschermend in hun midden alsof ze er crèches op nahouden. Aan de Hofbrouckerlaan zit er slechts een, een witte. Wellicht een asielzoeker die bij de andere ganzen geen plek krijgt. Of een die geen andere ganzen om zich heen duldt. Elders in het dorp loopt er een grote witte achterneef van hem rond. Deze loopt veelal op straat en duldt geen andere zwanen tussen de geparkeerde auto’s. Als hij, of zij, zichzelf weerspiegeld ziet in de glimmende lak van de auto, dan haalt hij er wild pikkend met zijn snavel naar uit. Met deze mentaliteit is het geen wonder dat eenzaamheid zijn lot is.

Wil van Elk

Oegstgeestig

28 juni 2017

Ik heb mijn verzameling speldjes doorzocht, op zoek naar sporen van mijn vader. Ik kwam een aantal speldjes tegen van Veilig Verkeer Nederland. Bij ieder jaar veilig rijden kreeg hij er een, steeds met een hoger nummer. Maar die zocht ik niet. Carla de Glopper, archivaris van de gemeente Oegstgeest, toonde in haar presentatie bij de Veteranenbijeenkomst de erepenning met oorkonde die Oegstgeester mannen kregen toen zij na de oorlog uit Indië terugkwamen naar huis. Ik moet er ergens een hebben, want mijn vader kreeg die ook. Nu weet ik pas hoe hij er aankwam. Laat ik nu tijdens dezelfde bijeenkomt ook een speldje krijgen van de burgemeester, samen met de erepenning van Oegstgeest. De allermooiste in mijn verzameling! Marian kreeg heel verdiend een grote bos bloemen. Mijn reactie, op de mooie woorden die zijn aangedragen door veel lieve mensen, was wellicht mijn kortste ooit: "Super".

Wil van Elk

Oegstgeestig

5 juli 2017

Zelfs stoere bouwvakkers vrezen de aanvallen van broedende meeuwen en werken niet graag in de buurt van het nest. Meeuwen zijn blijkbaar niet bang voor mensen, alsof ze weten dat ze door wet worden beschermd. Met dreigende schijnaanvallen vliegen ze krijsend over je heen. Benen maken dus. Doe je dat niet, dan doen ze je desnoods pijn. Vorige week zat ik opgesloten in een kleine ruimte, enkele meters boven de grond, toen ik ineens werd aangevallen door een krijsende meeuw. Ik was vanuit de hoogte aan het fotograferen en keek verbaasd op naar de toch wel flink uit de kluiten gewassen vogel die ineens opdook en mij scherp in de gaten hield. Zijn scherpe snavel is gelukkig niet bij mij in de buurt geweest. Op een van de foto’s staat hij afgebeeld, een toevalstreffer. De mensen op de grond stonden breed grijnzend omhoog te kijken. Zij vermaakten zich uitstekend, alsof ze de meeuw wilden aanmoedigen om mij aan te vallen!

Wil van Elk

Oegstgeestig

12 juli 2017

Even dacht ik dat meeuwen onze tuin zouden bestormen om een feestmaatje mieren te organiseren. Bij de deuropening naar de achtertuin zag het namelijk zwart van de mieren. Het waren vooral de werkmieren die koortsachtig bezig waren met het naar buiten werken van hun gevleugelde soortgenoten. De grote vrouwtjes en kleinere mannetjes waren versuft bezig om hun vleugeltjes te proberen en na een paar stuntelige pogingen ging het op weg naar grote hoogte om aan hun paringsdrift gehoor te geven. De meeuwen hadden daar echter geen oog voor, die waren aan het bakkeleien over een stuk brood. Bij een eerdere lichting mieren aan de rand van de polder had ik al zwermen vogels, vooral boerenzwaluwen, met hun bekkie open zien vliegen. Een prachtige show om te zien met al die zenuwachtige mieren, maar waarom dat nu juist te doen als wij heerlijk buiten aan de lunch zitten?

Wil van Elk

Oegstgeestig

19 juli 2017

Ooit had Oegstgeest ambitieuze plannen om in de Morsebelpolder een heus Oegstgeester Hout aan te planten. Helaas zijn deze plannen getemperd, evenals de hoogte van de aan te planten bomen. Onder de hoogspanningskabels moet namelijk een vrije ruimte zijn. Nu lijkt er alsnog een Oegstgeester Hout te komen, en dan niet op het MEOB-terrein. Wel is er bij de herinrichting van de Klinkenbergerplas de aanplant van een bos bij de kleine plas gepland. De Stichting Nationaal Bossenfonds levert een financiële bijdrage hieraan, waardoor er meer en grotere bomen komen. De natuurwaarden in het gebied nemen hierdoor sneller toe. “De aanplant van dit bos draagt bij aan een van de belangrijkste projectdoelen, namelijk het vergroten van de biodiversiteit in het gebied’, zo meldt de gemeente. Vooral de vele honden in dit gebied hebben hier profijt van, die krijgen namelijk heel veel meer om tegenaan te piesen.

Wil van Elk

Oegstgeestig

26 juli 2017

Bij De Pedaalridders kun je nog wel iets verzinnen, maar bij LRTVS, HTWV, NMT kom je er niet op. Toch hebben we het over fietsclubjes. Het zijn achtereenvolgend de Leidse Ren- en Toervereniging Swift, Hijgend Trekken Wij Voort en No Milk Today. De eerste is een officiële vereniging, de overige twee zijn enthousiaste fietsers die met elkaar leuke fietstochtjes houden. In Oegstgeest zijn heel veel fietsliefhebbers en al jaren gaan er geluiden rond over het oprichten van een heuse fietsclub. Tot op heden komt het er niet van. Je moet ook niet alles in een keurslijf willen stoppen. De fietsers kunnen blijkbaar onderling zelf heel veel organiseren. Soms een beetje rommelig, maar ieder idee over een al dan niet grote rit krijgt deelnemers op de pedalen. De enige plek in Oegstgeest waar een wielerbaan aangelegd zou kunnen worden is rond de Klinkenbergerplas. Gezien het aantal hondenliefhebbers beter maar van niet!

Wil van Elk

Oegstgeestig

2 augustus 2017

Handschoenen worden wellicht het meest verloren in de winter. In de zomer zie je weer andere dingen op straat liggen. Soms een sok, een handdoek of zelfs een schoen. Geld dat wordt verloren zie je meestal niet meer terug. Maar een verloren trouwring, sieraad, horloge of mobieltje wordt soms nog weleens aan de gedupeerde eigenaar teruggegeven. Op Facebook wordt altijd veelvuldig gereageerd op berichten over verloren spullen. Maar ook dieren als katten en konijnen worden vaak als vermist opgegeven. In Noordwijk zag ik aan de boulevard een boom staan met het bordje ‘Vindboom’ eraan. De gelegenheidsboom hing vol met gevonden kledingstukken en schoenen. Als je een slipper of je slipje kwijt bent, kun je het daar terugvinden, hangend aan de boom! Vind je een broekje in de branding, en je ziet niemand druk gebaren, dan hang je die aan de boom. En als niemand kijkt, kun jij de boom in voor jouw broekje!

Wil van Elk

Oegstgeestig

9 augustus 2017

Het einde van de vakantie nadert met rasse schreden en dan is het weer gedaan met de rust. De opmaat naar zomerse feestjes begon met een festival aan de Klinkenbergerplas waar er binnenkort weer een komt. Ondertussen is het riet gemaaid langs de oever, een coördinatiefoutje, waar de organisatie niet van gecharmeerd is. Er staat is de regio heel wat op de agenda om de zomer feestelijk af te sluiten. Het traditionele bloemencorso in Rijnsburg, de KatwijkBinse Truckrun die in tegenstelling tot de corso wel nog luid claxonnerend door Oegstgeest rijdt, de Gouden Gaffel zeilwedstrijden in Warmond, en in eigen dorp de KIVA, Magic Circus, Avondvierdaagse en het Springkussenfeest van Café de Gouwe. Wat ik nog mis in het rijtje is een culinair evenement in Oegstgeest, alhoewel, op 1 september is er een evenement in de De Kempenaerstraat. Maar net als de Zomaarmarkt in Haaswijk, geen groots Taste of Oegstgeest.

Wil van Elk

Oegstgeestig

16 augustus 2017

Veel nieuwsberichten de laatste tijd die over dieren gaan. Complete ‘varkensfabriek’ die afbrandt waarbij alle varkens de dood vinden. Kippen die zijn vergiftigd met een luizenbestrijdingsmiddel, eieren die daardoor uit de schappen worden gehaald. Dierenleed dat ons mensen meer dan ooit direct raakt, letterlijk en figuurlijk. Kost ook nog eens veel centjes. Gelukkig zijn er ook positieve berichten, zoals over honden in Spanje die in een opvang terecht komen. In dat land werken ze nog met centen en vakantiegangers die ermee thuiskomen wordt gevraagd om die dan in te leveren. Slim bedacht. Bij het Neighbour Festival bij de Klinkenberg hadden ze een stukje terrein afgezet met het verzoek om de dieren niet te voeren. In dit geval waren het opblaasbare krokodillen, geen paarse dit keer maar groene. Goed nieuws voor de oppassers. Op 16 augustus is het bij de Langevelderslag Opblaasbare Dierendag!

Wil van Elk

Oegstgeestig

23 augustus 2017

Ik ben met het rijden op een damesfiets weer eens mijn tijd ver vooruit. Een onderzoek wijst uit dat mannen beter op een fiets met lage instap kunnen rijden. Dat het op- en afstappen bij een damesfiets makkelijk gaat dan bij een herenfiets, daar hoef je niet voor te hebben gestudeerd. Vallen met een damesfiets is overigens net zo pijnlijk als met een herenfiets, de straat blijft immers even hard! Straks hebben we net als bij toiletten alleen nog maar onzijdige fietsen. Of het verschil zit hem alleen nog in het soort zadel. Dat betekent wel dat de romantiek er een beetje af is. Een romantisch ritje met je meisje voorop op de fiets is er dan niet meer bij. Alhoewel, je ziet steeds vaker fietsen met een bagagedrager voorop. Ik geef toe, damesfietsen zijn een stuk steviger gebouwd dan vroeger. Wel merk ik af en toe dat ik het soms vergeet dat ik op een damesfiets zit en met mijn been met een sierlijke zwaai over het zadel afstap.

Wil van Elk

Oegstgeestig

30 augustus 2017

Heerlijk ouderwets was er zaterdag een optocht in Oegstgeest toen ASC verhuisde. Dit is iets uit de tijd toen we fantaseerden over de toekomst; hoe het er in 2020 aan toe zou gaan. Hoe ver we er toen naast zaten ontdekken we nu pas. We laten ons steeds meer verwennen, zoals met inclusieve reizen waar als we het hotel verlaten medewerkers van restaurants ons vriendelijk uitnodigen op hun terras. Jammer voor hen, maar we lopen door omdat we al verzadigd zijn. In de steden gaat het in 2020 waarschijnlijk net zo, maar dan met een app. Als we voorbij een terras lopen, gaat er een piep dat er een tafeltje vrij is. Als we gaan zitten loggen we automatisch in en komt onze persoonlijke voorkeur in beeld op de mobiele telefoon en hoeven we alleen nog te bevestigen door een vinkje te zetten. De bestelling kun je even later aan de bar ophalen en is het al betaald. Nu maar hopen dat dit fantasie blijft!

Wil van Elk

Oegstgeestig

6 september 2017

Stijlen van bouwen, vooral die van vroeger, doen het goed in geschiedenis-minnend Nederland. Ook in Oegstgeest hebben we daar grote waardering voor en vooral tijdens de Open Monumentendagen, wij noemen dat tegenwoordig het Osger-Weekend, schenken wij daar aandacht aan. Een van de stijlen is het Hollands classicisme. Op een welkom-bord bij het toegangshek van Kasteel Oud-Poelgeest wordt dat vermeld als Hollands classistische stijl. Op het bord is te zien dat er vlakbij de prachtig gerestaureerde brug een aanlegsteiger is. Dit betekent dat je ook met de boot bij het kasteel kunt komen en je vaartocht kunt afwisselen met een wandeling door het prachtige bos. Ook kun je een versnapering nemen op het terras. Of wacht, er staat De aanlegstijger. Dat zou kunnen betekenen dat dit slechts voor drones is bedoeld. Die stijgen in rap tempo naar grote hoogte. Ook een manier om het kasteel en het bos eens te bekijken.

Wil van Elk

Oegstgeestig

13 september 2017

Het is bijna niet voor te stellen hoe het 31 jaar geleden is verzonnen. Maar Open Monumentendag is een landelijk fenomeen. Twee dagen lang struinen we rond langs allerlei bezienswaardigheden. Althans, dat zijn ze nu. Voorheen waren het vaak boerderijen die later in de verdrukking kwamen door opkomende stedenbouw. Ook in Oegstgeest hebben we dergelijke panden. Soms alleen maar interessant omdat er een beroemd persoon heeft gewoond. In Oegstgeest heeft Jan Wolkers zijn stempel gedrukt op de historische waarde van het dorp. We zijn nog net niet de kleinste gemeente, maar we maken er goede sier mee. Ik vond overigens de voormalige boerderij aan de Voscuyl leuk om te bezoeken. Ik kwam heel vaak op school met de koeienpoep aan mijn schoenen. Het was leuk om daar Henk Heemskerk aan te treffen die even ervoor zijn oude slaapkamer had bekeken. Het was zijn ouderlijk huis. Mooi moment, uh monument.

Wil van Elk

Oegstgeestig

20 september 2017

Het Osgerweekend staat nog vers in het geheugen als het volgende historische feit zich openbaart. Naast al die historische plekjes in Oegstgeest om te bezichtigen, hebben ze het oudste boek gevonden. Nee, niet in de bibliotheek van Oegstgeest, maar in de Leidse Universiteitsbibliotheek. Bij het Beleg van Leiden, in 1574, verwoestten de Spanjaarden de kerk van Oegstgeest met al haar inhoud. Op die historische plek is het huidige Groene Kerkje gebouwd. Gelukkig was het tien jaar eerder geschreven boekwerk ‘Zangboek van Oegstgeest’ al veiliggesteld. Misschien toen al binnen de muren van Leiden waar de Spanjaarden niet konden komen. Ze hebben wellicht nog veel meer vernielingen aangericht in Oegstgeest. Het was voor ons dorp echt een bevrijding toen ze vertrokken. Leuk om dat samen met Leiden te vieren op 3 oktober.

Wil van Elk

Oegstgeestig

27 september 2017

Buurtnetwerken is een nieuw toverwoord. De mensen die hiervoor op Internet de platforms – zoals Facebook – hebben ontwikkeld, zijn inmiddels multimiljonair. In Oegstgeest is Nextdoor ineens heel actief. Leden kunnen buurtgenoten uitnodigen om hiervan lid te worden. Een actieve dame heeft wellicht aandelen in het bedrijf en stuurde meer dan honderd uitnodigingen. Uit belangstelling toch maar geprobeerd en meteen weer uitgeschreven. Als je jouw buren wilt ontmoeten, kun je ze toch gewoon aanspreken? Of ze ontmoeten als sirenes van hulpdiensten de buurt opschrikken en de buurtbewoners nieuwsgierig gaan kijken wat er aan de hand is. Een boom die omvalt, een kinderfietsje aan de slootkant, een buurvrouw die uit het huis wordt getakeld door de brandweer en per ambulance naar het ziekenhuis wordt gebracht. Allemaal nieuwswaardigheden waar je eigenlijk niet op zit te wachten, maar blijkbaar toch graag wilt weten.

Wil van Elk

Oegstgeestig

4 oktober 2017

Door een verkoudheid proefde ik niet zoveel en liet ik het eten van mosselen in Buitenlust aan anderen over. Er zijn nog genoeg evenementen die in het teken staan van eten. De Nationale Restaurantweek duurt tot en met 15 oktober, dus wie weet. Het eten van hutspot tijdens het Leidse bevrijdingsfeest laat ik er verder buiten. Ook de Duurzame Maaltijd van Duurzaam Dorp is niet mijn ding. Tijdens het proeven van kibbeling en een broodje paling op de Lange Voort kon ik gelukkig alweer genieten. De goedkoopste kibbeling kon weleens als beste uit de test komen, zou mij niets verbazen. En dan opent zaterdag in Oegstgeest aan de Rijn Toko Lekki met producten uit de Thaise keuken. Lijkt mij ook een aanwinst op culinair gebied in Oegst­geest. Binnenkort – van 15 tot en met 26 oktober – ook het Jan Wolkersmenu waaraan alle Oegst­geester Restaurants meedoen. Jan Wolkers hield van veel eten, dus dat belooft wat!

Wil van Elk

Oegstgeestig

11 oktober 2017

Op 1 oktober was het 46 jaar geleden dat ik op het inmiddels verlaten terrein van het voormalige Marine Elektronisch en Optisch Bedrijf (MEOB) mijn eerste voetsporen achterliet. Ik werkte er 28 jaar en kijk daar met plezier op terug. Het terrein is overwoekerd met groen. Hoewel de gebouwen al heel lang geleden met de grond zijn gelijkgemaakt, zelfs dieper met het verwijderen van kelders, spreken voormalige medewerkers nog steeds enthousiast over het in hun ogen fantastische bedrijf. De Oegstgeester Courant, waar ik nog steeds voor werk, heeft veel geschreven over de verplaatsing en de commotie daarover. Tijdens de sloop heb ik veel foto’s kunnen maken van dit dramatische gebeuren. Na lange tijd lijkt het erop dat ik weer wat werk voor de boeg heb. Wederom ga ik met mijn camera iets vastleggen voor de toekomst. Maar nu met een positieve uitstraling, namelijk de bouw van het bedrijventerrein De Boeg.

Wil van Elk

Oegstgeestig

18 oktober 2017

Op het terrein, waar binnenkort de bouwactiviteiten starten voor De Boeg, stond ooit een versnipperaar die van geheime documenten een soort confetti maakte voor vernietiging. Hetzelfde gebeurt nu weer op het terrein, maar dan met het groen. In een decennium is er een ondoordringbaar bos ontstaan. Mooi groen, met zelfs een paar prachtige treurwilgen. Er is niemand die iets met het groen kan, dus gaat het in de versnipperaar. In een paar dagen tijd kijken de bewoners van de Morsebel weer uit op een kaal bouwterrein. Ze waren in de loop der jaren gewend geraakt aan het uitzicht op een terrein vol groen. Onderzoek naar een speciaal soort kikkers wees uit dat die er niet zitten en kan de bouw beginnen. De onderzoeker gebruikte speciale platen waaronder de kikkers zouden moeten gaan schuilen. Die platen werden nu platgereden door de zware voertuigen, dus die haalde hij maar snel weg. Er zaten geen platte kikkers onder!

Wil van Elk

Oegstgeestig

25 oktober 2017

De schitterend verzonnen tekst ‘Sta eens stil bij het werk aan de weg’, is mij altijd bijgebleven. Een positieve tekst om het fileleed te verzachten. Niet gelukt. In Voorhout is de nieuwe turborotonde gereed. Wat een prachtstuk. Wel wordt erbij vermeld dat de N444 nog moet worden aangepast om het stuk vanaf de A44 er naartoe sneller te maken. Ook richting Leiden is de A44 een knelpunt dat regelmatig vol staat met auto’s. Soms komt alles tegelijk. Afsluiting van de A4, wegwerkzaamheden voor de nieuwe Rijnland Route, een ernstig ongeluk op beide snelwegen, bushalte vervallen, treinen uitgevallen, deelfietsen die je nergens mag plaatsen. Misschien dat we een drone moeten ontwerpen die makkelijk een mens kan tillen. Kun je overal overheen vliegen en ben je zo ter plaatse. Voorlopig zijn we daarmee nog in de beginfase en is het al een kunst om de kleine exemplaren veilig te laten vliegen.

Wil van Elk

Oegstgeestig

1 november 2017

Oogoperaties, tegenwoordig een fluitje van een cent. Een lensje is zo vervangen en dan kun je weer goed zien. Ze hebben ontdekt dat gekleurde lenzen in brillen, dat noemen ze dan XLens, kunnen helpen tegen leesproblemen. Zou dat ook kunnen met een lensje direct in het oog?! Leesproblemen kunnen ook ontstaan als een te creatieve opmaker een pagina opmaakt in uitbundige kleuren en de tekst moeilijk leesbaar is. Dat ligt dan nooit aan iemands ogen, ook niet als sommige lezers daar geen moeite mee hebben. Nu blijkt uit onderzoek dat kijkproblemen kunnen ontstaan door de wintertijd. Jawel, eerder donker en meer ongelukken tot gevolg. Nou, dat heeft waarschijnlijk niets te maken door overgang van zomer- naar wintertijd. Dat komt meer omdat deelnemers aan het verkeer stomweg niet opletten. Ik werd vorige week midden op de dag bijna van mijn fiets gereden door een dame die zonder te kijken de rotonde verliet. Nog in de zomertijd!

Wil van Elk

Oegstgeestig

8 november 2017

We verzakken. We zakken weg in de grond. Niets nieuws, want als we ergens gaan bouwen, dan gaan we vaak graven naar iets dat er vroeger moet hebben gestaan. Om te voorkomen dat onze huizen wegzakken, hebben we ze onderheid. Of gebouwd op palen, zodat alleen de grond eromheen wegzakt. Zouden we in Oegstgeest langzaam wegzakken in de klinkenbergerplas?! Onze achtertuin is in dertig jaar tijd bijna vijftien centimeter gezakt. Daar moet een flinke berg zand op. Zolang het bij de tuin blijft is het niet erg. Het zal toch niet gebeuren dat over duizend jaar onze woningen worden opgegraven door nieuwe bewoners. Kun je nagaan hoe diep ze dan moeten graven voor de flat aan de Lijtweg! Zoals in de woestijn waar complete Pyramides zijn bedolven door zand. Of zou dat ons zand zijn dat hier wegzakt. Dat proces lijkt te keren, want het gebeurt wel vaker dat woestijnzand wordt gevonden op onze auto’s. Er is nog hoop. Zand.

Wil van Elk

Oegstgeestig

15 november 2017

Hij kwam uit Rijnsburg. We zagen hem bij de achterburen van mijn tante die daar woonde. Een alleraardigst hondje, een vuilnisbak en bleek al snel een allemansvriendje. Op een dag zaten mijn broertjes en ik te vissen naast de Ruyterlaan in de vijver. Mijn moeder was er ook bij en was gaan zitten op een hoop aarde en zorgde dat wij af en toe wat lekkers kregen. Ineens gaf ze een gil! Een rat kwam onder uit de hoop gerend. Vlekkie, zo heette onze hond, zette zijn nekharen overeind en dook grommend achter de rat aan. Ongelooflijk snel had hij die te pakken en brak schuddend met zijn kop de nek van het ongedierte. Hij begreep als geen ander dat een rat ongedierte is. Ze zijn na vijf weken al in staat zich voort te planten en zes nesten van twaalf jongen per jaar te produceren. Ik ben de hond nog steeds dankbaar, scheelde wellicht honderdduizenden ratten! Gooi dus liever geen etensresten naar buiten voor de eendjes, dat eten ze graag!

Wil van Elk

Oegstgeestig

22 november 2017

Robots bouwen in twee dagen tijd een huis, terwijl in Oegstgeest huizenbouwers wachten op metselaars. Of ze printen een huis of brug met een 3d-printer. Maar ook onbemand openbaar vervoer, zelfdenkende auto’s en drone’s komen steeds meer in het nieuws. In Oegstgeest hebben we al heel veel dronevliegers die de vliegmachientjes uitgerust met een camera met een afstandsbediening de lucht in sturen. Ze worden technisch steeds beter en de mooiste opnames komen in beeld. Ook slimme camera’s, op het dashboard in de auto of op het stuur van de fiets, leggen alles vast onderweg. Je kunt zelfs een drone met je laten meevliegen. Het hoeft allemaal niet duur te zijn, en de resultaten zijn dan niet eens zo slecht. Alle waar naar zijn geld, dus als je hoge eisen stelt betaal je meer. Uiteindelijk krijg je vanzelf het gevoel dat ook jij niet zonder zo’n ding kan. Toch verwacht ik dat ik mijn camera voorlopig nog zelf rondsjouw.

Wil van Elk

Oegstgeestig

29 november 2017

Denk je dat je in een vredig van huis uit boerendorpje woont, komt Freek Lugt met een boekje over maar liefst negen legenden die hij ‘Het sissen van de schaduw’ noemt. Hij verhaalt over Druïden, over mensenoffers voor Zonnegod Lug – ja, zonder t, is geen typfoutje – om te zorgen dat de zon die aan het eind van de dag sissend in de zee zakt, de volgende dag weer op komt. Je hoopt maar dat ze bij ieder groot bouwproject weer een stukje bewijs vinden van grootse gebeurtenissen in woonplekken als Lugdunum en Brittenburg. Over mensen die hier al dan niet stropend rondzwierven en vochten tegen overstromingen en boze geesten. Zonder een kalender die aangaf of het tien of negen jaar voor de jaartelling was. De tiende legende was van de heer van Osger die iedere grap van zijn nar een Oegstgeestigheid noemde. Heeft Freek wellicht over het hoofd gezien. Maar Druïden, tempels, kerken en kastelen, die ontdekte hij wel.

Wil van Elk

Oegstgeestig

6 december 2017

Ineens staan er heel veel bomen bij de Klinkenbergerplas. Op een paar grote exemplaren na, nog in een vroeg stadium van de groei. Komt er toch nog een Oegstgeester Hout. Daarover werd jaren geleden gesproken toen ze in de Morsebelpolder een park aanlegden. Dat moest toen wel omdat er onder en naast de hoogspanningskabels niet mocht worden gebouwd. En toen bleek dat de bomen ook niet hoog mochten worden door dezelfde kabels. Ook daar is er nog hoop op een bos. Het laatste woord over hoogspanningskabels onder de grond te brengen is namelijk nog niet gesproken. Misschien dat de honden straks lekker los kunnen rennen door het Oegstgeester Hout en dat de baasjes daarna van een heerlijk bakkie koffie kunnen genieten in de mooiste Loetje van de hele wereld. Voorlopig zak je er echter nog weg in de bagger, zoals de vrijwilligers merkten toen zij hielpen met het planten van de bomen. En het was niet eens Boomplantdag!

Wil van Elk

Oegstgeestig

13 december 2017

Waarschuwingen in allerlei alarmkleuren volgden elkaar snel op. Op zondag werden er voetbalwedstrijden afgelast. Niet zo leuk als je het risico nam om toch te gaan en bij het stadion te horen kreeg dat je weer terug naar huis kon gaan. Er viel best wel een behoorlijke laag sneeuw en dat was best wennen, zelfs in Oegstgeest. Blijf liever thuis werken, werd er geopperd. Of neem een snipperdag. En als je dan lekker bij de verwarming thuis zat te werken, omdat thuiswerken een optie is bij jouw werk, dat schrik je wel als op maandagmiddag de scholen de leerlingen naar huis sturen. IJsvrij noemen ze dat. In dit geval dan sneeuwvrij. Rustig jouw werk doen zit er dan waarschijnlijk niet meer in. Dan maar sleetje glijden met de kinderen of de stoep sneeuwvrij maken. Klinkt hetzelfde, maar is toch anders. Maar wel om het gangbaar te houden voor mensen die moeilijk ter been zijn, dat is dan wel zo hoffelijk.

Wil van Elk

Oegstgeestig

20 december 2017

Tijdens het afgelopen weekend werd er al heel wat vuurwerk afgestoken. Nu al, en de officiële verkoop moet nog starten. Aan alle kanten proberen overheden maatregelen te verzinnen tegen overlast van knallen en vuurspattende pijlen. Vuurwerkvrije zones is een optie, bijvoorbeeld om woonhuizen met een rieten dak te beschermen. Een plaatselijk opticien deelt gratis vuurwerkbrillen uit. Een beschermmiddel dat verrassend weinig mensen wil gebruiken. Een paar maanden geleden kreeg ik pal naast mij ontploffend vuurwerk en heb wekenlang rondgelopen met suizende oren. Nu vraag ik mij af of het dragen van alleen maar een vuurwerkbril afdoende is voor bescherming. Gehoorbescherming zou zeker niet misstaan. Naast de opticien is een hoorwinkel gevestigd, wellicht een idee! Misschien ook nog een helm op, en met vuurvaste jassen over straat lopen als een ghostbuster, maar dan zonder het deuntje want dat hoor je toch niet!

Wil van Elk

Oegstgeestig

17 januari 2018

Ze bestaan al jaren, slimme meters. Energiebedrijven willen uiteindelijk dat ieder huishouden zo’n meter in de meterkast heeft. Dat betekent dat de zoemende schijven gaan verdwijnen. Op het Internet ontstaan levendige discussies die variëren van meldingen over ernstige stralingsziektes tot spionage van overheden tot hackers die jouw energierekening kunnen opdrijven. Verhalen over missers – vooral die in het buiteland – versterken de geruchten nog eens extra. Wordt tijd voor een goede voorlichting op dit gebied. De enige slimme meters die ik ken, zijn de meters die je loopt. Als je jouw voeten recht neerzet, scheelt dat per stap millimeters tot zelfs centimeters die je verder komt! De moderne smartphones houden jouw stappen bij via een stappenteller. Als je veel wandelt, maak je veel stappen. Je kunt zelf uitrekenen wat je op jaarbasis aan afstand wint. Kijk, dát zijn slimme meters!

Wil van Elk

Oegstgeestig

24 januari 2018

Het bijhouden van statistieken is een vak apart. Je hebt er speciale bureaus 's voor die vrijwel alles kunnen uitzoeken. Gecertificeerde Mediators hebben uitgezocht hoe het zit met het aantal gescheiden vrouwen en mannen en waar ze wonen. In het rijtje van rijkste gemeenten staat Oegstgeest bovenaan met het hoogste percentage vrouwen. Je zou verwachten dat het voor mannen en vrouwen evenveel moet zijn. Maar wat blijkt, mannen hertrouwen sneller, vooral de mannen die goed verdienen. Vandaar natuurlijk dat het verschil in Oegstgeest zo groot is. Die mannen halen wellicht de vrouwen ergens anders vandaan, waarschijnlijk uit Groningen, Friesland of Brabant, want daar liggen de plaatsen waar meer gescheiden mannen dan vrouwen wonen. Of vrouwen die niet getrouwd zijn geweest, dat kan ook. Kom je iemand tegen met een accent, dan weet je waarschijnlijk genoeg!

Wil van Elk

Oegstgeestig

7februari 2018

Wat zou het toch leuk zijn als jonge, ondernemende leerlingen jou vroegen om model te staan. Niet alleen met jezelf, maar bijvoorbeeld ook met jouw huis, tuin of auto. Zo van: Leerling automonteur zoekt auto om aan te sleutelen, liefst een met veel storingen. Of: Leerling hovenier zoekt tuin om op te oefenen, gras geen bezwaar. En wat denk je van: Student informatica zoekt beheersoftware om op te oefenen, privacy geen bezwaar. Met een beetje geluk kunnen dan ook mensen met een kleine portemonnee fijn worden geholpen, garantie tot de deur uiteraard. Vaak zijn het echter kappers in opleiding die een hoofd zoeken met veel haar om allerlei fantasieën op los te laten. Of een pedicuremodel gezocht, met minimaal vijf knipbare teennagels en minimaal twee eeltplekken. Het liefst een likdoorn en een kloof. Dus een levende oefenpop met veel gebreken gezocht. Doe mij maar een brouwer die proefkonijnen zoekt!

Wil van Elk

Oegstgeestig

28 februari 2018

Rijnland vindt het belangrijk dat sloten goed worden onderhouden en controleren ieder jaar met een schouw of dit ook gebeurt. Een soort APK voor sloten. Op de webpagina Onderhoud watergangen leggen ze uit wat er gebeurt als sloten niet worden onderhouden. In de zogenoemde legger oppervlaktewateren staat precies omschreven wie verantwoordelijk is voor het onderhoud. In stedelijke gebieden zijn de kadastrale eigenaren onderhoudsplichtig. Hoe kan het dan dat het in Oegstgeest-Noord al zo lang mis is. Ja mis. Als het jaarlijks wordt gecontroleerd, dan zijn de eigenaren toch al meerdere keren op hun plichten gewezen? Dus ook de gemeente, of misschien zelfs een verhuurder. In Groningen is het heel normaal dat huiseigenaren hun aangrenzende sloot onderhouden. Hier in Oegstgeest heb ik ze het (nog) nooit zien doen. Ze handhaven blijkbaar niet bij Rijnland. Hebben ze daar ook onderbezetting en achterstanden?

Wil van Elk


Terug naar begin van deze pagina.
Terug naar hoofdpagina.